Rachitis is een ziekte die helaas bij veel ouders bekend is. De eerste vermelding van rachitis dateert uit de eerste eeuw voor Christus. De beschrijving van deze ziekte werd voor het eerst geformuleerd in 1650 in de werken van de Engelse orthopedische Glisson.
Rachitis komt voor bij baby's en kinderen jonger dan een jaar. Na een jaar wordt deze ziekte osteoporose genoemd. Bij rachitis is er een verstoring van de vorming van botweefsel en hun vervorming. Dit komt door onvoldoende mineralisatie van het lichaam van het kind. Dokters van alle tijden probeerden rachitis te voorkomen en de vroegste symptomen te onthullen. De ziekte komt vrij vaak voor - bij veel kinderen tot een jaar en baby's identificeren deze of andere tekenen van rachitis. De belangrijkste symptomen van de ziekte zijn: hyperactiviteit, rusteloosheid, jeuk, gebrek aan slaap. Als de tijd niet begint te behandelen, heeft het kind een misvorming van de botten van de benen, schedel, borst
De oorzaken van deze wijdverspreide kinderziekte bleven lange tijd een mysterie voor artsen. Ze werden voor het eerst geformuleerd in de eerste helft van de vorige eeuw, toen vitamine D. werd ontdekt. Wetenschappers slaagden erin te onthullen dat de synthese van vitamine D plaatsvindt onder invloed van ultraviolette stralen in de huid van een persoon. Tot nu toe is de belangrijkste oorzaak van kinderziektes het gebrek aan vitamine D in het lichaam. Met de ontwikkeling van technologie hebben wetenschappers echter kunnen vaststellen dat vitamine D-tekort slechts een van de oorzaken is van rachitis. Artsen van de eenentwintigste eeuw geloven dat het gebrek aan schade aan het organisme van het kind wordt veroorzaakt door een tekort aan calcium- en fosforzouten. Bovendien is het het ontbreken van fosfaten en calciumzouten die het vaakst voorkomen bij kinderen die lijden aan rachitis. Dus de afgelopen tien jaar is de lijst met oorzaken van kinderziektes flink bijgevuld. De belangrijkste oorzaken van rachitis bij kinderen:
- vroeggeboorte. In de laatste weken van de zwangerschap heeft het lichaam van het kind het meest calcium en fosfor nodig. Voortijdige geboorte geeft de baby niet de kans om deze noodzakelijke mineralen volledig te krijgen;
- pathologie of onvolgroeidheid van het enzymsysteem. Het enzymsysteem is verantwoordelijk voor het transport van vitaminen en mineralen;
- aandoeningen in het endocriene systeem;
- vitamine D-tekort;
- ondervoeding van de moeder tijdens de borstvoeding. In het dieet van de moeder moet noodzakelijkerwijs alle noodzakelijke vitamines en mineralen aanwezig zijn. Zonder deze elementen in de juiste hoeveelheid te gebruiken, berooft een zogende moeder hen van haar kind;
- erfelijkheid. De kans op rachitis is groter als een van de ouders aan deze ziekte lijdt. Ook lopen kinderen met een donkere huid en groep I een risico;
- ongunstige ecologische situatie.
Er zijn drie graden van rachitis: licht, gemiddeld en zwaar. Met milde symptomen zijn de tekenen van rachitis nauwelijks merkbaar. In ernstige mate zijn neurologische stoornissen mogelijk, de borstkas, het bekken is misvormd. De ziekte kan snel van mild tot ernstig gaan.
Behandeling van rachitis bij kinderen
De diagnose rachitis voor kinderen wordt alleen gesteld in klinische settings. Kinderen nemen een bloedtest voor biochemisch onderzoek. Pas nadat de ernst van rachitis is onthuld, schrijft de arts de behandeling voor. Om het maximale positieve effect te bereiken, moet de behandeling van rachitis bij kinderen uitgebreid zijn. De eerste fase van de behandeling is gericht op het identificeren van de oorzaak van de ziekte en de eliminatie ervan. Samen met medicamenteuze behandeling raden artsen aan om de tijd besteed aan vers te vergroten
Voor de preventie van rachitis, raden artsen dezelfde actieve levensstijl en gezonde voeding aan. De gevolgen van rachitis hangen af van de tijdige detectie van de ziekte, juiste behandeling en preventie. Met symptomen die zelfs de geringste verdenking veroorzaken, moet het kind aan de arts worden getoond. Op internet vindt u talloze foto's van kinderen die lijden aan rachitis. Het is erg belangrijk om dit niet toe te staan met uw eigen kinderen, omdat de gezondheid van het kind grotendeels afhankelijk is van de ouders.