Epstein-Barr-virus, goedaardige lymfoblastosis, mononucleosis - wat is deze ziekte en waarom heeft het meerdere namen? Deze acute infectieziekte gaat gepaard met een laesie van de orofarynx en lymfeklieren. Haar klinische manifestaties werden voor het eerst beschreven door NF Filatov, dit is een complexe ziekte, in het pathologische proces waarvan ook de milt en lever zijn betrokken.
Symptomen van mononucleosis
Mononucleosis wordt overgebracht in een acute periode van een zieke persoon. Meestal vindt infectie plaats door druppeltjes in de lucht tijdens nauwe contacten. Dat is de reden waarom mononucleosis ook wel een zoenziekte wordt genoemd. Over het algemeen treft het mensen met een zwakke immuniteit of die zware stress hebben gehad en die te maken hebben met sterke mentale en fysieke stress. Ook wordt het virus overgedragen via bloedtransfusies.
Het is heel belangrijk om niet alleen te weten wat deze ziekte met mononucleosis is, maar ook wat de symptomen ervan zijn. Dit zal helpen om het in de eerste fase te herkennen en complicaties te voorkomen. Mononucleosis wordt gekenmerkt door:
- een sterke temperatuurstijging;
- verhoogde amandelen, lever en milt;
- hevige pijn in de keel;
- veranderingen in de samenstelling van het bloed.
Vanaf de eerste dagen heeft de patiënt ook een milde aandoening, hoofdpijn en spierpijn. In het latente verloop van de ziekte manifesteert mononucleosis zich door pijnlijke sensaties in de gewrichten en lichte veranderingen in de keelholte en hoekige maxillaire of posterieure cervicale lymfeklieren. Even later is er pijn bij het slikken, overvloedige slijmafscheiding en een moeilijke ademhalingsmoeilijkheid. Sommige patiënten hebben ook:
- gemakkelijke benauwdheid van de neus;
- Vervolging in de keel ;
- enorme broze overlays van wit en geel op de amandelen.
Wanneer de infectie het lymfedarmkanaal raakt, verschijnen pigmentvlekken en huiduitslag op de huid. Meestal verdwijnen alle huiduitslag na 3-5 dagen volledig.
Gevolgen van mononucleosis
Complicaties van mononucleosis zijn zeldzaam, maar zeer gevaarlijk. Hematologische consequenties omvatten verlaagd aantal bloedplaatjes en verhoogde vernietiging van erythrocyten. In sommige gevallen neemt het gehalte aan granulocyten af.
De gevolgen van een ziekte van mononucleosis omvatten ook:
- laesies van de gezichtszenuw;
- meerdere laesies van zenuwen;
- psychose;
- interstitiële pneumonie.
Er is ook het gevaar van het verschijnen van een verscheidenheid aan neurologische complicaties, beginnend met encefalitis en eindigend met verlamming van de schedelzenuwen. Velen weten niet wat gevaarlijk is voor mononucleosis en gaan niet naar de dokter. Het is gevaarlijk. De complicaties van deze aandoening zijn onder meer een ruptuur van de milt en obstructie van de luchtwegen. Dit kan tot de dood leiden.
Behandeling van mononucleosis
Om hoofdpijn te verlichten en de temperatuur te verlagen met mononucleosis, wordt het aanbevolen om Ibuprofen of Acetaminophen te nemen. Om de moeilijkheid van nasale ademhaling te verbeteren, is het het beste om vasoconstrictieve medicijnen Ephedrine of Galazoline te gebruiken. Je moet ook gorgelen:
- met een soda-oplossing;
- een warme oplossing van furaciline;
- zout water.
Om allergische reacties te voorkomen of te verminderen, krijgen patiënten desensibiliserende middelen, bijvoorbeeld Interferon.
Immuniteit na ziekte mononucleosis is sterk verzwakt, daarom is het beter om fysieke activiteit en zware sporten te vermijden. Het is handig om lichaamsbeweging te doen en vaak in de frisse lucht te wandelen. De patiënten moeten gedurende 6 maanden onder toezicht staan van een specialist infectieziekten en bloedonderzoek uitvoeren. Voor sneller herstel na een ziekte van mononucleosis, die verhoogde lever en milt was , is het aanbevolen om een dieet te volgen (tabel nummer 5).