Mongoolse herdershond

Nu zijn er in de wereld meer dan vijfhonderd hondenrassen, waarvan er veel relatief recent zijn grootgebracht. De praktijk bevestigt dat vertegenwoordigers van het oudere ras altijd een beter aanpassingsvermogen voor het leven hebben en tussen hun andere soortgenoten worden onderscheiden door een hoge intelligentie en een gezonde fysiologie. Dit alles is in de volle omvang van toepassing op de banshees, die al bijna 14 duizend jaar getrouw de herders vergezellen en hen helpen hun kuddes op de enorme Mongoolse vlakten te hoeden.

De geschiedenis van de Mongoolse herdershond

Deze honden worden beschouwd als de voorouders van de Centraal-Aziatische en Kaukasische herdershonden, maar dit ras heeft weinig contact met de Tuva-herdershond en de Buryat-Mongoolse wolfshond. De lokale naam van dit ras is de Mongoolse banhar, wat mollige wangen betekent of rijk aan dons. Meer zelden worden deze honden Baavgai (bearish-achtig) genoemd in hun thuisland, wat de eigenaardigheid van dit oude ras visueel kenmerkt. Afbeeldingen van de Mongoolse hond Banhar zijn te vinden op grafstenen, rotstekeningen, op voorbeelden van religieuze schilderkunst. Er zijn legendes die vertellen hoe het ras van Banhar-honden in Mongolië verscheen. Traditie zegt dat één pelgrim uit Tibet terugkeerde, samen met een hond met witte borsten, die met zijn tweede paar ogen de verschrikkelijke boze geesten kon zien.

De gewoonte van sommige honden van dit ras om met hun ogen open in slaap te vallen, heeft geleid tot het verschijnen van het geloof van de plaatselijke bewoners in het feit dat zij tot de goden bidden voor hun meesters. Ze wensen zelfs dat hun dode huisdieren terugkeren naar Tibet en daar herboren worden als een mens. En het doden van de hond in deze delen was altijd geen charitatieve activiteit, en zelfs de oude wetten beschermde hen tegen de schending van slechte handen, die in geen enkel ander land ter wereld te vinden is.

Beschrijving van ras Mongoolse herdershond

De wol van de pony kan worden vergeleken met de vacht van een sable of een pelsrob, zo schitterend en mooi. De top van de staart is versierd met een borstel van ruw "paardenhaar", die langer is dan het frame. Zo'n ornament zul je nergens anders vinden - het is een kenmerkend kenmerk van alleen de Mongoolse herder. Over het algemeen is wol een onderwerp voor een speciaal gesprek. Waar je 75 procent in de ondervacht zult zien. Deze indicator is niet toegekend aan een van de vertegenwoordigers van zoogdieren op onze planeet.

Er zijn Mongoolse herders van drie kleuren - een zwartgeblakerde ochkarik, een zwarte ochkarik en veel minder vaak vind je een puur rode banhara. Allemaal hebben ze een erfelijke witte vlek op hun borst. De roodbruine eb in zijn zwarte wol, volgens de meeste experts hebben deze honden van hun wilde voorouders - de rode wolven die Centraal-Azië bevolken - ontvangen. De dichte vacht bij mannen bereikt een lengte van 15 cm en vormt een eigenaardige manen op het hoofd en de nek.

Vertegenwoordigers van de Mongoolse herdershond hebben een gemiddelde of bovengemiddelde groei, een dichte spiermassa. Mannen zijn meestal groter dan teven. De ondergrens van groei voor een teef is 55 cm, en voor honden - 60 cm. De kop van een bangar is massief met een brede schedel. De eigenaardigheid van hun snuit is dat het een zwelling heeft als gevolg van de verhoogde vetlaag, die helpt om de warmte te behouden en beschermt tegen oververhitting van de neusholtes. Hun oren zijn klein, driehoekig van vorm en laag aangezet.

Honden van dit ras hebben een goede verharding ondergaan onder de zware omstandigheden van de Grote Steppe en zijn uitstekend in het omgaan met roofdieren en beschermen de kuddes tegen hen. Zelfs in afwezigheid van hun meester kunnen ze vee grazen en op het beest jagen. Misschien heeft alleen dit hondenras hetzelfde intellectuele intellect en het gevoel van een georganiseerd team, evenals hun belangrijkste tegenstanders - wolven. Iedereen die met hen omging, werd getroffen door de loyaliteit van het verbod, controleerbaarheid en goed intellect. Door hun aard lijken ze meer op flegmatiek, in elke situatie, en proberen ze er cool en cool uit te zien. Recentelijk is er belangstelling naar dit ras toe gegaan, en steeds vaker kan men mededelingen vinden over de verkoop van Mongoolse herdershonden, waardoor het mogelijk wordt om de schoonheid van de banharen niet alleen in de foto of video, maar ook in het echte leven te zien.