De term 'spontane abortus' in de verloskunde wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar de complicatie van het zwangerschapsproces, waarbij de onderbreking tot 22 weken voorkomt. Deze spontane zwangerschapsafbreking staat de foetus niet toe om een volwassen staat te bereiken, haar dood treedt op. Overweeg in detail de oorzaken van de overtreding, tekenen, therapiemethoden.
Waarom treedt een miskraam op?
De redenen voor spontane abortus zijn zo divers dat het moeilijk is om precies te bepalen welke de miskraam heeft veroorzaakt. Een van de belangrijkste redenen hiervoor in de eerste stadia van de zwangerschap, artsen noemen chromosomale afwijkingen. Veel genaandoeningen veroorzaken een storing in het proces van intra-uteriene bladwijzer van de axiale organen, met als gevolg: een miskraam in een vroeg stadium. Onder andere redenen:
- verstoring van het endocriene systeem - een gebrek aan progesteron , hypothyreoïdie;
- auto-immuunziekten bij vrouwen (antifosfolipidensyndroom);
- aangeboren afwijkingen in de structuur van het voortplantingssysteem - bicornische baarmoeder , de aanwezigheid van een septum in de baarmoederholte;
- inflammatoire en tumor-achtige processen in de baarmoeder - myoma, verklevingen, endometritis , adnexitis, oophoritis;
- aanwezigheid van abortussen bij de anamnese;
- infectieuze processen in het lichaam - chlamydia, mycoplasmose, toxoplasmose, influenza, die kan optreden na de bevruchting.
Het risico van het ontwikkelen van een spontane abortus wordt aanzienlijk verhoogd wanneer (spontane vroege abortus):
- gebruikelijke miskraam;
- meervoudige zwangerschap;
- Rhesus conflict;
- de aanwezigheid van diabetes bij een vrouw;
- nierfalen;
- tekort aan foliumzuur in het lichaam;
- aanwezigheid van spiraaltjes bij de conceptie.
Miskraam in de vroege zwangerschap
De dreiging van een miskraam in de vroege stadia van de zwangerschap wordt vaak geassocieerd met een schending van het implantatieproces. In dit geval treedt er een storing op in het stadium van introductie van het foetale ei in de wand van de baarmoeder. Als gevolg hiervan wordt een destructief proces waargenomen, wat leidt tot de dood van de toekomstige foetus. Bovendien kan spontane abortus in een vroeg stadium worden veroorzaakt door hormonale stoornissen. Een laag niveau van hCG veroorzaakt een mislukking van embryo-ontwikkeling in het stadium van deling.
Late miskraam
Niet geëlimineerd dreiging van spontane abortus bij het begin van de zwangerschap, op latere voorwaarden veroorzaakt zwangerschapsafbreking. Dit wordt vaker veroorzaakt door een onjuiste loop van het zwangerschapsproces of doordat een vrouw zich niet houdt aan medische aanbevelingen. Miskraam op de duur van 12-22 weken wordt laat genoemd. Oorzaken van complicaties zijn:
- chronische ziekten van het voortplantingssysteem;
- genitale luchtweginfecties - ureaplasmosis, chlamydia, gonorrhea;
- verwondingen aan de buik en de buik;
- schending van de ontwikkeling van de foetus.
Symptomen van een spontane abortus
Praten over de tekenen van een miskraam in de vroege stadia van de zwangerschap, artsen een van de eerste symptomen genoemd baarmoeder bloeden. Bij abortus worden de embryonale membranen losgemaakt van de baarmoederwand, waarin de integriteit van de bloedvaten wordt verstoord, wat gepaard gaat met:
- krampende pijn in de onderbuik;
- tachycardie;
- blancheren van de huid;
- duizeligheid;
- zwakte;
- bloeddruk verlagen.
Stadia van spontane abortus
Afhankelijk van welk klinisch beeld wordt waargenomen in deze complicatie, onderscheiden verloskundigen de volgende stadia van spontane abortus:
1. Dreigende spontane abortus. Deze fase geeft een hoog risico op onderbreking van het begin van de dracht aan. In dit geval corrigeert de vrouw het uiterlijk van de bijbehorende symptomatologie:
- Strekkende pijn in de onderbuik, geven in de onderrug;
- schaars spotten van de vagina.
Wanneer een vrouw wordt onderzocht door een gynaecoloog, is er een toename in de tonus van het baarmoedermyometrium, dat is gefixeerd met en gepalpeerd door de voorste buikwand. De baarmoederhals wordt in dit stadium niet ingekort, de inwendige farynx is volledig gesloten en de grootte van het baarmoederlichaam komt overeen met de draagtijd. Bij het diagnosticeren van complicaties in dit stadium is de uitkomst gunstig.
2. Begon abortus. Gekenmerkt door het verschijnen van uitgesproken bloederige afscheiding uit het geslachtsorgaan. Onderzoek van de patiënt in de gynaecologische stoel helpt bij het vaststellen van de toestand van de keelholte, die enigszins is geopend. Begonnen spontane abortus gaat gepaard met een kleine opening van de baarmoederhals, maar krampachtige samentrekkingen van het myometrium zijn afwezig.
3. Abortus in de loop. In dit stadium fixeren artsen het verschijnen van regelmatige krampachtige samentrekkingen van de baarmoeder. In dit geval neemt de grootte van het voortplantingsorgaan af - de grootte van de baarmoeder komt niet overeen met de zwangerschapsduur. Na onderzoek stelt de arts de opening van de uitwendige en inwendige kelen vast en bevinden de elementen van het foetale ei of embryo zich in het cervicale kanaal of de vaginale holte.
4. Onvolledige abortus. Het wordt gekenmerkt door een vertraging in de baarmoederholte van de afzonderlijke elementen van het foetale ei, vanwege de afwezigheid van samentrekkingen van de baarmoeder, de sluiting van de baarmoederholte. Als gevolg hiervan ontwikkelt zich langdurig bloeden van de baarmoeder, wat leidt tot groot bloedverlies.
5. Voltooi abortus. Komt voor in de late perioden, vergezeld van de volledige afgifte van het foetale ei en de embryonale membranen. De baarmoeder krimpt krachtig en de grootte is korter dan de tijd. Met echografie zijn de contouren helder, er zijn geen overgebleven weefsel in de holte.
Is spontane abortus zonder bloed?
Gezien de symptomen van een miskraam in een vroeg stadium, moet worden opgemerkt dat in sommige gevallen een bloeding kan ontbreken. Dit maakt het moeilijk om een diagnose van de pathologie te stellen. Een vergelijkbare situatie is mogelijk met een onvolledig type, wanneer het foetale ei de baarmoederholte niet onafhankelijk verlaat. Artsen besteden schrapen, uitzondering van een infectie - antibioticatherapie wordt aangewezen.
Miskraam - wat te doen?
Wanneer er sprake is van trekpijn in de buik, bloederige afscheiding uit de vagina, verslechtering van het algemene welzijn, dient de zwangere vrouw een arts te raadplegen. Afhankelijk van het stadium van abortus, ontwikkelen artsen tactieken van therapie. In de meeste gevallen vermindert dit tot:
- verwijdering van membranen, weefsels uit de baarmoederholte - reiniging na een miskraam is geïndiceerd voor onvolledige abortus;
- herstel van de hoeveelheid verloren bloed;
- preventie van voortplantingsinfecties (antibioticatherapie);
- Verlenging van de zwangerschap is mogelijk met een dreigende abortus, wanneer onthechting van het foetale ei niet optreedt.
Zwangerschap na een spontane abortus
Na een miskraam worden gynaecologen geadviseerd om geen zwangerschap te plannen. In dit geval wordt vrouwen aangeraden voorbehoedsmiddelen te gebruiken om de volgende draagtijd te voorkomen. Het duurt minstens 6 maanden om het lichaam te herstellen. Deze keer kan een vrouw zich actief voorbereiden op de planning:
- worden gescreend op verborgen infecties;
- Om te slagen of inspecties uit te voeren voor een vestiging van de oorzaak van abortus.