Kohtla-Järve is een van de jongste Estse steden. Hij ontving deze status pas in 1946. Ondanks zo'n korte geschiedenis van het bestaan, heeft de stad interessante bezienswaardigheden, waardoor het een aantrekkelijke toeristische bestemming is.
Wat te zien in Kohtla-Järve?
De stad werd beroemd vanwege het feit dat het rijke leisteenafzettingen bevat, daarom wordt Kohtla-Jarve beschouwd als een belangrijk industrieel object van het land. Maar dankzij dergelijke natuurlijke kenmerken in de stad, worden toeristen unieke toeristische faciliteiten aangeboden, waaronder u het volgende kunt opsommen:
- Terrikon in Kukruz , met een hoogte van 182 m. Vroeger was er een mijn waarin leisteen werd gewonnen, maar op dit moment is deze gesloten. Reizigers worden uitgenodigd om het Slate Museum te bezoeken, dat werd geopend in 1966. Het museum wordt als uniek beschouwd, omdat het u toestaat kennis te maken met de geschiedenis van de mijnindustrie en de feiten te leren over hoe de bitumineuze schalie werd gevormd. De collectie heeft meer dan 27.000 exposities. In het museum zijn niet alleen objecten gerelateerd aan oliehoudende leisteen, maar bevatten ook kunstwerken. Het Treacon heeft hoge verwachtingen als toeristische site, het is de bedoeling dat er in de toekomst een skigebied zal zijn.
- Museummijn in Kohtla-Nõmme . Ervaren gidsen zullen een spannende rondleiding door het gebied maken. De mijn functioneerde tot de jaren 1990, totdat het gebruik van olieschalie was verminderd. De oorspronkelijke beslissing van de autoriteiten was om de mijn te overspoelen, maar later besloten ze er een museum van te maken.
- Glint in Ontika - dit object heeft met recht de status van een natuurlijk symbool van Estland. Het hoogste punt boven zeeniveau wordt hier genoteerd - 55,6 m, het heeft de Baltic-Ladoga richel. De excursie duurt anderhalf uur en omvat een afdaling langs de trap naar de mijn, een treinreis, die de mijnwerkers verplaatsten, vertrouwdheid met de techniek waarmee de leisteen werd gewonnen en de mogelijkheid om te proberen met een boormachine te werken.
- De Valaste-waterval wordt als de hoogste beschouwd, niet alleen op het grondgebied van het land, maar ook in de hele Baltische regio. Er is een uitkijkplatform omheen gebouwd, van waaruit een ongelooflijk zicht op het graf in Ontik wordt geopend. Het meest schilderachtige uitzicht op de waterval opent in de lente, op een moment dat de sneeuw begint te smelten. Water vormt een sterke stroom en krijgt een rode kleur, die er indrukwekkend uitziet. In de winter bevriest het water en worden echte ijssculpturen. Er is een legende verbonden aan de waterval, die zegt dat de man Kraavi Juri onafhankelijk de rivier heeft opgegraven die de waterval voedt. Dit is gedeeltelijk waar, omdat de rivier kunstmatig is aangelegd, maar de waterval is een natuurlijk fenomeen. In 1996 gaf de commissie van de Academie van Wetenschappen de waterval de status van het nationale symbool van Estland.
Kohtla-Jarve (Estland) - bezienswaardigheden van architectuur
Kohtla-Järve heeft een zeer ongebruikelijke lay-out. Sinds de oprichting en tot de jaren 60 is er een fusie van nabijgelegen nederzettingen. Toen kwamen er een aantal uit deze compositie. Tot op heden heeft Kohtla-Järve zes districten, maar afzonderlijke stadsdelen zijn van elkaar gescheiden.
Het centrale stadsdeel wordt de socialist genoemd, die de status heeft van het culturele centrum van Kohtla-Jarve . Hier zijn er architecturale gebouwen met betrekking tot de Stalin-periode, er zijn pittoreske parken.
In de directe omgeving van Kohtla-Järve ligt het dorp Kuremäe , waar de belangrijkste architectonische bezienswaardigheid van de regio ligt - het Pühtitskiy Uspensky-klooster . Met zijn opkomst wordt een legende geassocieerd, die zegt dat de herder die in de buurt van het dorp was een goddelijke openbaring had. Enkele dagen lang zag hij een mooie vrouw stralende kleding dragen. Zodra hij probeerde te naderen, verdween het visioen. Dit gebeurde in de buurt van de bron van heilig water, en later vonden de inwoners op deze plaats een oud icoon van de Hemelvaart van de Moeder Gods, dat zich nog steeds in het klooster bevindt. De eigenaardigheid van dit icoon is dat de Moeder van God afgebeeld staat op de grond. De kerk werd gebouwd in de 16e eeuw, in 1891 werd een vrouwenklooster gesticht. Tijdens de Sovjet-Unie was dit klooster de enige die op zijn grondgebied opereerde.