Contracties - samentrekkingen van de baarmoeder, noodzakelijk voor de geboorte van de foetus. Onderscheid tussen echte en valse gevechten, verval van 20 weken en 2-3 weken vóór de bevalling (contracties van Braxton-Hicks).
Gevoelens tijdens de bevalling vóór de geboorte
Symptomen van deze gevechten voor de geboorte komen tot uiting door verharding en pijn in de baarmoeder, die snel overgaat en niet leidt tot de opening van de baarmoederhals . Maar weeën voor de geboorte en de bevalling zijn vergelijkbaar, tekenen van het begin van geboorteweeën - verharding en pijn in de onderkant van de buik, en het interval van gevechten voor de geboorte kan anders zijn, ze verdwijnen of verschijnen. Generieke contracties zijn die die duren met een periodiciteit van 15 minuten of minder.
Hoe zijn de weeën vóór de bevalling?
De beschrijving van de bevalling vóór de geboorte van elke vrouw is anders: pijn in de onderbuik, pijn in het bekken, in de onderrug, de intensiteit kan anders zijn - van kleine pijnlijke sensaties, zoals bij de maandelijkse, tot ernstige pijn in de onderbuik. Een onderscheidend kenmerk van valse gevechten en gevechten voor de geboorte is hun regelmaat en periodiciteit. Contracties voor de bevalling kunnen tot 5-10 seconden tot een minuut duren en de periodiciteit wordt geleidelijk verminderd: in eerste instantie is het interval meer dan 15 minuten en wanneer de baarmoederhals volledig is geopend, wordt deze verkort tot 1-2 minuten. Als de duur van de bevalling voor de geboorte en het interval tussen hen gelijk is en een minuut is, moet de baarmoederhals geopend zijn en de baby verschijnt.
Begin van de geboorte - symptomen
Het begin van de bevalling is niet alleen een gevecht. Ten eerste kan er pijn in de maag of in de darmen zijn, vergelijkbaar met vergiftiging. Dan zijn er onregelmatige en licht pijnlijke samentrekkingen van de baarmoeder, die nog niet leiden tot het openen van de nek, maar de slijmprop komt eruit. Het is een geelachtig of wit slijm, maar geen waterige afscheiding, wat op een voortijdige passage van het vruchtwater kan duiden. Als de afvoer waterig, bruin of met een bijmenging van bloed is, moet u onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan.
Hoe samentrekkingen bepalen voor de bevalling?
Om echte gevechten te onderscheiden van valse gevechten, is het belangrijk om te begrijpen hoe de gevechten plaatsvinden voordat je gaat bevallen. Voordat de baarmoederhals volledig wordt vrijgegeven, duurt het gemiddeld 12 uur. De baarmoederhals moet tot 10 cm opengaan, maar dit kan niet onmiddellijk gebeuren. Onthulling gaat langzaam en begint met regelmatige weeën, die een paar seconden duren, zijn niet erg pijnlijk en worden elke 20 minuten herhaald.
Een vrouw moet de tijd tussen gevechten detecteren en, bij voorkeur met een stopwatch, om te noteren hoeveel seconden het gevecht duurt voordat het gaat bevallen. Naarmate de baarmoederhals wordt geopend, wordt het interval tussen hen verkort en duurt het gevecht zelf langer. Als het interval tussen de weeën ongeveer 2 minuten is en tot een minuut duurt - de nek is volledig geopend, zal de baby binnen een half uur geboren worden, en op dit moment is het noodzakelijk om in het ziekenhuis te zijn. En zodat de levering niet als een verrassing wordt beschouwd, is het belangrijk om rekening te houden met de tijd tussen de weeën en de duur ervan.
Gedrag van een vrouw tijdens de bevalling
Allereerst moet je met het begin van reguliere periodes naar het ziekenhuis gaan. Bij opname zal de arts de vrouw onderzoeken, bepalen hoeveel de baarmoederhals is geopend en, indien nodig, aanvullende onderzoeken voorschrijven om de tactiek van de bevalling te bepalen. Tijdens de gevechten moet de vrouw zich ontspannen en de meest comfortabele houding aannemen voor zichzelf.
Een ontspannende massage in de buurt van het heiligbeen of een gemakkelijke streling van de buik helpt ook om te ontspannen, maar u kunt geen bad nemen of een warme douche nemen. Het is noodzakelijk om op te merken wanneer het vrijgeven van vruchtwater zal plaatsvinden - vanaf dit moment moet het kind binnen 24 uur geboren worden, omdat een langere periode van watervrij leidt tot infectie en complicaties voor zowel de moeder als het kind.