We weten allemaal dat mensen sterfelijk zijn. Maar deze kennis is niet genoeg, omdat het ergste is dat mensen plotseling sterfelijk zijn. En laten we ons realiseren dat we vroeg of laat onze dierbaren zullen verliezen, het gebeurt altijd vroeg, omdat het onmogelijk is om ons van tevoren voor te bereiden op de dood van een geliefde. Het is altijd als een schoen op het hoofd. Plotseling en slaat naar de diepten van mijn ziel. Het kost tijd en alleen tijd om je eigen verdriet te overwinnen. Maar het is de moeite waard om aandacht te schenken aan een psychologisch advies dat zal helpen omgaan met het overleven van de dood van een geliefde. Immers, soms is er slechts een schok om te beginnen met handelen en proberen om te gaan met hun emoties .
Hoe het verlies van een geliefde te overleven - advies van een psycholoog
De dood van een geliefde creëert een soort van leegte, alsof ergens in het hart een zwart gat was dat met niets gevuld kon worden. En in deze leegte is er slechts een eindeloos verdriet en onmacht. Inderdaad, de dood van een geliefde vernietigt een sterke emotionele verbinding, die niet kan worden hersteld.
De mate waarin de ervaringen van een persoon sterk en langdurig zijn, hangt af van het type persoonlijkheid van de persoon. Romantische, gevoelige en creatieve aard zijn het moeilijkst, omdat ze vatbaarder zijn voor depressies, nachtmerries enzovoort. Maar ongeacht het type temperament, een persoon doorloopt vier stadia van verdriet. En degenen die in de buurt zijn, moeten weten hoe ze iemand kunnen helpen de dood van een geliefde te overleven en deze test met zo min mogelijk verlies aan zichzelf af te leggen.
De vier fasen van verdriet
- Shock en shock . Het nieuws van de dood van een geliefde schokken en leidt tot een volledig verlies van emoties, of vice versa van overmatige emotionaliteit. Maar vaker wel dan niet sluit een persoon zichzelf, hij leeft als een robot. De toestand duurt ongeveer negen dagen.
- Ontkenning . Ongeveer een maand na deze persoon wordt achtervolgd door gedachten over de overledene, dromen enzovoort. Het begint te lijken dat dit allemaal onwerkelijk was en dat er helemaal niets gebeurde, het was slechts een nachtmerrie waarvan het onmogelijk is om wakker te worden. Op dit moment is het wenselijk om emoties niet te bedwingen, anders dreigen ze binnen te exploderen.
- Bewustzijn . Ongeveer een half jaar is het proces van het realiseren van de dood van een geliefde. Er is een gevoel van schuld, wat verdriet over wat niet is gezegd of gedaan, enzovoort. Dit is absoluut normaal, maar laat je niet vasthouden aan deze gedachten.
Je moet het verlies realiseren, accepteren, jezelf vergeven. - Dofheid van pijn . Een jaar na de dood van een geliefde, is de pijn afgestompt. Natuurlijk, totdat het einde van de pijn nooit zal verdwijnen, maar uiteindelijk accepteer je de dood als een onvermijdelijk deel van het leven en leer je daarmee om te leven.
Sprekend over de psychologie van hoe je de dood van een geliefde kunt overleven, kun je alleen maar zeggen dat het moet worden ervaren. Doorloop alle vier stadia van je eigen verdriet, laat het helemaal door jezelf, om het los te laten. Als we het hebben over de psychologie van hoe we kunnen overleven in de dood van een geliefde, dan is het belangrijkste hier om er gewoon te zijn en op elk moment klaar te staan om te ondersteunen. Is het niet belangrijker dan wat dan ook ter wereld: alleen maar om erbij te zijn?