Een van de meest geliefde eenjarigen van veel tuinders is portulacus - een kruipende plant met kleine bloemen in alle kleuren van de regenboog. Qua uiterlijk lijkt de portulacus op een kleine struik, waarvan de hoogte meestal niet meer is dan 15-20 cm, en de kleine bladeren lijken op naalden. Het groeit zo snel en bedekt de grond met zijn stengels dicht, wat bij de gewone mensen eenvoudig "tapijt" werd genoemd.
In totaal heeft het geslacht Porlaca ongeveer 100 plantensoorten, maar de meest populaire is de parellobbige badstof, die verwijst naar de sierlijke grootbloemige soort. Het belangrijkste kenmerk van deze plant is dat met zonsondergangen de knoppen sluiten, alsof ze in slaap vallen voor de nacht, en 's morgens zijn ze blij met hun oog met hun overvloedige heldere bloei. Bovendien is er vaak in de tuinen een nogal kwaadaardige wiet - een porseleinstuin , die snel een echte ramp in de buitenwijken kan worden. Opgemerkt moet echter worden dat de stengels en jonge bladeren van deze plant een enorme hoeveelheid vitamines, gemakkelijk verteerbare eiwitten, micro-organismen en caroteen bevatten, dus wordt het vaak gebruikt voor de bereiding van salades, soepen of sauzen.
Als je gefascineerd bent door deze sierplant, maar niet weet hoe je portolacus kunt verbouwen in je zomerresidentie, dan is ons artikel speciaal voor jou!
Portulak - kenmerken van planten, teelt en zorg
De belofte van overvloedige en lange bloei van de portalak is helder, direct zonlicht, dus voor deze plant moet men de meest open plaatsen voor beplanting kiezen. Wat betreft de bodem, de portaloque is een van de niet veel sierplanten die zich geweldig voelen op de armste zandgronden. En als de grond rijk aan voedingsstoffen is, begint de bloem eenvoudig de groene massa op te bouwen en zal hij u minder graag een overvloedige bloei geven.
Zorg voor pestilent is meer dan eenvoudig. Uitgaande van het voorgaande, is het mogelijk om een conclusie te trekken, dat de plant absoluut geen topdressing nodig heeft. Bovendien hoeft portolac niet te worden gesneden, getransplanteerd en verschillende plagen en ziekten zijn absoluut niet verschrikkelijk voor hem. Om deze sierplant werd verliefd op uw tuin plot, het is genoeg om een matige, regelmatige water geven en tijdig verwijderen van onkruid .
In de zomer is de reproductie van de parelhagedis mogelijk door de struik te snijden of te verdelen, maar vaker wordt hij gekweekt uit zaden.
Wanneer en hoe de Portugezen te zaaien?
Vanwege het feit dat de zaden langzaam genoeg ontkiemen, wordt de portolac begin maart gezaaid. Om dit te doen, de gebruikelijke tuinprimer, die goed moet worden losgemaakt en bevochtigd voor het planten. Zaden moeten worden verdeeld op het oppervlak van de bodem is niet te dicht, lichtjes ze in de grond. Daarna moet de container met zaden worden bedekt met een film of glas en op een goed verlichte plaats worden gezet. En zodra de eerste scheuten verschijnen, kan de schuilplaats worden verwijderd. Opgemerkt moet worden dat, totdat de spruiten groeien en uiteindelijk sterker worden, hen niet water geven, spuit ze gewoon met een spray.
Ongeveer een maand later moeten de zaailingen zorgvuldig in afzonderlijke containers worden gedoken. Verder moet de plant voor het begin van stabiel warm weer op een warme, zonnige plaats worden gehouden en goed worden bewaterd.
Met het begin van warme dagen wordt de meeuw in de grond geplant tot een vaste plek in de tuin. Om de plant gemakkelijker te maken om de transplantatie over te dragen, is deze procedure beter om in de ochtend- of avondtijd te produceren. Het planten van zaailingen is noodzakelijk op een afstand van 10-15 cm van elkaar, omdat ze snel de lege ruimte vullen. Direct na de transplantatie moet de piercule worden bewaterd als deze droogt en als de bloem eindelijk wortel schiet in uw tuin, kan de watergift tot een minimum worden beperkt.