In onze samenleving is het probleem van zelfmoord behoorlijk acuut. In de wereld pleegt elke twee seconden een zelfmoordpoging, en elke 20 seconden bereikt iemand zijn sombere doel. Jaarlijks sterven 1,1 miljoen mensen precies omdat ze niet langer willen leven en zichzelf de hand willen reiken. Het is vreemd, maar het aantal mensen dat met zelfmoord is gestorven, is meer dan het aantal dat in oorlogen is gedood. Ondanks alle sociale inspanningen om zelfmoord te voorkomen, is een significante vermindering van deze indicatoren niet gepland.
Oorzaken van zelfmoord
Volgens officiële wereldstatistieken omvatten de redenen voor zelfmoord meer dan 800 verschillende factoren. Als we de grootste noemen, krijgen we de volgende cijfers:
- 41% - de reden bleef onbekend;
- 19% - een zelfmoord is gestorven vanwege angst voor straf;
- 18% - zelfmoorden zijn geesteszieken;
- 18% - mensen die zelfmoord hebben gepleegd op binnenlandse bodem;
- 6% - mensen die zelfmoord hebben gepleegd vanwege allerlei soorten passies;
- 3% - mensen die het verlies van geld of eigendom niet konden overleven;
- 1,4% zijn mensen die het leven beu zijn;
- 1,2% - mensen die hebben geleerd over een ernstige lichamelijke ziekte (aids, kanker).
In veel gevallen weten mensen zelf niet waarom ze besloten om hun leven te verlaten, wat de reden is dat voor extra's zo'n groot deel van de redenen niet bekend is.
Het is ook interessant dat 80% van de zelfmoorden op de een of andere manier vooruitgang boekt om anderen hun bedoelingen te laten begrijpen, zij het op zeer versluierde manieren. Maar 20% van de mensen verlaat het leven heel plotseling. Interessant is dat dezelfde 80% van de zelfmoorden gepoogd hebben zelfmoord te plegen.
Liefde en zelfmoord
Velen geloven dat suïcidale neigingen onlosmakelijk verbonden zijn met ongelukkige liefde. Dit is echter niet echt het geval. Voor verschillende leeftijdsgroepen variëren de oorzaken enorm. Als tieners onder de 16 jaar onbeantwoorde liefde bijvoorbeeld bijna de helft van alle zelfmoordoorzaken uitmaken, is deze reden voor mensen ouder dan 25 een van de zeldzaamste.
Het is op jonge leeftijd, wanneer kinderen wanhopig van liefde dromen, het voor hen een voldoende reden om niet verder te gaan. Dit geldt met name voor die jongens en meisjes wier zelfmoord wordt gezien als een van de manieren om iets te bewijzen aan ouders, vrienden of het object van liefde.
Om de een of andere reden wordt het eerste gevoel van adolescenten op jonge leeftijd als het enige mogelijke waargenomen en er wordt geen aandacht besteed aan het feit dat in de meeste gevallen de eerste liefde tevergeefs eindigt. Hiervan beginnen jonge mensen en meisjes te geloven dat ze in de toekomst alleen wachten op lijden, hoewel in feite de eerste liefde snel genoeg wordt vergeten: het gebeurt meestal tijdens de schoolperiode en de overvloed aan latere gebeurtenissen, zoals hoger onderwijs en zoeken naar werk, verleden mislukking.
Wie is gevoelig voor zelfmoord?
De neiging tot zelfmoord wordt vooral opgemerkt bij degenen die veranderingen ondergaan in het verlies van hun vroegere sociale status of gebruikelijke levensomstandigheden, enz. Een hoog zelfmoordcijfer werd gevonden bij de volgende groepen:
- gedemobiliseerde officieren;
- jonge soldaten;
- gearresteerd;
- recente gepensioneerden;
- drugsverslaafden;
- gehandicapten;
- geestesziek;
- chronische alcoholisten (alcoholisten begaan trouwens ongeveer een derde van alle zelfmoorden).
Blijkbaar denken deze categorieën van mensen dat ze na zelfmoord beter zullen zijn dan in die omstandigheden waarin ze nu zijn. Daarnaast is de status van een persoon belangrijk: getrouwd en getrouwd pleegt bijna nooit zelfmoord, wat niet kan worden gezegd van degenen die het verlies van een partner hebben overleefd of helemaal niet hebben ontmoet.
Toen bovendien een parallel werd getrokken tussen het opleidingsniveau en het niveau van zelfmoord, bleek dat degenen die aan de universiteit hadden gestudeerd, de minste kans hadden om zelfmoord te plegen. Maar degenen die alleen een onvoltooide middelbare opleiding hebben, hebben een grote neiging tot zelfvernietigende acties.