De plotselinge toename van de hartslag, zo blijkt, heeft ook een eigen medische naam en is nogal ongemakkelijk. Paroxysmale tachycardie - dit is de naam van deze ziekte. Er zijn verschillende vormen van tachycardie die, hoewel ze hetzelfde lijken, van elkaar verschillen. Dan verschillen de vormen van paroxismale tachycardie, en zoals met hen is het mogelijk om te worstelen, het is belangrijk om degenen te kennen die van tijd tot tijd een "ondeugend" hart hebben.
Paroxysmale ventriculaire en supraventriculaire tachycardie
Paroxysmale tachycardie is een plotselinge toename van het ritme van de hartslag. De tachycardie-aanval eindigt zo plotseling als het begint en duurt meestal enkele minuten. Tijdens een paroxysmale tachycardie kan de puls twee of zelfs drie keer toenemen en 140-150 slagen per minuut bereiken.
Er zijn verschillende basisvormen van paroxismale tachycardie:
- atriale;
- atrioventriculair;
- ventriculaire.
De eerste twee worden vaak gecombineerd door artsen tot één, de zogenaamde supraventriculaire (supraventriculaire) vorm van paroxismale tachycardie.
Ventriculaire tachycardie wordt beschouwd als het meest gevaarlijke type aritmie van alle bestaande vandaag. Hierdoor kan ventriculaire fibrillatie daadwerkelijk optreden, wat op zijn beurt leidt tot een stopzetting van de bloedcirculatie en de dood, zo niet om reanimatiemaatregelen op tijd uit te voeren.
Symptomen van paroxismale tachycardie kunnen worden waargenomen bij kinderen en volwassenen. Het probleem voor iedereen is hetzelfde. Wat waar is, sommige patiënten merken niet dat het hart te veel klopt, maar ervaren een sterke verslechtering van het welbevinden: er is zwakte, misselijkheid en duizeligheid. Paroxysmale tachycardie is duidelijk zichtbaar op het ECG , wanneer de sinusoïde van het hartritme te dik wordt.
Hoewel dit probleem op het eerste gezicht misschien ongevaarlijk en niet gevaarlijk lijkt, maar niemand die een tachycardie-aanval heeft gehad, kan niet worden verhinderd door een cardioloog te worden onderzocht - voor het geval dat.
De oorzaken van paroxismale tachycardie
Factoren die van invloed zijn op het optreden van paroxismale tachycardie kunnen zeer hoog zijn. De meest voorkomende hiervan is voortijdige hartcontractie, die ontstaat door een elektrische impuls in het atrium.
Er zijn andere oorzaken van paroxismale tachycardie:
- aandoeningen in het endocriene systeem;
- problemen met de samenstelling van bloed (veranderingen in de samenstelling van macro-elementen, de hoeveelheid calcium, kalium, chloor);
- een tijdelijk gebrek aan zuurstof in het hart.
Bovendien kan een sterk verhoogde hartkloppingen stress veroorzaken en overmatige fysieke inspanning.
Behandeling en eerste hulp bij paroxismale tachycardie
Als paroxismale tachycardieaandoeningen zeldzaam zijn, is behandeling niet noodzakelijk. Hoogstwaarschijnlijk waren dit de gevolgen van de ervaren stress of een moeilijke werkdag. Je kunt het beginnen te ervaren wanneer de aanvallen worden herhaald met niet-benijdenswaardige volharding.
Bij sommigen normaliseert de hartslag zich zo snel,
Hulp bij tachycardie kan dergelijke activiteiten:
- Nekmassage herstelt snel het hart. Correcte massage (onder de hoek van de onderkaak) stimuleert de halsslagader en de aritmie stopt.
- Je kunt je gezicht enkele seconden laten zakken in het ijskoude water.
- Hulp en druk op het slaperige knooppunt. Deze massage moet onmiddellijk worden gestopt, zodra de aanval verdwijnt.
Er zijn ook speciale medicijnen die tachycardie stoppen:
- adenosine;
- Verapamil en anderen.
De meeste worden intramusculair toegediend.