In een gezond lichaam zijn er altijd zowel gunstige als pathogene micro-organismen. Met de normale werking van de darm staat het overwicht altijd aan de kant van de gunstige microflora. Bij stoornissen kan zich een toestand ontwikkelen waarin de microbiologische samenstelling in het slijmvlies en het lumen van de darm wordt verstoord ten gunste van pathogene microflora: schimmels, pseudomonas aeruginosa , stafylokokken, streptokokken en proteïnen. Deze aandoening wordt een dysbacteriose genoemd en kan op elke leeftijd voorkomen, beginnend bij zuigelingen.
Het kind wordt geboren met een steriele darm, waarin de darmflora reeds met de eerste voeding begint te worden gekoloniseerd. De pasgeborene verliest in de eerste dagen gewicht, wat heel natuurlijk is wanneer het lichaam zich aanpast aan de nieuwe levensomstandigheden. Daarom zijn baby's erg vatbaar voor de penetratie van ziekteverwekkers, wat kan leiden tot de opkomst van dysbiose in de eerste dagen na de geboorte. Dysbacteriose van pasgeborenen houdt rechtstreeks verband met schendingen van de microflora van de moeder, personeel van de kraamafdeling en mensen waarmee de baby contact heeft.
Symptomen van dysbiosis bij zuigelingen
De eerste symptomen van dysbiosis bij zuigelingen is een verandering in ontlasting. Het wordt vloeibaar of papperig met de aanwezigheid van schuim of witte klonten. Een stoel met een dysbacteriose bij een baby kan veelvuldig en frequent zijn of vice versa, legen is moeilijk en pijnlijk. De kleur van de ontlasting kan variëren van gelig groen tot donkergroen met een bedorven of zure geur. Pijn in de buik treedt meestal enige tijd na het voeden op en gaat gepaard met een opgeblazen gevoel en gerommel. Symptomen van intestinale dysbiose bij zuigelingen zijn frequente regurgitatie in de intervallen tussen voedingen en het optreden van slechte adem. Een kind kan "barsten" in de buik en misselijkheid voelen, hierdoor slaapt hij slecht en maakt hij zich zorgen tijdens waakzaamheid. Vanwege schendingen van intestinale absorptie in het lichaam accumuleren moleculen van onverteerd voedsel, die allergische huiduitslag veroorzaken. Dysbacteriose kan gepaard gaan met bijkomende ziekten in de vorm van bloedarmoede en hypovitaminose en ook bijdragen tot de ontwikkeling van spruw in de mondholte.
Hoe herken je een dysbacteriose bij een baby?
Afhankelijk van de klinische manifestaties, kunnen we drie soorten dysbiose bij kinderen onderscheiden:
- Dysbacteriose van de eerste graad bij de baby's (gecompenseerd) manifesteert zich door een afname van de eetlust, instabiele toename van het lichaamsgewicht, winderigheid en een niet-onderdrukte fecale kleur. Dit type dysbiose wordt meestal geassocieerd met onjuist dieet, voortijdige voeding en reactie op voedselallergenen. Een kind met een gecompenseerde dysbacteriose voelt bevredigend en veroorzaakt vaak geen angst.
- Symptomen van dysbacteriose van 2 graden bij zuigelingen (subgecompenseerd) zijn periodieke buikpijn, flatulentie, de ontwikkeling van obstipatie of diarree, een afname van de eetlust. De stoel wordt een groenachtige kleur met een onaangename geur en kan onverteerde stukken voedsel bevatten. Analages van ontlasting tonen de aanwezigheid van stafylokokken, gistachtige schimmels en bacteriën
vriendelijke proteus. - Dysbacteriose van graad 3 bij zuigelingen (gedecompenseerde) gaat gepaard met alle klinische symptomen en tekenen die het welzijn van de baby direct beïnvloeden. De meest ernstige manifestatie van dysbiose is een aandoening waarbij microben zich door het hele lichaam verspreiden en in veel organen ontstekingen veroorzaken.
De verdere behandeling van de ziekte hangt af van hoe de dysbacteriose bij zuigelingen wordt gemanifesteerd en welke symptomen daarmee gepaard gaan, wat zorgvuldige controle door de arts vereist.