Dioxydine behoort tot een breed spectrum van antimicrobiële middelen. Hij heeft zich goed bewezen in de strijd tegen infecties veroorzaakt door de nederlaag van het lichaam door een vulgaire proteus (micro-organismen die ontstekingsprocessen veroorzaken in het spijsverteringskanaal), salmonella, streptokokken, stafylokok, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella en dysenterie, pathogene anaëroben. Dioxydin bestrijdt ook met succes met bacteriestammen die antibiotica en andere antimicrobiële stoffen niet aankunnen.
Dioxydin: toepassing
Dioxydine is geïndiceerd voor gebruik bij de behandeling van etterende processen, zoals:
- purulente pleuritis;
- empyeem van het borstvlies;
- abces van de long;
- cystitis;
- peritonitis;
- diepe wonden, inclusief postoperatieve wonden.
Bovendien wordt het gebruikt om mogelijke ettering na plaatsing van katheters in de blaas te voorkomen.
Dioxydin: contra-indicaties
- drugintolerantie;
- functionele insufficiëntie van de bijnieren;
- zwangerschap;
- borstvoeding;
- kinder leeftijd.
Dioxydin: bijwerkingen
- temperatuurstijging;
- convulsies;
- spijsverteringsstoornissen;
- hoofdpijn.
In hoge doses en bij langdurig gebruik kan het medicijn mutagene, embryotoxische, teratogene effecten hebben en de bijnierschors vernietigen.
Dioxydin voor kinderen
In de praktijk van het otloreren wordt dioxine vaak voorgeschreven aan kinderen als een neusdruppel bij de behandeling van verkoudheid. Maar de instructies voor het medicijn geven duidelijk aan dat het medicijn alleen voor volwassen patiënten kan worden gebruikt. Wie zou moeten geloven en of het mogelijk is om zuurstof toe te passen op kinderen? Er wordt aangenomen dat bij topicale toediening (in tegenstelling tot intraveneuze toediening) het toxische effect van het geneesmiddel op het menselijk lichaam minimaal is. Maar vanwege de mogelijkheid van ernstige bijwerkingen, kan dioskidin alleen worden gebruikt voor de behandeling van kinderen in uitzonderlijke gevallen, wanneer andere geneesmiddelen het niet aankunnen en er een gevaar is voor sinus of purulente otitis. De behandeling moet plaatsvinden onder toezicht van de arts en in strikt aanbevolen doses. Om de neus te wassen met dioxine wordt deze meestal gebruikt in een 0,5% oplossing, die driemaal per dag in de neus moet worden gedruppeld om de baby 1 druppel te laten druppelen.
Dioxidine wordt ook gebruikt voor het bereiden van complexe druppels in de apotheek, die ook adrenaline en hydrocortison omvat. Deze formulering maakt de druppels effectief en zacht in de strijd tegen verkoudheid van welke oorsprong dan ook. Dioxydin bestrijdt met succes met pathogenen van de gewone verkoudheid, adrenaline heeft een vasoconstrictief effect, dat de hoeveelheid slijm aanzienlijk vermindert, en hydrocortison verlicht oedeem en allergische manifestaties. Complexe druppels zijn perfect bestand tegen hun taak, zonder het slijmvlies van de neus te overbelasten en geen ongemak veroorzaken. Druppel ze in de neus 1 druppel tot 5 keer per dag.
Is het mogelijk om kinderen dioxine te geven?
Gezien al het bovenstaande concluderen we dat het drug met dioxygen, hoewel zeker effectief, maar nog steeds onveilig is. Behandel ze daarom niet zonder de benoeming van een arts en overschrijd de door een specialist voorgeschreven dosis. Evenzo, beschouw het niet als een magisch middel, waarvoor je begrijpt, het is de moeite waard het kind om lichtjes zijn neus te snuiven. Dioxydine in de neus van kinderen druppelen (en met name de kleinste) is alleen wanneer geen van de spaarzamere middelen helpt. Er moet aan worden herinnerd dat dioxinine, naast een krachtig antimicrobieel effect en het vermogen om zelfs verwaarloosde etterachtige infecties te genezen, ook indrukwekkende bijwerkingen heeft, waarvan een volledige lijst nog niet volledig is onderzocht.