Baarmoederhalskanker - de modernste methoden voor diagnose en behandeling

Baarmoederhalskanker is een veel voorkomende vorm van kanker. Afwezigheid van symptomatologie in vroege stadia bemoeilijkt significant de diagnose van pathologie. Beschouw de ziekte in meer detail, laten we de belangrijkste tekenen van baarmoederhalskanker, de oorzaken en methoden van therapie noemen.

Baarmoederhalskanker - de oorzaken van

Als een ziekte zoals baarmoederhalskanker wordt ontdekt, is de oorzaak van de ontwikkeling ervan problematisch. Artsen starten het proces door een anamnese te verzamelen, met uitzondering van ziekten van het voortplantingssysteem die predisponeren tot oncologie. Onder de factoren die de ontwikkeling van kanker uitlokken, noemen oncologen:

geslachtsziekten: gonnoroea, syfilis, chlamydia, genitale herpes;
langdurige therapie met hormoonbevattende geneesmiddelen;
gebruik van hormonale anticonceptiva;
vroege geslachtsgemeenschap;
frequente veranderingen in seksuele partners - leidt tot veranderingen in de vaginale flora, resulterend in veranderingen op het cellulaire niveau;
Eiwitcomponenten van mannelijk sperma kunnen een verandering in de cellulaire structuren van de baarmoederhals veroorzaken.

Baarmoederhalskanker is een risicogroep

Artsen identificeren een risicogroep - vrouwen, van wie het voortplantingssysteem vaker wordt blootgesteld aan oncologische processen. Onder hen zijn:

Dragers van humaan papillomavirus. Baarmoederhalskanker en HPV- oncologen worden altijd als onafscheidelijke processen behandeld. Directe veranderingen op cellulair niveau veroorzaakt door dit virus zijn de trigger voor de ontwikkeling van baarmoederhalskanker.
Zelden passerende examens. De afwezigheid van cytologie van het uitstrijkje veroorzaakt vaak een late diagnose van de ziekte. Artsen raden aan het eenmaal per jaar in te nemen.
Vrouwen met een verzwakt immuunsysteem, verminderde lokale immuniteit. De kans op het ontwikkelen van oncologie is dus groter bij patiënten die immunosuppressiva gebruiken.
Vrouwen ouder dan 40 jaar. Statische onderzoeken lieten een toename van de incidentie van oncologie bij vrouwen in de menopauze zien. Directe hormonale veranderingen van deze periode kunnen een verstoring van het epitheliale weefsel van de nek veroorzaken.
Leidend promiscue seksleven. De kans op infectie neemt toe.
Heb meerdere kinderen met een klein leeftijdsverschil. Het voortplantingssysteem heeft tijd nodig om te herstellen. Het trauma dat optreedt tijdens de bevalling veroorzaakt de aanhechting van infecties en de ontwikkeling van ontstekingsprocessen die veranderingen in de baarmoederhals op cellulair niveau kunnen veroorzaken.

Baarmoederhalskanker - Soorten

Dit type oncologie heeft verschillende classificaties. In hun basis ligt niet alleen het type weefselbeschadiging, cellulaire structuren, maar ook de lokalisatie van het pathologische proces. Dus, afhankelijk van de locatie van de primaire focus van de tumor, zijn er:

kanker van het vaginale gedeelte van de baarmoederhals;
kanker direct cervicaal kanaal.

Afhankelijk van het soort schade aan cellulaire structuren, worden de volgende onderscheiden:

Plaveiselcelcarcinoom van de cervix. Dit type pathologie is goed voor 80% van alle gevallen van baarmoederhalskanker. Bij dit type worden de cellen van het epitheliale weefsel van de baarmoederhals aangetast, waardoor hun structuur en vorm veranderen. In dit geval nemen ze toe in omvang, maar overschrijden ze niet de grenzen van het nekweefsel.
Invasieve baarmoederhalskanker. Deze vorm van pathologie wordt gekenmerkt door de verspreiding van tumorachtige foci naar andere organen en weefsels. Het kan hematogene (via het bloed) en lymfogene (via de lymfe) manier zijn. Ten eerste worden de lymfeknopen die zich in het gebied van de urogenitale organen bevinden, aangetast. Naarmate de ziekte vordert, verspreidt de ziekte zich door het bloed en raakt het op afgelegen organen en systemen.

Het wordt geaccepteerd om 2 stadia van de laatste ziekte toe te wijzen:

Micro-invasieve kanker - celveranderingen zijn gefixeerd op de grens van het epitheel en het bindweefsel. Metastasen die het stroma binnendringen zijn gelokaliseerd op een diepte van niet meer dan 3 mm, er is geen occlusie van lymfevaten;
Invasief - de tumor dringt in weefsels tot een diepte van meer dan 3 mm, stolsels worden gevormd, bestaande uit gedegenereerde cellen, er zijn laesies van lokale regionale lymfeknopen, verre metastasen worden gevormd.

Baarmoederhalskanker - stadia

Baarmoederhalskanker, waarvan de classificatie hierboven is beschreven, begint zich te ontwikkelen uit cellen van een bepaald type weefsel. Tegelijkertijd verloopt het proces snel, met naburige organen en weefsels. Direct op deze gronden worden ook de stadia van de pathologie onderscheiden. Elk heeft zijn eigen klinische beeld, symptomatologie. In totaal is het tijdens de pathologie gebruikelijk om 4 stadia te onderscheiden.

Baarmoederhalskanker - stadium 1

Baarmoederhalskanker van de 1e graad wordt gekenmerkt door strikte lokalisatie, heeft duidelijke grenzen van formaties. Bij het beschrijven van deze fase van het kankerproces, praten artsen over de volgende kenmerken van de pathologie:

de tumor gaat niet verder dan de nek;
cytologische veranderingen zijn zwak en worden alleen microscopisch gediagnosticeerd;
Metastasen kunnen de holte van het cervicale kanaal met 3-5 mm binnendringen;
de tumorgrootte is minder dan 4 cm.

Baarmoederhalskanker - stadium 2

De tweede fase van baarmoederhalskanker wordt gekenmerkt door de afgifte van kwaadaardige cellen buiten de grenzen van de baarmoederhals en het baarmoedermodel. In dit geval komen de laesies van de bekkenorganen en het onderste deel van de vagina niet voor. Pathologische cellen beïnvloeden de parameters volledig. Metastasen kunnen de omgeving binnendringen. Ze worden gediagnosticeerd door instrumentele methoden, waarmee het aantal, de grootte en de lokalisatie van tumorfoci kan worden bepaald.

Baarmoederhalskanker - stadium 3

Kanker van de cervix, de derde fase wordt gekenmerkt door een tumor van de organen van het kleine bekken, aanhangsels. Bij het spreiden van metastasen naar andere organen en systemen, is hun functioneren verstoord. Vaak wordt neoplasma gevonden op de buitenwanden van het kleine bekken, het onderste derde deel van de vagina. Met een uitgebreid onderzoek van patiënten, zijn er schendingen in de nieren, een afname van hun functie.

Baarmoederhalskanker - stadium 4

In dit stadium van het pathologische proces van baarmoederhalskanker zijn metastasen aanwezig in vrijwel alle organen van het bekken: de blaas, darmen, aanhangsels. Cervicale en baarmoederkanker ontwikkelt. Met verdere progressie van pathologie, schakelt het proces over naar regionale lymfeklieren. Samen met het bloed kunnen de foci van veranderde cellen in de verre systemen van het lichaam komen. Vaak worden bij de diagnose metastasen gevonden in de hersenen, longen en lever.

Baarmoederhalskanker - symptomen en tekenen

Met een dergelijke oncologische aandoening, zoals baarmoederhalskanker, zijn de symptomen lang niet aanwezig. Dit verklaart de diagnose van pathologie, vaak met 2 graden van beperkingen. Volgens de statistieken kan het vanaf het begin van het proces tot het begin van de symptomen enkele jaren duren. Als de patiënten achtergrondziekten van het voortplantingssysteem hebben, manifesteert de symptomatologie zich in lagere buikpijn, onderrug. In dit geval kan een vrouw een pathologische ontlading aanduiden, een bloederig karakter hebben en geen verband houden met de menstruatie. De achtergrondpathologieën omvatten, begeleidende kanker, omvatten:

cervicale erosie ;
leukoplakie ;
verschillende soorten nekspanningen na de bevalling.

Wat betreft de symptomen die gepaard gaan met baarmoederhalskanker, kunnen de bestaande manifestaties voorwaardelijk worden onderverdeeld in algemeen en specifiek. De eerste zijn:

frequente duizeligheid, bleke huid, flauwvallen;

droge huid;
overmatig zweten;
constante zwakte;
verhoogde lichaamstemperatuur;
afname van het lichaamsgewicht.

Symptomatologie van de ziekte is divers en hangt af van de omvang van het pathologische proces. Aan specifieke tekens van oncologie van de cervix, zijn:

Bloedige afscheiding. Ze kunnen, als contact (na het seksuele certificaat of act), en zonder oorzaak zijn. Het volume ervan kan variëren. In de late stadia van de ziekte hebben ze vanwege de hechting van de infectie een onaangename geur.
Pijn in de rug, onderbuik en lumbale regio.
Zwelling van de onderste ledematen door beschadiging door metastasen van bloedvaten.
Overtreding van de uitscheidingsfunctie - een verandering in de aard van de ontlasting, de vorming van fistels.

Baarmoederhalskanker - diagnose

De basis van diagnostische activiteiten zijn instrumentele methoden. Bepaling van de ziekte begint met een zorgvuldige verzameling van anamnese. Daarna worden een aantal studies benoemd, waaronder:

colposcopie - helpt bij het bepalen van de toestand van de wanden van de vaginale gewelf, baarmoederhals en baarmoederholte;
cytologisch onderzoek van het materiaal - het monster van het materiaal wordt van het oppervlak van de slijmhals gehaald en microscopisch behandeld;
biopsie - een studie van de structuur, morfologie, structuur van cellen uit de nek;
histologisch onderzoek - helpt om het stadium van de pathologie te bepalen;
Echografie - bepaalt de grootte en locatie van de formaties, hun nummer.

Met een pathologie zoals baarmoederhalskanker, wordt MRI gebruikt om kleine tumoren te detecteren. Ervaren artsen kunnen de exacte lokalisatie van het proces, het stadium en de mate van schade aan cellulaire structuren bepalen. Deze techniek is van secundair belang, wordt direct gebruikt om een algemeen beeld van de ziekte te krijgen, wanneer het feit van oncologie wordt bevestigd.

Zie je echografie voor baarmoederhalskanker?

Kanker van de cervix op echografie in de beginfasen kan niet worden geïdentificeerd. Dit proces vindt plaats op cellulair niveau. Zelfs met een grote vergroting kunt u het niet installeren. Deze methode van hardware-onderzoek wordt gebruikt in het reeds gediagnosticeerde oncologische proces. Met zijn hulp kun je de exacte locatie en grootte van het onderwijs bepalen, om nabijgelegen orgels te inspecteren op de aanwezigheid van metastasen.

Wordt baarmoederhalskanker behandeld of niet?

Bij een ziekte zoals baarmoederhalskanker, wordt de behandeling individueel geselecteerd. Het algoritme van het therapeutische proces houdt rechtstreeks verband met het stadium van de pathologie, de ernst van de symptomen, de aanwezigheid van bijkomende ziekten. De basis van de therapie is:

chirurgische ingrepen;
radiotherapie ;
chemotherapie.

Vaak gebruiken artsen voor efficiëntie efficiëntie een combinatie van verschillende technieken. Het resultaat van de behandeling is afhankelijk van:

fase van oncologie;
de leeftijd van de patiënt;
aanwezigheid van bijkomende ziekten van het voortplantingssysteem.

Baarmoederhalskanker - prognose

Oncologische processen zijn moeilijk om therapie te geven. Bij een ziekte zoals baarmoederhalskanker, wordt de overlevingsprognose gemaakt op basis van het stadium van het pathologische proces, de toestand van de lymfeklieren, het volume van de tumor en de diepte van de invasieve aandoeningen. Dus na een radicale hysterectomie en lymfadenectomie is de gemiddelde levensverwachting 5 jaar. Tegelijkertijd had 80-90% van de patiënten geen lymfeklieren aangetast door de tumor. Onder patiënten met uitzaaiïngen in het bekken leeft slechts 50-75% van de vrouwen meer dan 5 jaar.

Baarmoederhalskanker - preventie

Preventieve maatregelen voor het ontstaan van oncologie in het voortplantingssysteem omvatten vaccinatie en naleving van bepaalde regels. Inoculatie tegen baarmoederhalskanker helpt dus om de waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van de ziekte te verminderen door de activiteit van het papillomavirus, de hoofdoorzaak van kanker, te onderdrukken. Bij vaccinatie worden medicijnen gebruikt:

Gardasil ;
Cervarix.

Onder andere preventieve maatregelen is:

geplande screeningsonderzoeken voor vrouwen, beginnend vanaf 21-25 jaar;
normalisatie van metabolische processen;
naleving van een partner.

Leven na baarmoederhalskanker

Volledig elimineren van kanker van de baarmoederhals is alleen mogelijk als de aanbevelingen en afspraken van artsen en de tijdige start van de therapie worden waargenomen. Veel vrouwen slagen erin terug te keren naar hun vroegere manier van leven. Artsen raden echter niet aan om zwangerschap na baarmoederhalskanker te plannen. Hormonale veranderingen die in dit geval optreden, kunnen een terugval veroorzaken, de vernieuwing van pathologische veranderingen in de cellulaire structuren van het cervicale epitheel.