Hoe ontstaat een dubbelleven?
Tweelingen zijn mono- en dizygoot. De eerste als twee druppels water lijken op elkaar en ontwikkelen zich bij het verdelen van één ei, bevrucht door hetzelfde sperma. Beide foetussen bevinden zich in een gemeenschappelijke foetale blaas en hebben één placenta voor twee. Dergelijke tweelingen hebben alleen hetzelfde geslacht en zijn meestal jongens.
Dizygote tweelingen, of tweelingen, verschijnen bij de bevruchting van twee eieren met een paar spermatozoa. Bovendien vindt conceptie niet altijd plaats op één dag en kan een van de tweelingen enkele dagen ouder zijn dan de andere. Eicellen kunnen van een eierstok zijn of van twee. Een dergelijke conceptie komt uiterst zelden voor en komt slechts in 2% van de gevallen voor. Zwangerschap vanaf de conceptie en tot de geboorte van een dergelijk paar is vaak beladen met veel problemen.
Niet iedereen weet het, maar sinds dit soort onderzoek verscheen, zoals echografie, was het mogelijk om erachter te komen dat een dubbele zwangerschap veel vaker voorkomt dan dezelfde geboorten. Dat wil zeggen, een vrouw verwekt twee baby's, maar in het beginstadium van ontwikkeling (meestal in het eerste trimester) houdt één van de twee op te ontwikkelen en wordt slechts één baby geboren.
Dit kan worden bepaald wanneer het onderzoek wordt uitgevoerd na 5-8 weken en na enige tijd opnieuw. De eerste echografie visualiseert duidelijk twee foetale eitjes, en vervolgens één, of verdwijnt volledig, of stopt in ontwikkeling. De ontwikkeling van het tweede kind vanaf de conceptie tot de geboorte vindt plaats volgens het scenario van de individuele zwangerschap.
Problemen met meerlingzwangerschappen
Dubbelspel, of dizygote tweelingen met verschillende foetale blaren en placenta, zijn niet afhankelijk van elkaar en interfereren niet met de ontwikkeling. Maar, natuurlijk, mama, die dubbel geluk droeg, is twee keer zo hard als bij een enkele zwangerschap. Toxicose, zwelling, overgewicht, nier- en leverproblemen overwinnen zo'n zwangere vrouw twee keer zo vaak en het leven vanaf de conceptie tot de geboorte van baby's is erg moeilijk en soms zelfs met een risico voor de gezondheid van de moeder.
Dezelfde situatie ligt op de loer voor de moeder van monozygote tweelingen. Maar hier doen zich, naast het probleem van het dragen, moeilijkheden voor bij de ontwikkeling van een van de paren. In de regel bereikt het gewichtsverschil bij peuters anderhalve kilo, als het kleinere kind achterblijft bij alle indicatoren van de oudere.
Dit komt door het feit dat de baby's van één placenta zich voeden en degene die het meeste van de voedingsstoffen haalt. Daarnaast is er een concept van zogenaamde donatie, wanneer een van de tweelingen begint te voeden en groeien ten koste van de tweede.