Gelukkig zijn er niet te veel infectieziekten die worden doorgegeven aan mensen van katten. Sommigen van hen in het dorp veroorzaken angst en een kieskeurige houding tegenover alle dieren. Dit alles komt door een gebrek aan informatie en ongefundeerde geruchten die mensen bang maken. Microsporia, in de volksmond bekend als ringworm , verwijst specifiek naar dergelijke legendarische infecties. Waarom werd ze zo beroemd? En hoeveel is deze ziekte gevaarlijk voor ons?
Microsporia bij katten - symptomen
Deze ziekte hebben mensen al lang gekend. Het was erg voorspoedig in de oude tijd, toen sanitaire regels bijna niet werden nageleefd en er bijna geen preventie was. Alles werd verergerd door het feit dat de vitaliteit van het pathogene organisme erg hoog is, en het kan jaren duren. De incubatietijd van microsporia bij katten duurt lang genoeg - tot drie maanden. Hulp bij het verspreiden van de microsporen slechte omstandigheden voor huisdieren, slecht voedsel, vuil, contact met verschillende zwerfdieren en knaagdieren. Dit alles leidt tot een verzwakking bij katten of honden van immuniteit en daaropvolgende infectie.
Allereerst moeten de eigenaren het uiterlijk van hun katten zorgvuldig bestuderen. Het begint immers met een kleine, haarloze, afgeronde plek. Laat het in eerste instantie heel klein, maar vrij snel bedekt de infectie het hele lichaam van het ongelukkige dier. Deze vlekken zijn olieachtig en hebben een schilferige grijsachtige korst. Met een oppervlakkige vorm kan de ziekte moeilijk te bepalen zijn, vooral bij langharige katten. Atypische vorm van microsporia wordt gekenmerkt door het verschijnen van haarloze gebieden, die eerst kunnen worden verward met schaafwonden of schaafwonden. In de meest verwaarloosde gevallen kunnen we een diepe vorm aan. In dit geval bedekt de korst het hele gebied van de aangetaste huid en is de ontsteking zo uitgesproken dat korstmos niet langer wordt verward met een andere ziekte. De foci krijgen een roze tint, fuseren met elkaar, de huid pelt af en de wol moet op één niveau breken.
Hoe microsporia bij katten te behandelen?
Het is het beste om de behandeling niet uit te stellen zodat de ziekte geen bedreigend karakter krijgt en het hele lichaam bedekt. Neem bij het minste vermoeden contact op met een dierenarts die snel een diagnose kan stellen met een houten lamp, een schraap- en woltest kan uitvoeren bij een kat. Behandeling van microsporia bij katten produceert salicylzuurzalf, salicylzuur en jodium, er worden verschillende antischimmelpreparaten geselecteerd. Er moet aan worden herinnerd dat het mogelijk is om te zorgen dat het dier is hersteld, alleen na laboratoriumtests, die ten minste twee keer moeten worden uitgevoerd met een interval van veertien dagen.
Een van de methoden om microsporia bij katten te voorkomen, is vaccinatie . Het medicijn Vakderm-F wordt tweemaal toegediend binnen 14 dagen, en binnen een maand zal het dier aanhoudende immuniteit hebben. Er zijn andere vaccins tegen pathogene schimmels - Polivac, Microderm, die strikt moet worden toegepast volgens de instructies. De vaccinatie van dieren heeft altijd tot felle controverses geleid met betrekking tot de effectiviteit van deze procedure en bijwerkingen die soms optreden. In ieder geval is het, zelfs na de vaccinatie, nooit de moeite waard om andere preventieve maatregelen en persoonlijke hygiëne te annuleren.
Het is onwaarschijnlijk dat microsporie bij katten voor altijd zal worden uitgeroeid. In het wild heeft het invloed op dieren, en van hen langs de keten wordt doorgegeven aan huisdieren. Bovendien hebben paddenstoelen ons altijd omsingeld. Ze laten zichzelf vaak pas zien als de persoon of kat absoluut gezond is. Vele jaren verstoppen ziekteverwekkers zich op de huid of wol van levende wezens, wachtend op hun tijd. Maar het is de immuniteit waard om te verzwakken als gevolg van een trauma of een andere ziekte, omdat de infectie haar ontwikkeling begint en het lichaam van de gastheer beïnvloedt. Het respecteren van de meest elementaire hygiënische en hygiënische regels en tijdige vaccinatie zijn altijd de belangrijkste voorwaarde geweest voor mensen die besloten om huisdieren te krijgen.