Mastitis is de meest voorkomende ziekte bij borstvoeding. Symptomen van mastitis tijdens het voeden moeten onmiddellijk worden herkend, omdat zonder tijdige behandeling de ziekte een zeer ernstige vorm zal aannemen.
Symptomen van mastitis bij een zogende moeder
- Mastitis begint meestal met een gevoel van zwelling en gevoeligheid van de borstkas. Het verschil tussen dit symptoom en de gebruikelijke melkstroom is dat het heel moeilijk is voor een vrouw om te decoderen. Het is echter noodzakelijk om melk af te kolven, omdat het vanwege de stagnatie de ontwikkeling van de ziekte is. In dit stadium kunt u de baby nog steeds voeden in het geval dat een van de borstklieren zich in een normale toestand bevindt. Geef uitgedrukte melk van de aangedane borst niet, omdat de baby de gouden stafylokok kan opnemen, wat de oorzaak van de ziekte is.
- Een temperatuursprong. Een sterke temperatuurstijging (tot 39 graden) treedt op na een tijd na het eerste symptoom. Naarmate de temperatuur stijgt, wordt de conditie van de borst ook erger: hij wordt rood, de huid wordt ruw, het vaatnet is duidelijk zichtbaar. Het is noodzakelijk om door te gaan met het uitdrukken van de melk.
- Het volgende symptoom van mastitis bij verpleging is de vorming in de borstklier van de zeehond, die gemakkelijk te voelen is. Dit stadium van de ziekte wordt purulente mastitis genoemd en specialisten moeten het behandelen. De borstkas is erg pijnlijk, koude rillingen kunnen voorkomen, de temperatuur stijgt tot 40 graden. In dit stadium kun je niet meer expressen en voeden, omdat er pus wordt aangetroffen in de ontstoken borstklier en tijdens het voeden kan de infectie worden overgebracht naar de gezonde borstklier en zelfs naar de baby. Voeren zal moeten stoppen tot het definitieve herstel.
Mastitis bij onverzorgde vrouwen en de symptomen ervan
Bij niet-borstvoedende vrouwen kan mastitis ook voorkomen. De oorzaak is stress, mastopathie, infectie door tepels. Manifestaties ervan zijn vergelijkbaar met de symptomen van mastitis bij een zogende moeder, maar om een specialist te raadplegen moet in de eerste stadia zijn, zodra de thorax verhardt.