Op jonge leeftijd komen heupfracturen minder vaak voor. Dit vereist zware schade (bijvoorbeeld vallen van een hoogte of een ongeluk). En bij ouderen, wanneer de kracht van botten wordt verminderd, kan een fractuur optreden na een lichte verwonding.
Classificatie van heupfracturen
Er zijn de volgende soorten heupfracturen, afhankelijk van het niveau van de fractuur:
- subhoofdstuk (breuklijn bij de overgang van de femurhals in de kop);
- Midden (in het midden van de nek van de dij);
- Basaal (in het gebied van de basis van de nek van de dij).
Breuken worden ook onderscheiden met een volledige verplaatsing, met een gedeeltelijke verplaatsing.
Symptomen van een heupfractuur:
- pijn geconcentreerd in de lies;
- het gewonde been wordt iets naar buiten gedraaid;
- het onvermogen om een recht been in een liggende positie op te tillen;
- verkorting van het been met 2 - 4 cm.
Behandeling en revalidatie na een heupfractuur
Conservatieve behandeling wordt gebruikt voor doorboorde breuken (wanneer het ene bot het andere binnendringt) of contra-indicaties voor chirurgisch ingrijpen. In dit geval, immobiliseer het been met een cirkelvormig heupverband gedurende 4 tot 6 maanden. Dit wordt voorafgegaan door een verplichte procedure voor de correctie van verplaatste botlocaties, die wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie.
De chirurgische behandelingsmethode verdient meer de voorkeur. In dit geval wordt de exacte en anatomische richting van de fragmenten gemaakt, en hun fixatie door metalen structuren is betrouwbaar. Dit maakt het mogelijk de motorische functies van de slachtoffers op een eerder tijdstip te activeren.
Consequenties en complicaties bij een heupfractuur
- Bij conservatieve behandeling is een mogelijke complicatie een niet-fractuur. Dit komt door onvoldoende bloedtoevoer.
- De opkomst van congestieve pneumonie, de ontwikkeling van respiratoire insufficiëntie.
- Het optreden van decubitus als gevolg van langdurig verblijf in bed.
- De opkomst van psycho-emotionele stoornissen, depressie.
- Ernstige complicatie is diepe veneuze trombose van de benen.
De meest effectieve manier om de kans op complicaties te verminderen, is door de patiënt te activeren.
LFK na een heupfractuur
Therapeutische fysieke training wordt ontwikkeld door de arts, rekening houdend met de toestand van de patiënt, zijn leeftijd. Omdat patiënten in een liggende houding zitten, schrijven ze ademhalingsgymnastiek voor om congestieve pneumonie te voorkomen. Een fractuur van de nek van de dij zorgt ook voor het voorkomen van doorligwonden en spieratrofie. Het slachtoffer moet gymnastiek voor de knie en het enkelgewricht uitvoeren, actief de quadriceps spier van de heup rekken.
Massage met een breuk in de nek van de dij is inbegrepen in het revalidatiecomplex. Het wordt meestal op de tweede dag benoemd. De massage wordt uitgevoerd in het lendegebied, masseer vervolgens het gezonde been en voeg geleidelijk een massage toe aan het gewonde been.
Dieet in geval van een heupfractuur
Met zo'n verwonding kan de patiënt zijn eetlust verliezen. Het is noodzakelijk om hem aan te moedigen om voedsel te eten, om het dieet te veranderen. Van voedsel zal afhangen van normale ontlasting. Het is belangrijk om voedingsmiddelen te eten die veel vezels bevatten, zuivelproducten. Verminder de consumptie van vlees. Het wordt aanbevolen om zemelen en additieven te gebruiken die de peristaltiek van de darm bevorderen.
Preventie van een heupfractuur
Mensen met osteoporose zijn het meest vatbaar voor breuken. Daarom is het in de eerste plaats noodzakelijk om deze ziekte en de behandeling ervan te voorkomen.
Maatregelen om osteoporose te voorkomen:
- regelmatige fysieke oefeningen (snel wandelen, hardlopen, dansen, enz.);
- gebruik van een voldoende hoeveelheid calcium en vitamine D;
- vermindering van alcoholgebruik, stoppen.