Behandeling van bepaalde ziekten vereist verplicht gebruik van lokale of systemische antibacteriële therapie gericht op het onderdrukken van de activiteit van pathogenen van het infectieuze en inflammatoire proces.
Principes van antibacteriële therapie
Antibiotica worden verdeeld in groepen en klassen die verschillen in het activiteitenspectrum, farmacodynamische en farmacokinetische eigenschappen. Het doel van antibiotica en de keuze van een bepaald medicijn is gebaseerd op verschillende criteria. Laten we de belangrijkste bekijken.
Strikte bewijzen
Moderne antibacteriële therapie wordt alleen uitgevoerd als er tekenen zijn van een infectieus proces in het lichaam met een zeer waarschijnlijke of bewezen bacteriële aard. Onredelijke inname van antibiotica leidt tot een toename van resistentie in microflora en een verhoogd risico op ongewenste reacties. Profylactische antibioticatherapie is alleen toegestaan als:
- een hoog risico op infectie tijdens operaties;
- zwaar letsel;
- immunodeficiëntie .
Identificatie van de veroorzaker van infectie
Het geneesmiddel moet worden toegediend met inachtneming van de mate van antimicrobiële werking tegen specifieke pathogenen. Om dit te doen, wordt een bacteriologische studie uitgevoerd, die het mogelijk maakt om het pathogeen en de gevoeligheid ervan voor bestaande geneesmiddelen vast te stellen. Zonder een dergelijke analyse wordt een antibioticum voorgeschreven waarbij rekening wordt gehouden met regionale gegevens over de meest waarschijnlijke pathogenen en hun resistentie.
Dosis, route en frequentie van toediening van antibiotica
Al deze factoren worden bepaald afhankelijk van de mogelijkheid van het medicijn om de vereiste actieve concentraties in de foci van infectie te creëren.
Evaluatie van het klinische effect
Een dergelijke beoordeling moet 2-3 dagen na het begin van de behandeling worden uitgevoerd. Bij afwezigheid van regressie van het intoxicatiesyndroom, verlaging van de lichaamstemperatuur, verbetering van de algehele gezondheid, is het noodzakelijk om de juistheid van de diagnose, verandering van antibioticum, te verduidelijken.
Complicaties van antibiotische therapie
Als gevolg van het nemen van antibiotica treden de volgende complicaties het vaakst op:
- allergische reacties;
- dysbiose ;
- toxisch effect op inwendige organen.