Ondanks de ernst van de situatie wordt dysplasie nu echter beschouwd als een pathologische aandoening die gemakkelijk kan worden gecorrigeerd en behandeld. Natuurlijk, mits de tijdige maatregelen genomen om het te elimineren.
Dus dysplasie van de heupgewrichten bij kinderen - wat het is, wat de symptomen en gevolgen zijn, - laten we dieper op deze kwesties ingaan.
Hoe heupdysplasie bij pasgeborenen te bepalen?
In de geneeskunde, onder dysplasie van het heupgewricht, is het gebruikelijk om de inherente onderontwikkeling ervan te begrijpen. Met andere woorden, dit is de toestand wanneer het juiste contact tussen het uiteinde van het dijbeen en de overeenkomstige holte op het bekkenbeen wordt verbroken. Afhankelijk van de ernst en aard van de overtreding, onderscheidt u:
- Teratologische dislocatie. In dit geval is er geen contact tussen de bekkenholte en de heupkop. Pathologie vindt zelfs in de baarmoeder plaats door onderontwikkeling van spieren of genetische abnormaliteiten.
- Een typische dislocatie. Anomalie ontwikkelt zich in de baarmoeder of na de geboorte.
- Subluxatie. Relatief gemakkelijke vorm van dysplasie van heupgewrichten bij zuigelingen, een kenmerkend kenmerk hiervan is de ontwikkeling van het gewricht met de bestaande verbinding tussen de botten (bekken en heup).
- Instabiliteit van het gewricht. Dit is de meest voorkomende vorm van dysplasie, waarbij het femur gemakkelijk wordt gescheiden van de bekkenholte en de relatie daartussen niet wordt verbroken.
Symptomen van heupdysplasie bij zuigelingen zijn bijna onzichtbaar voor een persoon zonder voldoende voorlichting. De specialist kan echter een diagnose stellen na een routineonderzoek. Minder vaak om te bevestigen of te weerleggen angsten, artsen toevlucht nemen tot X-ray of echografie.
Indirecte symptomen van dysplasie van de heupgewrichten bij pasgeborenen zijn: asymmetrie van de huidplooien op de benen, verschillende lengte van de benen, beperking van de heupafzuiging.
Wat is gevaarlijke dysplasie van de heupgewrichten?
De moderne geneeskunde is in staat om de aandoening te elimineren zonder complicaties en de gevolgen. Dit is echter alleen mogelijk op voorwaarde dat dysplasie tijdig werd ontdekt en de behandeling onmiddellijk werd gestart. In het arsenaal van artsen zijn er verschillende effectieve methoden om de overtreding te bestrijden. Allereerst zijn dit conservatieve methoden:
- Pavlik's stijgbeugels - ontworpen om de ledematen te ondersteunen;
- koksitnaya bandage - gebruikt voor stijve fixatie van het gewricht;
- fysiotherapeutische procedures, zoals elektroforese, moddertherapie, ozoceriettoepassingen;
- Massage en speciale therapeutische gymnastiek.
Voor oudere kinderen, en in gevallen waarin conservatieve maatregelen niet effectief zijn gebleken, worden artsen gedwongen om een chirurgische behandelmethode toe te passen. Tijdens de operatie wordt het gewricht gereconstrueerd.
In geval van vroegtijdige diagnose (na 6 maanden of nadat het kind zelfstandig is gegaan) of gebrek aan adequate maatregelen, kan dysplasie van de heupgewrichten bij kinderen tot onomkeerbare gevolgen leiden. Dit is schade of necrose van de kop van het dijbeen. Of, als een optie, een complete atrofie van het gewricht. En dit is op zijn beurt een beperking, constante pijn, slapheid en de onvermijdelijkheid van chirurgische ingrepen.