Gesloten-hoekglaucoom is de toename van de intraoculaire druk, die te wijten is aan een schending van de uitstroming van vocht. Meestal ontwikkelt het zich vanwege problemen met het drainagesysteem van het oog tegen de achtergrond van een volledige sluiting of afname van de hoek van de voorste kamer. De ziekte gaat gepaard met zeer onaangename symptomen en de gevolgen kunnen volledig onvoorspelbaar zijn.
Symptomen van gesloten-hoekglaucoom
Om aanvallen van stijgende druk uit te lokken op de meest verschillende, negatief beïnvloedende ogen, kunnen factoren:
- saai of integendeel te fel licht;
- sommige oogdruppels;
- bepaalde medicijnen.
Om deze redenen wordt uitstroming van vloeistof geblokkeerd en vindt er een aanval plaats. Meestal gebeurt dit plotseling. Er is een gesloten hoekglaucoom met dergelijke symptomen:
- ernstige scherpe pijn in het oog;
- hoofdpijn van het aangedane oog;
- beslaan oogopslag
- de vorming van halo's rond lichtbronnen;
- verwijde pupil ;
- roodheid;
- waterige ogen;
- oedema van de eeuw.
Bij een acute aanval van glaucoom met gesloten hoeken, hebben sommige patiënten zelfs last van misselijkheid en braken. Meer dan eens werden oogartsen geconfronteerd met het feit dat vanwege drukpieken de patiënt volledig gestopt was met het zien van het aangedane oog. Pijn is in dit geval buitengewoon sterk, zich uitstrekkend tot het gebied van de tempel en wenkbrauwen. Natuurlijk kost deze aanval niets om iemand uit de sleur te halen.
Behandeling van gesloten hoekglaucoom
Trakteer uzelf niet. En alle middelen die door specialisten kunnen worden voorgeschreven, worden uitsluitend gebruikt om de aanval te stoppen en het welzijn van de patiënt te verbeteren.
Voor de behandeling van gesloten-hoek-glaucoom gebruikte geneesmiddelen zoals:
- glycerol;
- acetazolamide;
- diakarb;
- Lasix ;
- furasemid;
- pilocarpine;
- mannitol;
- Galantamine.
Effectief bij gesloten-hoekglaucoom zijn druppels met pilocarpine. Ze verkleinen de pupil en geven zo de gelegenheid om de iris van het oog recht te trekken en de kanalen van uitstromingen te openen. En om de patiënt tegen aanvallen te beschermen, worden druppels met bètablokkers gebruikt die de intraoculaire druk kunnen regelen.
In ernstige gevallen is het onmogelijk om te doen zonder chirurgische ingreep. De beste behandelmethode is laserchirurgie. Het principe van de operatie is om een klein gaatje in de iris te maken, waardoor alle overtollige vloeistof veilig weggaat.