Veel interne energie wordt besteed aan veel alledaagse zaken en verschillende ervaringen. En heel vaak, met de verwoesting van energiereserves, begint apathie , en een persoon kan niet begrijpen waarom het zo erg is in zijn ziel. Bij de eerste tekenen van een dergelijke aandoening moet je proberen jezelf te helpen, anders kan er een langdurige depressie zijn die gedurende lange tijd zal uitschakelen.
Wat te doen als de ziel erg slecht is?
Als de ziel erg slecht is, voelt een persoon zich onderdrukt, ongelukkig, zwak, nutteloos. Om de kracht te vinden om van deze toestand af te komen, moet je boos worden op jezelf, woede zal duwen tot actie tegen je eigen zwakheid en inefficiëntie. Als het verlangen om te handelen is verschenen en je het niet hoeft te hechten, moet je je lichaam fysiek laden - rennen, dansen, een voorjaarsschoonmaak regelen, enz.
De slechte toestand van de ziel leidt bijna altijd tot het beheersen van emoties, en het behouden van negatieve ervaringen is vooral gevaarlijk. Om te ploppen, kun je luid gillen (bij voorkeur op een afgelegen plek in de natuur), een kussen slaan of een bokspeer. Zo'n ontspanning helpt op een nieuwe manier om naar de problemen te kijken en een uitweg uit de patstelling van het leven te vinden.
Het verlangen naar eenzaamheid in de slechte staat van de ziel is een natuurlijke aspiratie, die kan worden vergeleken met de wens van een schildpad om zich in zijn schulp te verbergen. Een dergelijke terugtrekking leidt echter niet tot een oplossing van problemen, maar verergert ze. Om de eigen conditie te verbeteren, moet je communiceren met vrienden, gaan wandelen, reizen.
En het allerbelangrijkste: als het erg slecht van hart is, kun je niet denken dat dit voor altijd is. De moeilijke periode zal niet eeuwig duren, vroeg of laat zal er een verbetering zijn. Van problemen moet je een les leren, jezelf extreem objectief beoordelen, en de volgende keer zullen problemen veel gemakkelijker worden ervaren.