Magnesia intraveneus

Magnesia (magnesiumsulfaat) is een geneesmiddel dat beschikbaar is als een oplossing voor intramusculaire en intraveneuze injecties, evenals in de vorm van een poeder voor de bereiding van een orale suspensie. Het medicijn heeft vasodilator, spasmolytisch (met analgetisch effect), anticonvulsief, antiaritmisch, hypotoon, tocolytisch (veroorzaakt ontspanning van de gladde spieren van de baarmoeder), zwakke diuretische, choleretische en verzachtende eigenschappen.

Het specifieke effect van dit middel hangt af van de dosis en wijze van toediening.

Wanneer wordt Magnesia gebruikt?

Indicaties voor de introductie van Magnesia intraveneus:

• hypertensieve crisis;
• oedema van de hersenen ;
• encefalopathie;
• eclampsie;
• de dreiging van vroeggeboorte (voornamelijk als gevolg van een gebrek aan magnesium);
• een tekort aan magnesium in het bloed;
• epilepsie;
• ventriculaire aritmie of tachycardie;
• verhoogde mentale en nerveuze activiteit;
• stuiptrekkingen.

Het geneesmiddel wordt niet gebruikt in het eerste trimester van de zwangerschap en vóór de geboorte. Ook magnesiumsulfaat is gecontra-indiceerd wanneer:

• lage bloeddruk;
• bradycardie;
• atrioventriculaire blokkade;
• ademhalingscentra;
• nierfalen;
• darmobstructie;
• uitdroging .

U kunt de medicatie niet blijven gebruiken in geval van individuele allergische reacties.

Bijwerkingen van intraveneuze toediening van Magnesia

Met de introductie van het medicijn kan worden waargenomen:

• roodheid van het gezicht;
• zweten;
• bradycardie;
• slecht zicht;
• hoofdpijn.

In het geval van een overdosis is het mogelijk om het werk van het hart en het zenuwstelsel te onderdrukken. Bij een hoge plasmaconcentratie van magnesium (met snelle toediening van het geneesmiddel) is het waarschijnlijk dat:

• misselijkheid;
• braken;
• diarree;
• polyurie (verhoogde urinevorming).

Hoe kan ik Magnesia intraveneus toedienen?

Voor intramusculaire en intraveneuze injecties wordt een 25% -ige oplossing van magnesiumoxide in ampullen gebruikt. Omdat de snelle toediening van het medicijn kan een aantal complicaties veroorzaken, voor intraveneuze toediening wordt Magnesia verdund met zoutoplossing of 5% glucose-oplossing en geïnjecteerd met druppels. In geval van bijwerkingen zoals duizeligheid, hoofdpijn, trage hartslag, moet de patiënt dit onmiddellijk melden bij de verpleegkundige. Tijdens de introductie van magnesia kan worden waargenomen branden langs de ader, die meestal stopt wanneer de snelheid van toediening van het medicijn afneemt.

Een enkele dosis van het medicijn is meestal 20 ml van een 25% -oplossing, in ernstige gevallen is het toegestaan ​​om de dosering te verhogen tot 40 ml. Afhankelijk van de indicaties en de toestand van de patiënt kan Magnesia tweemaal per dag worden toegediend. Bij chronisch nierfalen moet het medicijn met voorzichtigheid en in een minimale dosering worden gebruikt.