Onder psychotherapie wordt verstaan de behandeling, waarbij het belangrijkste "medicijn" het woord van de arts is. Als hij met de patiënt communiceert, beïnvloedt hij hem onvermijdelijk psychologisch en draagt hij bij aan het herstel van de houding tegenover zichzelf en de omringende wereld. De belangrijkste methoden voor een dergelijke invloed zijn onder meer rationele psychotherapie. Het kan worden gecombineerd met oefentherapie , ergotherapie, enz.
Rationele therapie in de psychologie
Het heeft tot doel de patiënt te beïnvloeden met logisch beredeneerde verklaringen. Dat wil zeggen, de arts legt de patiënt uit wat moeilijk voor hem is om te begrijpen en te accepteren. Nadat hij duidelijke en eenvoudige argumenten heeft ontvangen, weigert de patiënt zijn valse overtuigingen, overwint hij pessimistische ideeën en gaat hij geleidelijk over naar herstel. Gebruik rationele therapie technieken zijn heel verschillend:
- indirecte suggestie;
- emotionele impact;
- didactische methoden.
Frequente beoefening impliceert een dialoog tussen de arts en de patiënt, terwijl veel zal afhangen van de persoonlijkheid van de specialist, zijn vermogen om te overtuigen en te luisteren, vertrouwen aan te gaan en oprecht interesse te hebben in het lot van de patiënt. Een dergelijke behandeling heeft verschillende richtingen, en sommige bepalingen en methoden ervan zijn consistent met de methode van neurolinguïstisch programmeren.
Rationeel-emotionele psychotherapie
Deze richting in 1955 werd voorgesteld door Albert Ellis. Hij geloofde dat de oorzaken van psychische stoornissen irrationeel zijn - onjuiste cognitieve instellingen. De belangrijkste soorten psychische problemen zijn onder meer:
- Zelfvernedering en zelfmisbruik.
- Overdrijving van de negatieve componenten van de situatie.
De methoden van rationale psychotherapie helpen patiënten zichzelf te accepteren en verhogen hun tolerantie voor frustratie. In dit geval handelt de arts volgens het volgende schema:
- Verklaart en legt uit. Interpreteert de essentie van de ziekte, waardoor de patiënt een duidelijk en duidelijk beeld van de ziekte krijgt en actiever controleert.
- Overtuigt. Corrigeert niet alleen het cognitieve, maar ook het emotionele aspect, past de persoonlijkheidsinstellingen van de patiënt aan.
- Heroriënteren. Veranderingen in de instellingen van de patiënt worden stabiel, het waardestelsel verandert met betrekking tot de ziekte en het gaat verder.
- Opleidt. Creëert positieve vooruitzichten voor de patiënt na het overwinnen van de ziekte.
Rationele cognitieve psychotherapie
De vorige richting is een van de hoofdtakken. Hun theoretische posities en gebruikte methoden zijn dichtbij, maar methoden van rationele psychotherapie, waarbij de inzet wordt gemaakt op emoties, zijn meer gestructureerd, en het werken met de patiënt is consistent. Cognitieve technieken omvatten:
- Socratische dialoog;
- de kunst van het "vullen van de leegte";
- dekatastrofizatsiyu;
- methode van overeenkomst en gelijkenis;
- hertoewijzing;
- herformulering;
- decentralisatie.
Tegelijkertijd gebruikt de arts rollenspellen, belichtingsbehandeling, aandachtafleiding en activiteitenplanning in zijn werk. Dit alles helpt de patiënt om de foutieve aard van zijn denken te herkennen, verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden en zich te ontdoen van mentale problemen. In dit geval is het noodzakelijk dat de arts een idee heeft van de prestaties van de logica en de moderne argumentatietheorie in zich heeft.
Rationeel-emotionele psychotherapie
Het is gebaseerd op aannames over de aard van de mens en de oorsprong van menselijke tegenslagen of emotionele stoornissen. Allerlei valse ideeën, zoals het onvermogen om externe omstandigheden te beheersen of de wens om altijd en in alles de eerste te zijn, komen veel voor in de samenleving. Ze worden geaccepteerd en versterkt door zelfhypnose, wat een neurose kan uitlokken, omdat ze niet kunnen worden gerealiseerd. Maar ongeacht de invloed van externe factoren, kunnen mensen op zichzelf handelen en erkenning van dit vermogen vormde de basis van de gedragstheorie en persoonlijke abnormaliteiten van ABC.
Rationele en verklarende psychotherapie bewijst dat als je verstandig en redelijk denkt, de consequenties hetzelfde zullen zijn, en als het geloofssysteem krankzinnig en onrealistisch is, dan zijn de gevolgen destructief. Door een dergelijke relatie te erkennen, is het mogelijk om dergelijke attitudes, acties en acties te veranderen in reactie op externe omstandigheden en situaties.
Rationele psychotherapie - contra-indicaties
Ze omvatten:
- dementie;
- psychische stoornissen in een acute periode;
- individuele rationale psychotherapie is gecontra-indiceerd bij acute somatische en infectieziekten;
- gebrek aan motivatie bij de patiënt;
- zwangerschap, revalidatie na ernstige ziekte, wanneer voorzichtigheid geboden is bij het kiezen van een methode van psychotherapie.