Zenuwachtig kind - dit is geen diagnose, maar een kenmerk van een kind met een psycho-emotionele stoornis als een neurose. Het kan zich manifesteren met tranen, slaperigheid, scherpe stemmingswisselingen, slechte eetlust, gevoelige slaap, slechte concentratie van aandacht. Bij jonge kinderen kan angst gepaard gaan met een slechte spijsvertering van voedsel, wat vaak wordt gemanifesteerd door regurgitatie. Op de leeftijd van 1-4 jaar kunnen manifestaties van neurose bij kinderen worden uitgedrukt in het plukken van de navel, in kinderachtig onanisme, in nerveus krabben, enz.
Om de mentale toestand van het kind in balans te brengen, is het noodzakelijk om de oorzaak van dergelijk nerveus gedrag weg te nemen.
Oorzaken van nerveuze prikkelbaarheid bij kinderen
Sommige kinderen zijn al "angstig" geboren, dan praten de artsen over aangeboren neuropathie. Dit gebeurt als een van de ouders in de vroege kinderjaren vergelijkbare kenmerken had. Pasgeborenen hebben een onrijp zenuwstelsel dat de basisontwikkeling tegen het jaar voltooit. In een aantal gevallen vindt "rijping" plaats zonder enige hulp van buitenaf. In sommige situaties, met name in het geval van gecompliceerde zwangerschap (infecties, gestosis, slechte gewoonten van de moeder), kan de ontwikkeling van hersenstructuren en zenuwgeleiding echter worden belemmerd door de schade die tijdens de zwangerschap aan het zenuwstelsel van het kind wordt toegebracht. In dit geval bestaat er een risico op zenuwaandoeningen bij kinderen en is regelmatig toezicht vereist voor een neuroloog en een psychiater.
Als een normaal rustig kind opeens nerveus wordt, dan hebben we het meest waarschijnlijk over de ontwikkeling van een neurose op basis van verworven infecties of psychisch ongemak (angst, stress, conflicten).
Een zenuwinzinking bij een kind
Kinderen kunnen pech hebben in gevallen waarin nerveuze spanning zich lange tijd heeft opgehoopt, en verschuilt zich achter de angst van de baby om hun emoties te uiten (bijvoorbeeld als het kind verschillende conflicten heeft gezien in de relatie van de ouders). Daarnaast is de zenuwinzinking van het kind mogelijk als een onmiddellijke reactie op de opkomende psychotraumatische situatie (niet het samenvallen van verwachtingen met de werkelijkheid, de dood van een geliefde, een scherpe excommunicatie van de borst, in gevaar komen, enz.).
Extern wordt de zenuwinzinking uitgedrukt door hysterische snikken, de prikkelbaarheid van het kind, de eisen om te doen wat hij wil. Hoe in een inzinkingssituatie een nerveus kind te kalmeren? Meestal wordt de methode om van aandacht te veranderen geactiveerd (verwacht onverwacht het kind om door een interessant boek te kijken, vestig zijn aandacht op wat er gebeurt in het venster "Kijk, wat de auto ging", enz.). Op zulke momenten is het belangrijk dat ouders zelf kalm en welwillend zijn.
Hoe een nerveus kind te behandelen?
Bij de behandeling van het zenuwstelsel bij kinderen worden meestal B-vitamines voorgeschreven, omdat ze de zenuwactiviteit normaliseren en bijdragen tot de verbetering van de zenuwgeleiding. Maar in wezen is het herstel van het mentale evenwicht bij het kind te danken aan het creëren van een gunstige psychologische atmosfeer in het gezin. Bij de behandeling van een nerveus kind hangt veel af van de situatie in het gezin, de relaties tussen zijn leden. Het is belangrijk voor ouders om hun kind niet te misbruiken, niet om hun studie te laden, maar om te rusten. Het is noodzakelijk om vriendelijk contact met de baby te onderhouden.
Maar wat als het kind erg nerveus is en de mislukkingen vaak genoeg voorkomen? Meestal stellen artsen in dit geval voor het zenuwstelsel te ondersteunen met psychotrope geneesmiddelen (zoals phenibut). Ze zullen helpen om de nerveuze spanning in de acute periode te verwijderen.