Pernicieuze anemie is een ernstige ziekte veroorzaakt door een tekort aan vitamine B12 in het lichaam. Deze bloedarmoede heeft verschillende namen, waaronder de ziekte van Addison-Birmer, kwaadaardige bloedarmoede, bloedarmoede met B12-tekort en megaloblastaire bloedarmoede.
Symptomen van pernicieuze anemie
Symptomen bij patiënten met pernicieuze anemie manifesteren zich in de regel expliciet en indirect.
Expliciete symptomen van de ziekte van Addison-Birmer:
- dieprode (felrode) taal, die dan "gelakt" wordt vanwege de vervorming van de receptoren erop;
- bloedarmoede, de aanwezigheid van pathologische erytrocyten;
- maag Achilles - afwezigheid van zoutzuur en enzymen in het maagsap;
- verstoring van het zenuwstelsel;
- de vorming van megaloblasten (onnatuurlijk grote cellen) in het beenmerg in plaats van erythrocyten.
Indirecte symptomen van de ziekte:
- Frequente symptomen:
- verlies van vitaliteit, zwakte, slaperigheid;
- pijn in de mond en tong;
- pijn in de bovenste en onderste ledematen;
- verlies van eetlust, gewichtsverlies.
- loop veranderen;
- schending van het plassen;
- verslechtering van het gezichtsvermogen ;
- seksuele aandoeningen;
- hallucinaties;
- psychische stoornissen.
Diagnose van pernicieuze anemie
De meest voor de hand liggende manifestatie van bloedarmoede wordt waargenomen in de samenstelling van het bloed. Bij alle patiënten heeft serum in de regel een zeer laag vitamine B12-gehalte. De absorptie van de vitamine is erg laag en is alleen mogelijk met aanvullende introductie van de interne factor. Bovendien worden urinemonsters genomen, omdat na een vergelijkende analyse van de samenstelling van bloed en urine de diagnose nauwkeuriger zal zijn.
Er wordt veel belang gehecht aan het zoeken naar de oorzaak van de ziekte. Het maagdarmkanaal wordt onderzocht op zweren, gastritis en andere ziekten die de absorptie van vitamine B12 zouden kunnen beïnvloeden.
Ook is het met het oog op verdere behandeling noodzakelijk om bepaalde ziekten uit te sluiten die deze tot nul kunnen brengen. Zoals, bijvoorbeeld, nierfalen of pielonefritis, waarbij kunstmatig geïntroduceerde vitamine B12 nog steeds niet wordt verteerd en de behandeling geen positieve veranderingen heeft.
Behandeling van pernicieuze anemie
Behandeling van patiënten wordt uitgevoerd door de introductie van geneesmiddelen zoals Cyanocobalamin of Oxycobalamin. Het geld wordt geïnjecteerd. Ten eerste is het nodig om het vitamine B12-gehalte op de normale waarde te brengen en dan neemt het aantal injecties af en heeft het geïnjecteerde medicijn alleen een ondersteunend effect. Patiënten met pernicieuze anemie zullen later het vitaminegehalte moeten controleren tot het einde van hun leven en periodiek profylactische injecties van het medicijn ontvangen.
Soms neemt het ijzergehalte in het beheer van patiënten af. Dit gebeurt meestal na 3-6 maanden behandeling en vereist extra toediening van geneesmiddelen die het niveau herstellen.
Met een succesvolle behandeling verdwijnen geleidelijk alle symptomen van de ziekte. De herstelperiode kan tot 6 maanden duren. Normalisatie van vitamine B12-spiegels kan 35 tot 80 dagen na het begin van injecties optreden.
Zeer zelden bij patiënten met pernicieuze anemie ontwikkelen zich na het verloop van de behandeling ziekten zoals myxoedeem, maagkanker of toxische struma. Het percentage van dergelijke gevallen is niet groter dan 5.
Het is uiterst belangrijk in de behandeling om zich te houden aan de juiste voeding, die alle noodzakelijke vitamines en voedingsstoffen bevat. Alcohol en tabak moeten categorisch worden uitgesloten. Niet minder belangrijk is de steun van familieleden en een positieve houding ten opzichte van het herstel van de patiënt. Deze factoren verminderen de behandelingsduur aanzienlijk.