Typen beugels

Bretels worden vaste orthodontische beugels van verschillende typen genoemd, gedragen op de tanden voor bijtwonden. Op dit moment is dit de meest gebruikte techniek in de orthodontie voor het oplossen van bijtwonden. Het heeft praktisch geen leeftijdsgrenzen. Er is een beugelsysteem van dunne bogen en sloten aan bevestigd, eigenlijk beugels.

Wie heeft het beugelsysteem uitgevonden?

Zelfs in het oude Egypte, mensen, zoals je weet, verzorgd om hun uiterlijk. Was geen uitzondering en een glimlach. Dan voor de correctie van bijten gebruikte apparaten uit de catgut, die op afstand lijken op moderne orthodontische apparaten. Actieve ontwikkeling van orthodontie was in de 19e eeuw, toen Amerikaanse artsen de eerste voorouder van alle moderne soorten beugelsystemen creëerden. Dit apparaat bestond uit metalen onderdelen:

• boog;
• buizen;
• noten;
• en de draad, waaraan de hele structuur aan de tanden was bevestigd.

Al vele jaren experimenteerde wetenschapper Engle met zijn apparaat, testte hij de ontwikkelde orthodontische krachten en bestudeerde hij de negatieve effecten en nieuwe bijwerkingen op tanden, zachte weefsels en gewrichten. Sindsdien is het gebruik van apparaten verbeterd en tot nu toe is deze techniek elk jaar moderner en grondiger geworden.

Er zijn verschillende classificaties van beugelsystemen. Door het aanbrengen van beugels op de tanden kunnen ze vestibulair of linguaal zijn. Vestibulair zijn die systemen waarin sloten zich op het zichtbare voorvlak van de tand bevinden. Welnu, en linguïstisch (van het Latijnse woord "lingua", dat wil zeggen taal) of lingual bevinden zich aan de binnenkant van de tanden en zijn onzichtbaar voor anderen. Beide soorten hebben voor- en nadelen. Bijvoorbeeld, tongschoren zijn meer esthetisch, ze zijn niet zichtbaar met een lach en een gesprek, maar het is moeilijker om eraan te wennen, wanneer ze aan het dragen zijn, spraakveranderingen en er zijn trauma's van de tong. Externe beugels zijn niet zo esthetisch, maar ze zijn goedkoper en de verandering van sloten met een dergelijke behandeling is meerdere malen sneller.

Volgens het materiaal van het beugelsysteem zijn er:

1. Metal. Er zijn verschillende soorten metalen beugels: roestvrij staal, titanium, goud, legeringen. De laatste twee variëteiten worden gebruikt bij patiënten met allergische reacties op conventionele legeringen. Metalen systemen kunnen traditioneel zijn, dat wil zeggen, met een periodieke verandering van ligaturen en elastiekjes of zelfligerend. Dit zijn systemen waarbij de boog niet met een draad aan het slot is bevestigd en met een kleinere wrijvingskracht kan schuiven. Dit leidt tot een sneller resultaat en is comfortabeler voor de patiënt. Er zijn twee soorten bogen voor dergelijke accolades: actief en passief. Het nadeel van dergelijke systemen is een hogere prijs dan de klassieke beugels.
2. Keramiek. Ze zijn gemaakt van keramiek, zien er veel esthetischer uit dan metalen en minder verwond slijm. Ze zijn gekozen volgens de kleur, die het meest geschikt is voor de scheve tanden .
3. Sapphire. Kunstmatige saffierkristallen zijn een bron geworden voor het maken van dergelijke sloten. Ze zijn transparant en daardoor bijna onzichtbaar voor anderen. Minus hen in verhoogde kwetsbaarheid in vergelijking met metaal en tegen een vrij hoge prijs.
4. Composite. Ze zijn meer esthetisch dan metaal, maar inferieur aan keramiek en saffier in esthetiek.
5. Plastic. Tegen kostprijs zijn dergelijke systemen veel goedkoper dan keramische tegenhangers, maar ze hebben ook hun nadelen: lage sterkte, gevoeligheid voor kleurelementen.
6. Gecombineerd .

De duur van de behandeling van malocclusie is strikt individueel en wordt berekend door de behandelend arts-orthodontist.