Totaal immunoglobuline E (Ig E) is een belangrijke factor van de anthelmintische respons en een indicator van allergische reacties van het directe type. De Ig E-test wordt gebruikt voor het diagnosticeren van verschillende allergieën en helminthiases (atopische dermatitis, urticaria, atopische bronchiale astma).
Wat is de gebruikelijke immunoglobuline E?
Totaal immunoglobuline E beschermt de verschillende externe slijmvliezen van het lichaam door lokale activering van effectorcellen en plasmafactoren door een ontstekingsreactie te induceren. In tegenstelling tot andere typen immunoglobulinen (D, M, A, G), veroorzaakt het sensibilisatie van weefsels voor allergenen, wat de snelle ontwikkeling van een allergische reactie verzekert. Ig E wordt lokaal geproduceerd. Dit komt vooral voor in de submucosale laag van verschillende weefsels, die voortdurend in contact staat met de externe omgeving. Het kan zijn:
- de huid;
- amandelen;
- adenoids;
- luchtwegen;
- gastro-intestinale tractus.
Wanneer het allergeen het menselijk lichaam binnendringt, werkt het in op het gewone immunoglobuline E. Dit proces gaat gepaard met de afgifte van histaminecellen en verschillende actieve stoffen op het membraan waarvan Ig E is gefixeerd. Hun intrede in de intercellulaire ruimte leidt tot de onmiddellijke ontwikkeling van de lokale acute ontstekingsreactie. Het manifesteert zich in de vorm:
- rhinitis;
- ernstige astma;
- bronchitis;
- ernstige huiduitslag.
Het kan ook een algemene systemische reactie vormen (meestal in de vorm van anafylactische shock).
Waarom en hoe de immunoglobuline E te analyseren?
De analyse voor algemene immunoglobuline E wordt gebruikt voor de diagnose van verschillende atopische allergische ziekten en voor de detectie van parasitaire infestaties. Om een allergie te diagnosticeren, volstaat het niet om erachter te komen dat de totale Ig E verhoogd is in het bloed. Het is noodzakelijk om het veroorzakende allergeen en specifieke antilichamen ertegen te identificeren. Maar het niveau van Ig E stelt u in staat om snel allergische ontstekingsziekten te onderscheiden van infectieziekten die een vergelijkbaar klinisch beeld hebben, en ook om erfelijke allergische aandoeningen te identificeren en om een adequate behandeling te kiezen.
Voordat u de algemene immunoglobuline E inneemt, is er geen speciale training nodig. Het is alleen nodig om niet te eten voor de analyse. Meestal wordt een dergelijke laboratoriumtest voorgeschreven voor:
- schurft ;
- huiduitslag;
- jeuk.
Angio-oedeem en chronische recidiverende urticaria zijn geen directe indicaties voor de bepaling van het totale immunoglobuline E, omdat ze van niet-immune aard zijn.
Wat geeft de toename in IgE-concentratie aan?
Het materiaal voor de bepaling van het totale immunoglobuline E is volledig bloedserum. Verhoogde niveaus van Ig E daarin worden genoteerd wanneer:
- pollinozah;
- voedselallergieën;
- astmatische bronchitis;
- netelroos;
- Stevens-Johnson-syndroom ;
- Quincke's oedeem;
- bronchiale astma.
Een verhoging van de concentratie van het totale immunoglobuline E wordt altijd waargenomen met atopische dermatitis, serumziekte, het syndroom van Lyell en geneesmiddelallergie. Soms is het Ig E-niveau hoger dan normaal, als een persoon een worminfectie heeft, een syndroom
Kenmerken van de interpretatie van de resultaten van Ig Ig-analyse?
Een laag totaal immunoglobuline E geeft aan dat een persoon het ataxia-telangiectasiesyndroom heeft of immunodeficiëntie heeft verworven. Zijn de resultaten van de analyse normaal? Dit sluit de aanwezigheid van allergische manifestaties niet uit. Zo heeft 30% van de patiënten met atopische aandoeningen Ig E-waarden binnen de norm. Bovendien kunnen sommige mensen met bronchiale astma gevoeligheid hebben voor slechts één allergeen. Als gevolg hiervan kunnen ze een normale Ig E hebben die zich altijd binnen het normale bereik bevindt.