De vakantie nadert ... Elke dag voor het begin van het meest mysterieuze moment in het leven van elke vrouw - de geboorte van een baby, luistert de aanstaande moeder constant naar haar gevoelens, kijkt met ongeduld en met weinig angst wanneer de tijd komt "h". Een van de tekenen van zijn begin kan de stroming van water zijn.
In deze situatie, het belangrijkste principe dat moet worden geleid is kalmte en nogmaals kalmte! Daarmee gewapend, zullen er geen verspilde krachten zijn die, geloof me, heel noodzakelijk zullen zijn om het belangrijkste te maken - om een nieuw manneke tot leven te wekken.
Niet-standaard start: het water is weg, maar er zijn geen gevechten
Om te beginnen, dit is het begin van het geboorteproces is niet helemaal standaard. Idealiter zijn er in de eerste plaats vechtpartijen, na versterking waarvan in een bepaald stadium van de bevalling een blaas barst, water uitstroomt en geboorten plaatsvinden. Maar de discrepantie met het ideaal is geen reden tot bezorgdheid, want dit proces is uniek voor elke werkende vrouw. Volgens statistieken, met de divergentie van de wateren, begint arbeid bij elke tiende vrouw in arbeid.
Een klein beetje over fysiologie
De baarmoederholte tijdens de zwangerschap is gevuld met vruchtwater - een specifiek vruchtwater dat steriele omstandigheden biedt voor de foetus om te bestaan. In onze situatie breekt een foetale vruchtblaas voordat de eerste samentrekkingen van de baarmoeder beginnen.
De oorzaak van de ruptuur kan een scherpe verandering in de positie van het lichaam zijn, inclusief in een droom, spierspanning, en ontstekingsziekten van de baarmoederhals en de vagina. Hierna vindt een ongecontroleerde uitstroom van vocht plaats, die zich kan manifesteren als een sterke stroom of als een vrijwel onopgemerkte lekkage van vruchtwater voor de geboorte.
Injectiediagnostiek
In het laatste geval daalt het hoofd van het kind af in het geboortekanaal, wordt het een soort stop en vertraagt het de normale uitstroom van vruchtwater, die uiteindelijk lang in druppels kan worden neergeslagen. Deze zwakke symptomen van lekkage, meestal van het voorste vruchtwater, kunnen geen enkele verdenking veroorzaken.
Daarom, als een zwangere vrouw plotseling twijfels heeft over de toename van de hoeveelheid ontslag, moet u advies inwinnen bij een gynaecoloog die de zwangerschap leidt. Hij zal een onderzoek uitvoeren en een niet-invasieve test voorschrijven voor het bepalen van het vruchtwater, in staat om vruchtwater te onderscheiden van urine of vaginale afscheiding. Dergelijke uitdrukkelijke tests worden verkocht in apotheken en kunnen in de vorm zijn van speciale diagnostische elektroden of in de vorm van teststrips die vergelijkbaar zijn met tests voor het bepalen van de zwangerschap.
De procedure voor het bepalen van de lekkage van vruchtwater is erg belangrijk, omdat het de keuze van de tactiek van arbeid bepaalt. Met een positief resultaat van amniotest in het geval van een voldragen zwangerschap zonder tekenen van het begin van de bevalling, zal stimulering van de bevalling noodzakelijk zijn en in het geval van een vroegtijdige zwangerschap zal een complex van maatregelen nodig zijn om infectie van de foetus te voorkomen en de zwangerschap te behouden. Opinies van artsen over of het gevaarlijk is om vruchtwater te lekken zonder tijdig op dit fenomeen te reageren, zijn ondubbelzinnig: het is zeer gevaarlijk, het kan in sepsis en de dood veranderen.
Zonder paniek: aandacht voor details
Dus, zodra de wateren vertrekken, zonder paniek, letten we op zulke belangrijke details als de tijd van hun vertrek, de hoeveelheid, kleur, viscositeit, aanwezigheid van onzuiverheden, geur, gedrag van de baby en het aantal bewegingen gedurende een bepaalde tijd. Deze informatie is erg belangrijk voor de arts die de levering in ontvangst neemt.
Variant van de norm - water van transparante kleur met een mengsel van witte vlokken (een origineel vet), met een zoete geur. Humeurige afscheiding van andere kleuren kan wijzen op hypoxie of andere gevaren voor de baby, en in sommige gevallen voor de moeder op de arbeid, bijvoorbeeld met embolie door het vruchtwater.
Er moet ook worden opgemerkt dat er een directe afhankelijkheid is: hoe langer de "watervrije" periode duurt, hoe groter de kans op complicatie van de bevalling, omdat in een dergelijke situatie het risico op infectie van de foetus hoger wordt. Om al deze redenen is de volgende fase van onze acties om alle voorbereidingen te treffen op de kraamafdeling en daar onmiddellijk zelf naar toe te gaan of een ambulance te bellen.
We meten de risico's
In de meeste gevallen moeten de aanvallen na het stoppen van het water binnen 12 uur beginnen, in sommige situaties - in de komende 12 uur. Volgens dezelfde wereldstatistieken begint bij 95% van de vrouwen na het stoppen van water 48 uur met een onafhankelijk arbeidsproces, omdat breuk van het foetale membraan het mechanisme van longrijping in de foetus "triggert" en de bevalling veroorzaakt.
Maar onze huisartsen in de situatie waarin de wateren zijn weggegaan en er geen ruzie is, vinden het ontoelaatbaar om zo lang te wachten, omdat het risico van ontwikkeling van de longen bij een baby die kunstmatig kan worden 'gevorderd' niet evenredig is met het hoge risico van infectie van het kind, en soms . Het gevaar bestaat ook in het feit dat de afwezigheid van vruchtwater, waardoor de baarmoeder kleiner wordt, kan leiden tot verplaatsing van de wanden ten opzichte van de placenta, waardoor het risico bestaat dat het wordt losgemaakt. Het optimale, vanuit een medisch oogpunt, voor verloskunde is een periode van niet meer dan 4 uur nadat het water is vertrokken en de gevechten zijn nog niet begonnen.
Baren zal stimulatie bevorderen
Afhankelijk van de bereidheid van het kraam tot de bevalling, de mate van cervicale dilatatie, neemt de arts een beslissing over het kunstmatige teweegbrengen van arbeid of stimulatie, individueel gekozen methode. In deze situatie kunnen de volgende methoden voor stimulatie van arbeid worden gebruikt:
- methoden die de baarmoederhals beïnvloeden - het gebruik van prostaglandine-hormonen door gels en zetpillen in de vagina of het cervicale kanaal in te brengen;
- methoden die de contractiele activiteit van de baarmoeder beïnvloeden - intraveneuze toediening van het hormoon oxytocine.
Stimulatie wordt niet uitgevoerd als de foetus niet correct is gepositioneerd; de cardiomonitor toont de slechte gezondheidstoestand van het kind; een vrouw met een smal bekken of gezondheidsproblemen, etc. In de situatie waarin de stimulatiemethoden niet kunnen worden gebruikt, zal verloskundige zorg worden uitgevoerd met behulp van een keizersnede-operatie.
Vertrouw dus volledig op de medicijngoeroe. Een beetje meer tijd, en je zult afkomen op je langverwachte kruimels ...