Erosie van de baarmoederhals, volgens de resultaten van onderzoeken, treft tot 44% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het is bewezen dat erosie van de baarmoederhals in geval van een disfunctionele cursus kan leiden tot de ontwikkeling van baarmoederhalskanker.
Erosie is een oppervlakkig defect in het epitheel. Aanvankelijk, toen het niet mogelijk was om de cervix te onderzoeken met colposcopische apparatuur, werd erosie een defect in het vaginale deel van de baarmoederhals genoemd, uitgedrukt in het uiterlijk van een onregelmatig gevormde lichtroze muceuze rode vlek.
Toen de colposcoop verscheen, bleek dat in de overgrote meerderheid van de gevallen het defect in de cervix geen echte erosie was, maar de verspreiding van het cilindrische epitheliale weefsel van het cervicale kanaal naar het vaginale deel. Daarom wordt in de moderne gynaecologie de term "erosie van de cervix" zeer zelden gebruikt en werd deze vervangen door de term " cervicale ectopie " of "pseudo-erosie".
Wat is de erosie van de baarmoederhals?
Er is een echte en valse erosie van de baarmoederhals. In grootte varieert de erosie van de baarmoederhals van 0,2 centimeter tot 2 centimeter of meer.
- De echte erosie van de baarmoederhals is een oppervlakkig defect in de cellen van het epitheel (lijkt op een kleine zweer), vatbaar voor zelfgenezing na eliminatie van de oorzakelijke factor. De ware erosie wordt gedefinieerd als vlekken met felrode kleur op het vaginale gedeelte van de baarmoederhals.
- Valse erosie van de cervix ( pseudo-erosie , ectopie) is het uiterlijk op het meerlagige epitheel van het vaginale deel van de cervix van cellen van het cilindrische epitheel, normaal gesproken alleen in de cervicale. Met deze pathologie is er geen defect in het epitheel zelf. Normale cellen zijn "niet op hun plaats".
In colposcopie wordt pseudo-erosie gedefinieerd als een onregelmatige onregelmatige vorm, een felle rode kleur, bedekt met lange of ronde papillen (heeft een eigenaardig "fluweelachtig uiterlijk"). De felrode kleur wordt verkregen doordat de bloedvaten uitsteken door de laag van het cilindrische epitheel. Rond pseudo-erosie worden in de regel gebieden met een lichtgrijze kleur (meerlagig plat epitheel) waargenomen.
Cellen van het cilindrische en meerlagige planaire epitheel zijn normale formaties voor de baarmoederhals, maar in een aantal gevallen pathologisch: jodium-negatieve zones, witte gebieden (leukoplakie), structuren die op mozaïek lijken kunnen verschijnen. Pathologische formaties zijn een ongunstig teken en kunnen een kwaadaardige degeneratie ondergaan.
Het uiterlijk van erosies is afhankelijk van de grootte van het defect:
- kleine erosie (niet meer dan 1 centimeter in diameter);
- medium (diameter van 1 tot 2 centimeter);
- grote erosie (meer dan 2 centimeter).
Classificatie van erosie naar grootte is van het grootste klinische belang, omdat de keuze van de behandelingsmethode hiervan afhankelijk is. Kleine ulcera van het slijmvlies kunnen onafhankelijk passeren, en erosie van middelgrote en grote omvang vereist vaak een complexe behandeling, inclusief chirurgische excisie van het geërodeerde deel van de cervix.