Zeker, elke persoon kwam minstens één keer in zijn leven een besmettelijke ziekte tegen, wiens behandeling niet kan zonder het nemen van antibiotica, en velen hebben zelfs in het algemeen de notie van de eigenschappen van deze medicijnen en de kenmerken van hun gebruik. Antibiotica zijn verdeeld in groepen, de verschillen tussen hen bestaan voornamelijk uit de chemische samenstelling, het werkingsmechanisme en het werkingsspectrum.
Bovendien zijn in elke groep antibiotica ingedeeld geneesmiddelen van verschillende generaties: antibiotica van de eerste, tweede generatie, enz. De laatste nieuwe generatie antibiotica verschilt van eerdere antibiotica met minder bijwerkingen, grotere werkzaamheid en gemakkelijke toediening. In dit artikel zullen we bekijken welke preparaten van de laatste generatie op de lijst van antibiotica uit de macrolidegroep staan en wat hun kenmerken zijn.
Kenmerken en toepassing van macroliden
Antibiotica gerelateerd aan de farmacologische groep macrolide worden beschouwd als een van de minst giftige voor het menselijk lichaam. Dit zijn complexe verbindingen van natuurlijke en semi-synthetische oorsprong. Ze worden door de meeste patiënten goed verdragen, veroorzaken geen ongewenste reacties die kenmerkend zijn voor antibiotica van andere groepen. Een onderscheidend kenmerk van macroliden is het vermogen om in cellen binnen te dringen, hoge concentraties erin te creëren, snel en goed verdeeld in ontstoken weefsels en organen.
Macrolides hebben het volgende effect:
- bacteriostatisch;
- anti-inflammatoire;
- immunomodulerende.
De belangrijkste indicaties voor het nemen van antibiotica-macroliden zijn:
- infecties van de luchtwegen en de mondholte ( parodontitis , otitis, sinusitis, amandelontsteking, bronchitis, longontsteking, difterie, tuberculose, enz.);
- galwegen ziekte;
- infectieziekten van de ogen (conjunctivitis, trachoom, enz.);
- maagzweer;
- infecties van de huid en zachte weefsels (acne in ernstige vorm, erysipelas, mastitis, enz.);
- urogenitale infecties, etc.
Moderne macroliden
Het eerste medicijn van de macrolidegroep was erytromycine. Opgemerkt moet worden dat dit medicijn tot op de dag van vandaag in de medische praktijk wordt gebruikt en de toepassing ervan goede resultaten oplevert. Echter, later uitgevonden macrolide preparaten hebben, vanwege het feit dat ze verbeterde farmacokinetische en microbiologische parameters hebben, meer de voorkeur.
Antibioticum-macrolide van de nieuwe generatie is een stof uit de groep van azalides - azithromycin (handelsnamen: Summamed, Azithromax, Zatrin, Zomax, etc.). Dit medicijn is een erytromycinederivaat dat een extra stikstofatoom bevat. Voordelen van dit medicijn zijn:
- hoog zuigvermogen;
- verlengde halfwaardetijd;
- zuurbestendigheid
- vermogen om door leukocyten naar het brandpunt van ontsteking te worden getransporteerd;
- de mogelijkheid om de duur van de behandeling en de frequentie van medicatie te verminderen (eenmaal per dag gedurende 3 tot 5 dagen).
Azithromycin is actief met betrekking tot:
- stafylokokken;
- streptokokken;
- chlamydia;
- Kinkhoeststok;
- een hemofiele staaf ;
- Gardnerella;
- mycoplasma;
- mycobacteriën;
- veroorzakers van syfilis en enkele andere bacteriën.
In grotere mate wordt de accumulatie van geneesmiddelen waargenomen in de longen, bronchiale afscheiding, neusbijholten, amandelen, nieren.
Macroliden van de laatste generatie met bronchitis
Preparaten op basis van azithromycine worden gekenmerkt door het meest optimale spectrum van antimicrobiële activiteit in relatie tot typische en atypische pathogenen van bronchitis. Ze dringen gemakkelijk door de bronchiale afscheiding en sputum, blokkeren de synthese van eiwitten in bacteriële cellen en remmen zo de vermenigvuldiging van bacteriën. Macrolides kan zowel voor acute bacteriële bronchitis als voor exacerbatie van chronische bronchitis worden gebruikt.