Propolis is een product van het leven van bijen, dat soms een natuurlijk antibioticum wordt genoemd. De componenten van propolis kunnen verschillen, afhankelijk van de regio waar het wordt geoogst, maar in het algemeen omvat het meer dan 200 verschillende verbindingen. Daaronder wassen, vitaminen, harszuren en alcoholen, fenolen, tannines, artipilline, kaneelalcohol, kaneelzuur, etherische oliën, flavonoïden, aminozuren, nicotine- en pantotheenzuren.
Vanwege de chemische samenstelling heeft propolis uitgesproken ontstekingsremmende, antiseptische, wondgenezing, schimmeldodende, pijnstillende, antioxiderende eigenschappen en wordt op grote schaal gebruikt, niet alleen bij mensen, maar ook in de traditionele geneeskunde.
Propolis - nuttige eigenschappen en contra-indicaties
In de traditionele geneeskunde worden preparaten met propolis meestal gebruikt als extern middel, voor spoelen, inhalatie en in sommige gevallen - voor het smeren van het slijmvlies, voor vaginale en rectale toediening (in de vorm van kaarsen). In de volksgeneeskunde zijn ook veel voorkomende recepten die het gebruik van fondsen met propolis binnenin toestaan.
Allereerst wordt propolis aanbevolen voor de behandeling en preventie van luchtwegaandoeningen: bronchitis, angina, rhinitis, amandelontsteking, longontsteking en zelfs tuberculose.
De tweede meest gebruikte zijn kaarsen voor de behandeling van aambeien, prostatitis, ontstekingen van het vrouwelijke voortplantingssysteem, candidiasis en trichomoniasis.
Als extern middel zijn preparaten met propolis geïndiceerd voor letsels van de huid, sommige helende wonden en ook in de vorm van druppels bij otitis en conjunctivitis.
Binnenpropolis (alcohol- of waterinfusie) wordt gebruikt als een preventiemiddel voor verkoudheden en gastro-intestinale aandoeningen. Er wordt aangenomen dat propolis als een natuurlijk antisepticum de pathogene microflora vernietigt, zonder het heilzame effect te beïnvloeden.
Er wordt ook aangenomen dat het gebruik van dergelijke geneesmiddelen het effect van bepaalde antibiotica verhoogt.
Een ander duidelijk voordeel van propolis is dat er vrijwel geen categorische contra-indicatie is voor de behandeling, behalve voor gevallen van allergie.
Contra-indicaties voor het gebruik van propolis
Het enige geval van absolute contra-indicatie voor het gebruik van propolis is een allergische reactie op bijenproducten, wat niet zo zeldzaam is. Dat wil zeggen, als bekend is dat iemand allergisch is voor honing , dan is het hoogstwaarschijnlijk dat preparaten met propolis gecontra-indiceerd zijn voor hem.
In elk geval, zelfs als er geen individuele intolerantie is voor de bijenteeltproducten, moet een controle worden uitgevoerd voordat een potentieel allergeen wordt ingenomen.
Bij externe toepassing wordt een klein deel van de huid gesmeerd en gedurende 2-3 uur geobserveerd. Als u het medicijn binnen moet innemen, neemt u eerst een kwart van de aanbevolen dosis en volgt u de reactie van het lichaam, wat leidt tot een volledige dosis binnen 2-3 dagen. Om de reactie van de slijmerige waterige oplossing te testen, is de lucht besmeurd.
Vanwege het feit dat propolis een allergeen kan zijn, is het beter om te weigeren om het te nemen of extreem voorzichtig te zijn voor mensen die aan astma lijden, aan allergische rhinitis en dermatitis lijden.
Soms omvatten contra-indicaties voor het gebruik van propolis enkele ziekten van de inwendige organen, aangezien het effect ervan niet nauwkeurig is bestudeerd en het risico de mogelijke voordelen kan overschrijden.
Bij acute leverziekten is het bijvoorbeeld wenselijk om af te zien van het gebruik van propolis,
Contra-indicaties voor het gebruik van tinctuur propolis omvatten, naast de bovengenoemde redenen, nog steeds een intolerantie of een medisch verbod op het gebruik van alcoholbevattende geneesmiddelen.
Ook kan een acute reactie worden veroorzaakt door het nemen van preparaten met propolis binnen in hoeveelheden die de voorgeschreven niveaus overschrijden. In dit geval kan het volgende worden waargenomen:
- brandende;
- misselijkheid ;
- hoofdpijn.