Navelstrenghernia bij zuigelingen

Umbilical hernia is een pathologische aandoening waarbij de anatomische formaties van de buikholte door de navelstreng van de vezelige ring verder reiken dan de voorste buikwand in de subcutane ruimte. Het is belangrijk om zo snel mogelijk de symptomen van navelbreuk bij baby's te herkennen en tijdig te behandelen.

Oorzaken van navelbreuk bij zuigelingen

Navelstrenghernia bij baby's kan aangeboren of verworven zijn.

Congenitale hernia kan genetisch bepaald worden. Deze navelbreuk is het gevolg van de overerving van een combinatie van genen, wat leidt tot de vorming van een aandoening wanneer de navelstreng niet volledig groeit.

Een andere optie, wanneer de erfelijkheid van het kind normaal is, maar de ongunstige factoren die de foetus beïnvloeden, dragen bij aan de onderontwikkeling van de spieren van de voorste buikwand en het bindweefsel van de navelstreng. Dit kunnen virale infecties van de moeder zijn, vroege en late toxicose, leidend tot hypoxie van de foetus .

Verworven hernia wordt gevormd als gevolg van rachitis, dystrofie, ernstige virale en bacteriële infecties. Met de ziekte met kinkhoest ontwikkelt het kind een constante, krachtige hoest, die niet ophoudt, noch overdag noch 's nachts. Tijdens hoestaanvallen neemt de intra-abdominale druk sterk toe, wat het rekken van de navelstreng en de vorming van een hernia bevordert.

Symptomen van een hernia bij zuigelingen

Het belangrijkste symptoom is het verschijnen van uitsteeksel in de navel. Na het huilen neemt het hoesten toe, in een kalme toestand neemt het af of verdwijnt het volledig.

Behandeling van navelbreuken bij zuigelingen

Hernia's van kleine omvang meestal zelfherstellend, mits de lichamelijke ontwikkeling van het kind correct is. Daarom worden ouders aangemoedigd om het kind een massage, gymnastiek te geven. Het is beter als deze procedures in eerste instantie worden gecontroleerd door de arts. Als de baby wordt gediagnosticeerd met een navelstrenghernia van grote omvang, dan moet hij onder toezicht staan ​​van een chirurg, die de tactiek van verdere behandeling zal bepalen.