Purulente meningitis

Purulente meningitis is een levensbedreigende ontsteking van de membranen van de hersenen en het ruggenmerg, bacteriële aard. Meestal wordt purulente meningitis veroorzaakt door meningokokkeninfectie (20% van de gevallen), pneumokokken (tot 13%) en hemofiele staven (tot 50%). De resterende gevallen vallen op het aandeel streptokokken en stafylokokkeninfecties, salmonella, infectie met Pseudomonas aeruginosa, de stok van Friedlander.

Typen purulente meningitis

Afhankelijk van de factoren die de ziekte veroorzaken, wordt meningitis verdeeld in:

1. Primaire purulente meningitis. Ze vertegenwoordigen een onafhankelijke ziekte, veroorzaakt door een bacteriële infectie (bijv. Meningokokkenmeningitis).
2. Secundaire purulente meningitis. Ontwikkelen als een complicatie bij andere ziekten, meestal met infecties van KNO-organen: otitis, sinusitis, enz.

In de vorm van de stroom is meningitis verdeeld in:

• razendsnel
• scherpe;
• subacute;
• chronisch.

Afhankelijk van de ernst van de manifestatie van klinische symptomen, wordt het long-, midden-, ernstig en extreem ernstig verloop van de ziekte geïsoleerd.

Hoe wordt purulente meningitis overgedragen?

Bij deze ziekte komt de infectie meestal op de hematogene manier in de hersenen terecht, dat wil zeggen via het bloed. Op zichzelf is meningitis niet besmettelijk, maar infectieus zijn primaire en soms secundaire bacteriële infecties die het kunnen veroorzaken. Hun overdracht is mogelijk door contact (via fysiek contact, door persoonlijke hygiënische items) en door druppeltjes in de lucht (voornamelijk lor-infecties, die secundaire purulente meningitis kunnen veroorzaken).

Symptomen van purulente meningitis

Bij purulente meningitis zijn er:

• verhoogde lichaamstemperatuur;
• algemene zwakte;
• gebrek aan eetlust, misselijkheid en braken;
• hoofdpijn, verergerd door beweging of enige belasting;
• gewrichts- en spierpijn, verminderde spierspanning;
• verminderd zicht en pijn in de ogen;
• gehoorbeschadiging;
• verlamming van gezichtszenuwen, scheelzien, slikstoornissen;
• huiduitslag, die in eerste instantie de ledematen treffen, maar zich snel door het hele lichaam verspreidt;
• verwarring, delirium, hallucinaties, coma.

Symptomen manifesteren zich meestal op een tamelijk scherpe manier op de 2-3 dag van de ziekte en hebben de neiging om te intensiveren. Huiduitslag die kan leiden tot de dood van weefsels, evenals duidelijke aandoeningen van hersenactiviteit, vertegenwoordigen de gevaarlijkste factoren die kunnen leiden tot de dood van de patiënt.

Diagnose en behandeling van purulente meningitis

Over het algemeen is het ziektebeeld met meningitis uitgesproken en is de diagnose gemakkelijk vast te stellen. Om dit te bevestigen en om het type bacteriële infectie vast te stellen, wordt een punctie uitgevoerd (bemonstering van cerebrospinale vloeistof voor analyse). Wanneer purulente meningitis direct tijdens het onttrekken van de hersenvocht, de verhoogde druk en troebelheid worden gedetecteerd. Verdere studies bepalen het verhoogde gehalte aan eiwitten en enkele leukocytcellen (voornamelijk neutrofielen). Bepaling van het type bacteriële infectie wordt uitgevoerd met microscopisch onderzoek.

Omdat purulente meningitis een uiterst ernstige en levensbedreigende ziekte is, wordt de behandeling ervan uitgevoerd uitsluitend in een ziekenhuis, onder medisch toezicht, en moet zo snel mogelijk beginnen.

De belangrijkste behandeling voor purulente meningitis is een enorme therapie met antibiotica uit de penicilline- en cefalosporine- reeks. Parallel met antibiotica kunnen worden gebruikt:

• corticosteroïden;
• ontstekingsremmende medicijnen;
• druppelaars met zoutoplossing en glucose;
• diuretica voor het verwijderen van intoxicatie van het lichaam.