Mensen die anderen willen leren leven, geloven dat ze het recht hebben om dit te doen, omdat ze een rijke levenservaring achter de rug hebben, ze kunnen honderden voorbeelden geven van verschillende situaties en het juiste gedrag daarin. Maar kan zo'n advies effectief zijn?
Waarom hebben we levenservaring nodig?
Aan de ene kant ligt het antwoord op deze vraag op het eerste gezicht, levenservaring is noodzakelijk voor ons, zodat we de mogelijkheid hebben om kennis, vaardigheden en vaardigheden te verwerven. Weet niet meer wat ons overkomt, dat wil zeggen, als we deze ervaring niet krijgen, zouden we elke keer opnieuw moeten leren lopen, een lepel vasthouden, enz. Levenservaring helpt ons niet alleen om nieuwe kennis op te doen, maar ook om onze verkeerde handelingen te onthouden, zodat we ze niet opnieuw hoeven te herhalen. Gebrek aan ervaring is vaak een bron van angst voor mensen, in de meeste gevallen een faalangst. In het geval dat een persoon ervaring heeft met het uitvoeren van enig werk, zij het onbeduidend, kunnen veel taken sneller en gemakkelijker worden opgelost dan voor mensen die geen vaardigheden hebben voor dergelijk werk.
De levenservaring is dus een krachtig mechanisme dat ons in staat stelt om ons aan te passen aan de omringende realiteit.
Is levenservaring altijd nuttig?
Ondanks het feit dat in veel gevallen je levenservaring nuttig kan zijn, kan het niet altijd nuttig zijn, en als het een kwestie is van de ervaring van iemand anders, kunnen we het vaak niet waarnemen. Er zijn veel voorbeelden waarin de moeder, geleid door haar rijke levenservaring, haar kind leert wat te doen en wat niet. Wat doet het kind in dit geval? Bijna altijd druist in tegen de woorden van de moeder, soms vanuit een gevoel van tegenstrijdigheid, maar vaker omdat de ervaring van anderen, zelfs in de volwassenheid, niet altijd wordt waargenomen, we moeten het allemaal zelf proberen.
Na rijpheid krijgen we het vermogen om te luisteren naar de meningen van anderen, maar om te luisteren naar het advies van andere mensen, dat wil zeggen, om het arsenaal van de levenservaring van iemand anders aan te gaan, kan alleen als we het willen.
Met onze levenservaring is het ook niet zo eenvoudig - we hebben het nodig, maar soms zitten we erin vast. Als we in een vergelijkbare levenssituatie verkeren, lijkt het ons dat alles zal gebeuren, zoals het de laatste keer was, en daarom handelen we dienovereenkomstig. Het probleem hier is dat absoluut identieke situaties niet bestaan, en als we de wereld bekijken door het prisma van het verleden, verliezen we de kans om andere oplossingen te zien. Ervaring is dus een goede zaak, maar je hoeft het leven in het heden niet te vergeten.