Elke ongemakkelijke beweging kan tot letsel leiden. Maar hoe te bepalen wat voor soort schade wordt ontvangen, omdat de tekenen van rekken, blauwe plekken, breuk van de pees, fractuur en dislocatie van de benen vergelijkbaar zijn, vooral in de beginfase.
Symptomen van beendislocatie
Het been bestaat uit 26 botten, daarom zijn er kenmerken in de manifestaties van dislocatie van elk van deze botten. Bovendien verschilt dit type verwonding in de mate van verplaatsing: bij onvolledige dislocatie (subluxatie) raken de gewrichtsoppervlakken elkaar, en bij volledige divergentie. Gebruikelijke symptomen voor elke dislocatie van de voet:
- ernstige pijn, met compressie van zenuwuiteinden - gevoelloosheid;
- het gewricht is onnatuurlijk gedraaid;
- snel gevormd een vrij uitgebreide zwelling;
- beperkte mobiliteit van het ledemaat, tot volledige immobilisatie.
Om de diagnose te verduidelijken, wordt meestal een röntgenonderzoek uitgevoerd om breuk of scheuren van weefsels uit het bot uit te sluiten.
Eerste hulp bij een ontwrichte been
Elke volwassen persoon moet weten wat hij moet doen als zich een beendislocatie voordoet. Het actiealgoritme in het geval van een blessure is als volgt:
- Om de ledemaat te repareren. In dit geval moet het slachtoffer zich in een horizontale positie bevinden. Als u geen band bij de hand heeft, kunt u een bord, een grote stok, enz. Gebruiken.
- Breng droog ijs of een fles met koud water aan op het gewricht.
- Bel een ambulancedienst. Medische hulpverleners zullen in dit geval een injectie met een anestheticum toedienen en naar een ziekenhuis brengen. Als er geen mogelijkheid is om een ambulance te bellen, kan de gewonde persoon naar de eerste hulp worden gebracht in een horizontale positie, in de hoop dat hij een vast onderdeel niet aanraakt.
Aandacht alstublieft! Probeer de dislocatie niet zelf te repareren. Ongekwalificeerde zorg kan een blessure verergeren. Voor alle andere dingen is het omliggende zachte weefsel beschadigd.
Hoe dislocated benen behandelen?
Behandeling van een dislocatie van het been is een proces van een korte. Een kleine dislocatie wordt handmatig door een specialist gemaakt. Bij een ernstige verplaatsing zijn speciale apparaten betrokken, en lokale anesthesie of spasmolorgie kunnen worden gebruikt. Elastisch verband, lang of gips wordt gewoonlijk gedurende 3 weken opgelegd, terwijl het wenselijk is om te voldoen aan bedrust. Compressen en ontstekingsremmende zalven worden aanbevolen. Tijdens de herstelperiode wordt een massage voorgeschreven. Het wordt ook aanbevolen om de beschadigde ledemaat te beschermen tegen oververhitting, koeling, fysieke activiteit.
Zalf met beendislocatie
De vraag, wat te smeren de beschadigde plaats op een ontwrichting van een been of voet, is uiterst belangrijk. Moderne medicijnen verkorten immers de periode van behandeling en herstel. In de eerste dagen na een blessure is het wenselijk om anesthetische gels te gebruiken. Een paar dagen later worden hyperemische en ontstekingsremmende zalven gebruikt .
De meest populaire zijn de volgende farmaceutische producten:
- Zalf Lidocoin bevat in zijn samenstelling lidocaïne en andere actieve bestanddelen. Bij acute verwondingen kan herhaaldelijk gedurende de dag worden toegepast.
- Venoturon-gel , de werkzame stof waarin rutozid is, verwijdert de zwelling van de weefsels, verzwakt de pijn.
- Massageolie Vesima bevat plantaardige ingrediënten. Er worden verschillende soorten Vesima-olie gebruikt, die worden gebruikt om te verdoven, zwelling te elimineren en
ontsteking verminderen. - De werkzame stof in de Bostromgel- zalf is ketoprofen. Bystrumgel is geïndiceerd voor traumatische beschadiging van gewrichten, ligamenten, pezen.
- Voltaren-emulgel op basis van diclofenac wordt gebruikt voor verschillende letsels van de ledematen, inclusief dislocaties.
Ketonal , Fastum-gel en Naise-gel hebben een analgetisch effect en verwijderen ontstekingen van weefsels perfect.