Longontsteking bij pasgeborenen

Longontsteking van de longen bij pasgeborenen - infectieuze ontsteking van het longweefsel - is een van de meest voorkomende infectieziekten. Het is gevaarlijk voor elke baby, vooral als het gaat om bilaterale pneumonie bij pasgeborenen. Helaas zijn de statistieken tegenwoordig als volgt: longontsteking bij pasgeborenen wordt gediagnosticeerd bij 1% van de premature baby's en 10-15% van de premature baby's.

Typen en oorzaken van pneumonie bij pasgeborenen

In de geneeskunde worden de volgende soorten pneumonie onderscheiden, afhankelijk van de oorzaak van de ziekte:

De meest voorkomende oorzaken van pneumonie bij pasgeborenen zijn:

Acquired home pneumonia komt het vaakst voor tegen de achtergrond van acute respiratoire virale infectie veroorzaakt door adenovirussen.

Secundaire pneumonie, een manifestatie of complicatie van sepsis, aspiratiesyndroom, wordt vaak bij pasgeborenen veroorzaakt door streptokokken, stafylokokken of gramnegatieve flora.

Symptomen van pneumonie bij pasgeborenen

Tekenen van longontsteking bij een pasgeborene in geval van intra-uteriene infecties vinden artsen nog vóór ontslag, omdat vaak de eerste signalen van longontsteking direct na de geboorte van het kind verschijnen.

Als de moeder en het kind naar huis worden ontslagen, moeten ze tijdens de eerste maand worden vergezeld door een arts voor patronage. Hij zal voor de toestand van de baby zorgen en hij moet praten over alle alarmerende symptomen, bijvoorbeeld over de lethargie van het kind, frequente regurgitatie en vloeibare ontlasting, afwijzing van de borst, snelle vermoeidheid bij het zuigen.

Als het kind koorts heeft, wacht dan niet tot er nog een arts komt. Dringend een ambulance bellen. Hoesten bij zuigelingen kunnen mild zijn, maar het is belangrijk om onmiddellijk op hoesten te letten. Waarschuw ook het verschijnen van afscheiding uit de neus van het kind en kortademigheid. Kortademigheid leidt tot symptomen van blauw op de voeten, op het gezicht en de handen. Het zieke kind heeft een sneller uiterlijk van luieruitslag.

Om bang te zijn om longontsteking bij het kind over te slaan, is het niet nodig, in feite treden tekenen van ziekte of ziekte zelden op zonder stijgende temperatuur. En het moet periodiek worden gemeten voor preventiedoeleinden.

De arts, die het kind regelmatig onderzoekt en ernaar luistert, kan gemakkelijk longontsteking detecteren.

Welke behandeling wordt voorgeschreven voor longontsteking bij pasgeborenen?

Antibiotica met een breed werkingsspectrum worden altijd gebruikt voor de behandeling van pneumonie. Het kind moet zorgvuldig worden behandeld om overkoeling en oververhitting te voorkomen. Het is belangrijk om de hygiëne van zijn huid te bewaken, vaak de positie van zijn lichaam te veranderen, alleen van de hoorn te voeden of een sonde te gebruiken. Als artsen zich op de borst van een ziek kind toeleggen, worden ze alleen toegelaten als ze zich in een bevredigende toestand bevinden, namelijk met het verdwijnen van vergiftiging en ademhalingsfalen.

Naast deze behandelingen, fysiotherapie (magnetron en elektroforese), vitamine C, B1, B2, B3, B6, B15, het gebruik van immunoglobulinen, mosterd en warme wikkels, twee keer per dag, worden transfusies van bloedplasma voorgeschreven.

Gevolgen van longontsteking bij pasgeborenen

Kinderen die longontsteking hebben gehad (met name bilaterale pneumonie bij pasgeborenen) zijn vatbaar voor herhaalde ziekten. Na ontslag voor hen moeten herhaaldelijk cursussen van vitamine-therapie worden uitgevoerd, bioregulatoren (extract van aloë en eleutterococcus) voor 3-4 maanden. En binnen 1 jaar zal het kind onder klinische supervisie staan.