Een van de meest prioritaire gebieden in de geneeskunde is oncologie, aangezien onlangs de gevallen van detectie van kwaadaardige tumoren helaas aanzienlijk zijn toegenomen. Voor vroegtijdige differentiële diagnose van kanker, wordt een analyse aanbevolen voor oncomarkers - dat dit niet bij alle patiënten bekend is, zo vaak wordt deze studie ongecontroleerd uitgevoerd en zijn de resultaten niet informatief. Maar als u het goed doet, kunt u de groei en progressie van verschillende tumoren voorkomen en de effectiviteit van de therapie evalueren.
Wat laat de bloedtest zien voor specifieke oncomarkers?
Elke kwaadaardige neoplasma in het lichaam scheidt speciale soorten eiwitverbindingen af die oncomarkers worden genoemd. Elke tumor heeft zijn eigen specifieke cellen, die het mogelijk maken om het te onderscheiden van andere soorten kanker en om vroege differentiële diagnose uit te voeren.
Het is vermeldenswaard dat de algemene analyse voor oncomarkers verschillende soorten eiwitten omvat:
- CA 19-9;
- B-2-MG;
- CEA;
- AFP;
- CA 72-4;
- hCG;
- CA 125;
- PSA;
- NSE;
- CA 15-3;
- UBC;
- cPSA.
Elk van deze groepen is geschikt voor het identificeren van specifieke soorten lokalisatie en de aard van de tumor. Daarom benoemt een ervaren arts nooit een onderzoek naar alle oncomarkers. Voor de diagnose zijn er genoeg van 1 tot 3 soorten eiwitverbindingen.
Tegelijkertijd heeft de analyse in kwestie, samen met de voordelen, een aantal tekortkomingen:
- Er zijn nogal wat ziektes die geen verband houden met oncologie, die de normale waarden van oncomarkers verhogen.
- De afwezigheid van eiwitten in het bloed geeft nog niet aan dat er geen tumor in het lichaam is.
- De resultaten van de studie zijn te afhankelijk van het functioneren van de lever en de nieren.
- Oncomarkers zijn alleen specifiek voor een bepaald type weefsel, niet voor een orgaan. Daarom kan dezelfde indicator betrekking hebben op neoplasmata in verschillende delen van het lichaam.
- Het is belangrijk om constant de concentratie van eiwitten in hetzelfde laboratorium te controleren, bij voorkeur op dezelfde apparatuur.
Met het oog op de bovenstaande factoren wordt dit onderzoek aangevuld met andere diagnostische methoden - radiografie, MRI, echografie.
Hoe de analyse van oncomarkers door te geven?
In de regel is veneus bloed nodig voor analyse. Het wordt op een lege maag ingenomen, niet eerder dan 8 uur na het eten.
Soms onderzoeken onocomerkers urine. De vloeistof geeft zich ook 's ochtends, vóór het ontbijt, af.
Normen van veneuze bloedanalyse voor de belangrijkste tumormarkers
Zelfs bij een absoluut gezond persoon zijn eiwitverbindingen van het beschreven type aanwezig in het lichaam. Daarom zijn voor elk van hen de grenswaarden ingesteld:
- CA 19-9 - niet meer dan 30 IE / ml;
- REA - van 0 tot 5 ng / ml;
- CA 242 - niet meer dan 30 IE / ml;
- AFP - tot 5 IE / ml;
- CA 72-4 - niet meer dan 4 IE / ml;
- HCG - niet meer dan 5 IE / l;
- CA 125 - 0 tot 30 IE / ml;
- PSA - 0 tot 4 IU / ml;
- B-2-MG - van 660 tot 2740 ng / ml;
- NVU - 0 tot 15 ng / ml;
- CA 15-3 - 0 tot 22 IE / ml;
- UBC - van 0 tot 15 ng / ml.
Voor CSA is alleen analyse nodig als het PSA-niveau hoger is dan 4 IE / ml. In dergelijke gevallen wordt het percentage CSA naar PSA berekend.
Interpretatie van resultaten van analyses op de overwogen oncomarkers
Zoals reeds vermeld, komt elk type eiwit overeen met bepaalde soorten tumoren:
- PSA en cpsA - prostaatkanker;
- CA 19-9 - pancreaskanker ;
- CEA - kanker van de maag, longen, rectum, colon. Geeft ook tumoren aan van de lacteal, schildklier, pancreas, eierstokken;
- CA 242 - kanker van het rectum en de dikke darm, pancreas;
- AFP - leverkanker;
- CA 72-4 - kanker van de maag, eierstok;
- HCG - eierstokkanker, trofoblastische tumor, teelbalkanker, placenta chorioncarcinoom;
- CA 125 - eierstokkanker;
- B-2-MG - B-cel lymfocytische leukemie, lymfoom, multipel myeloom ;
- NSE - kanker van de longen, schildklier, pancreas, neuroblastoom, feochromocytoom;
- CA 15-3 - borstkanker, galblaas;
- UBC is een blaaskanker.