Zelfbeschikking van persoonlijkheid

Het concept van zelfbeschikking van een persoon omvat ten eerste iemands vermogen om zijn standpunt of positie te verdedigen in situaties die afwijken van vooraf vastgestelde regels, vooral als de acties die van hem worden verwacht in strijd zijn met zijn morele en morele principes. Het gaat in feite om het stellen van prioriteiten in waarden en als een persoon niet in staat is om in te gaan tegen de publieke opinie of gevestigde stereotypen, zelfs als ze in strijd zijn met zijn ideeën over "zwart en wit", dan is er een volledig of gedeeltelijk gebrek aan morele zelfbeschikking van het individu .

Execute kan niet gratie krijgen

Laten we, om het gemakkelijker te maken alles te begrijpen, een voorbeeld nemen van de bekende uitdrukking 'Je kunt de uitvoering niet vergeven'. Stel je voor dat je bent aangesteld om het lot van een gevaarlijke crimineel te bepalen, wat een grote bedreiging voor de samenleving vormt en alleen van jou hangt af of hij zal leven of niet. Waar zet je een komma? Ga je uit van het feit dat het leven van een persoon heilig is of rekening houdt met het aantal slachtoffers van de moordenaar en besluit om andere mensen niet in gevaar te brengen door achter de aanhangers van de doodstraf en tegenstanders van levenslange gevangenisstraf aan te gaan, hoewel je zelf dit idee haat? Kun je je eigen ideeën over moraliteit overwinnen? Zo ja, dan heb je problemen met de zelfbeschikking van het individu, wat in essentie een van de vormen van interactie tussen een individu en de samenleving is.

Kracht of zwakte?

De psychologie van zelfbeschikking van een persoon is een ongelooflijk complexe structuur die alle processen van persoonlijkheidsontwikkeling en de factoren die deze beïnvloeden omvat. Hier speelt alles een rol: zowel de bestaande levenservaring, als de omgeving waarin een persoon is opgevoed, en de verworven psychologische kenmerken. Gewoonlijk wordt het vermogen van het individu om zijn positie te verdedigen uitgedrukt in alle drie soorten zelfbeschikking van het individu, namelijk:

1. Met betrekking tot hun professionele activiteiten.
2. In relatie tot de geaccepteerde canon in de samenleving.
3. Bij het bepalen van de betekenis en de hoofddoelen van het eigen leven.

Statistieken tonen aan dat als een persoon heeft uitgesproken leiderschapskwaliteiten en heeft geen last van een minderwaardigheidscomplex, hij ervaart meestal geen problemen met zelfbeschikking en zelfrealisatie van het individu. Maar in het geval van iemand die niet zeker van zichzelf is, die vooral in zijn jeugd en adolescentie vaak werd aangevallen door de omgeving, wordt het vermogen om een ​​keuze te maken zonder te kijken naar de stereotypen die bestaan ​​in de samenleving of onder druk van andere standpunten al in twijfel getrokken.

Zelfbeschikking van persoonlijkheid is in elk geval niet een uitsluitend subjectief kenmerk van een enkele persoon. Het is volledig gericht op de buitenwereld, gericht op interactie met de samenleving en dientengevolge een essentiële rol bij het bepalen van de vector van zijn ontwikkeling.