Zoals bekend is de darm het leefgebied van verschillende bacteriën. Sommigen van hen zijn zeer nuttig voor het behoud van de menselijke gezondheid en immuniteit, terwijl andere pathogene micro-organismen zijn en gevaarlijke ziekten en rottende processen kunnen veroorzaken. Staphylococcus aureus in de darm met de actieve vermenigvuldiging van zijn kolonies scheidt schadelijke enterotoxinen af, die ernstige aandoeningen veroorzaken, zoals intoxicatie en verschillende soorten ontstekingen.
Staphylococcus aureus in de darmen - symptomen
Meestal is de incubatietijd na infectie met het type bacterie dat wordt overwogen niet meer dan 24 uur, daarom kunnen de eerste symptomen pas na 5-6 uur optreden.
wStaphylococcus aureus in de darm heeft de volgende symptomen:
- een spijsverteringsstoornis, uitgedrukt door een vloeibare ontlasting, tijdens het urineren in het toilet is zeer frequent (tot 10 keer per dag), en de consistentie van de uitgaande massa's is waterig met onzuiverheden van slijm of zelfs bloed;
- snijden van intense pijn in het epigastrische gebied en in de onderbuik;
- misselijkheid, ernstig braken;
- opvallende intertrigo;
- toename van de lichaamstemperatuur tot lage waarden;
- verzwakt lichaam, vermoeidheid.
Behandeling van Staphylococcus aureus in de darm
Opgemerkt moet worden dat voor milde vormen van de ziekte, het niet onderhevig is aan speciale therapie, omdat de immuniteit het zelfstandig aankan. Het is een feit dat Staphylococcus aureus in de darm de norm is, als de hoeveelheid niet groter is dan 10 tot 4 graden micro-organismen in het gezichtsveld. Met een lichte toename van deze indicator worden medische maatregelen als onpraktisch beschouwd.
In andere gevallen, met een hoge concentratie van bacteriën, evenals hun actieve voortplanting, is behandeling met antibiotica, speciale bacteriofagen, probiotica en prebiotica geïndiceerd. De therapie is gericht op het stoppen van kolonisatie van het darmlumen door pathogene micro-organismen, evenals op correctie van de microflora-balans.
Staphylococcus aureus - antibioticumbehandeling
Er zijn nog steeds verhitte discussies in de medische gemeenschap, is er een notie van dysbacteriose en of antibiotica tegen Staphylococcus aureus gerechtvaardigd zijn als een effectieve methode van therapie. Niettemin is er nog geen effectiever middel tegen deze pathologie gevonden. Een belangrijk nadeel is dat antibacteriële geneesmiddelen niet alleen de pathogene flora, maar ook nuttige micro-organismen elimineren, waardoor de balans wordt verbroken.
Allereerst wordt bij de ontwikkeling van het behandelingsregime de staphylococcus aureus uit laboratoriumonderzoek gecontroleerd op gevoeligheid voor antibiotica. Dit is nodig omdat het beschouwde type bacterie uiteindelijk resistentie tegen geneesmiddelen ontwikkelt, waarna het veel moeilijker wordt om het te elimineren. Vervolgens wordt, volgens het resultaat van de analyse, het meest effectieve medicijn gedurende ten minste 7-10 dagen toegediend.
Dit is wat antibiotica worden gebruikt voor Staphylococcus aureus:
- semisynthetische penicillinen, bijvoorbeeld metaciline;
- cephalosporines 1 en 2 generaties (cefuroxim, cefoxitine);
- linezolid;
- vancomycine;
- Biseptol;
- fuzidin;
- azithromycine.
In elk geval moet gelijktijdig met het gebruik van antibiotica therapie worden uitgevoerd om de normale intestinale microflora te herstellen. Daarom worden lange kuren met prebiotica en probiotica voorgeschreven en wordt strikte naleving van een speciaal dieet aanbevolen.
Op dit moment proberen de meeste gastro-enterologen alleen in extreme gevallen antibiotica te gebruiken. In plaats daarvan stoppen bacteriofagen de groei van kolonies van Staphylococcus aureus en ondersteunen ze de proliferatie van nuttige micro-organismen.