Herinnering aan de overledenen is een lange traditie, die is ontstaan in de tijd van de opkomst van het christendom. Volgens religie is de ziel van elke persoon onsterfelijk, ze heeft het meest behoefte aan gebeden in het hiernamaals. De plicht van elke levende christen is om tot God te bidden voor de rust van de geest van een geliefde die dood is. Een van de belangrijkste religieuze taken is het organiseren van een wake-up met de deelname van iedereen die de overledene kende terwijl hij nog leefde.
Waarom worden ze herdacht op dag 9?
De Bijbel zegt dat de menselijke ziel niet kan sterven. Dit wordt bevestigd door de herdenking van degenen die niet langer in deze wereld zijn. In de kerktraditie wordt verteld dat na de dood de geest van een persoon gedurende drie dagen op die plaatsen is die hem zelfs in het leven dierbaar waren. Daarna verschijnt de ziel voor de Schepper. God toont haar al de gelukzaligheid van het paradijs, waarin er zielen zijn van mensen die een rechtschapen levensstijl leiden. Precies zes dagen blijft de ziel in deze atmosfeer, zalig en bewondert met alle charmes van het paradijs. Op de 9de dag verschijnt de geest weer voor de tweede keer voor de Heer. Herinneringslunches worden gehouden ter nagedachtenis aan dit evenement door familieleden en vrienden. Op deze dag worden gebeden in de kerk bevolen.
Waarom worden ze 40 dagen genoemd?
Een veertigste dag na de sterfdag wordt als het belangrijkste beschouwd voor het hiernamaals. Van de 9e tot de 39e dag wordt de ziel de hel getoond waarin zondaars gepijnigd worden. Precies op de veertigste dag verschijnt de ziel opnieuw voor de boog om de Hogere Kracht. Gedurende deze periode vindt een gerecht plaats, aan het einde waarvan bekend zal worden waar de geest naartoe zal gaan - naar de hel of het paradijs . Daarom is het erg belangrijk in deze beslissende en belangrijke periode om God te vragen om aalmoezen met betrekking tot de overledene.
Waarom herdenken Orthodoxe mensen zes maanden na de dood?
Meestal worden er zes maanden na de dood uitvaartdiners georganiseerd ter ere van de heldere herinneringen van de familieleden aan de overledene. Deze wake ceremonies zijn niet verplicht, noch de Bijbel noch de kerk zegt er iets over. Dit is de eerste maaltijd die in een familiecirkel van familieleden wordt georganiseerd.