Amfetamineverbindingen als stoffen die worden gebruikt om de geneesmiddelentevredenheid te verkrijgen, werden enkele decennia geleden populair. Met relatief goedkope kosten en hoge concentraties veroorzaakte de 'venstermedicijn' aan het einde van de 20e eeuw een echte epidemie van ernstige verslavingen.
Wat is een 'fenomeen'?
Amfetamine wordt beschouwd als een derivaat van een dergelijke stof als fenylethylamine - de sterkste neuromodulator die de sterkste mentale afhankelijkheid veroorzaakt. Deze psychoactieve stof is in de meeste landen van de wereld beperkt in omzet, maar in landen met een slecht ontwikkelde geneeskunde wordt het nog steeds soms voorgeschreven als een verdoving of anesthesie tijdens een operatie. Amfetamine is een stimulerend middel dat de communicatie tussen het lichaam en de hersenen versnelt en de volgende symptomen heeft:
- een structuur die lijkt op adrenaline;
- synthetische productiemethode;
- bliksem effect op het zenuwstelsel.
Amfetamine - samenstelling
Voor de eerste keer werd deze synthetische stof uitgevonden in 1887, maar het effect ervan op de menselijke psyche was inconsistent en onregelmatig. In 1932 bestudeerden Duitse wetenschappers het schema, legden uit waar amfetamine van gemaakt is en pasten het aan voor een krachtigere afgifte van neurotransmitters in elke toepassing. Het medicijn werd toegevoegd als een psychostimulant aan de medische naslagwerken. Tegenwoordig weet elke drugsverslaafde waar het fenol-medicijn van gemaakt is, maar niet iedereen kan het zelf maken. De productie is een complexe synthese van drie basiscomponenten:
- stikstof;
- waterstof;
- koolstof.
Wat is het verschil tussen amfetamine en methamfetamine?
Beide chemische verbindingen hebben een vergelijkbaar werkingsprincipe op het menselijk lichaam en dezelfde methode om een gebruiksklaar medicijn te verkrijgen. Amfetamine en methamfetamine onderscheiden zich slechts van één kenmerk van de chemische formule. Aan de tweede stof wordt een methylrest toegevoegd. Als amfetamine populairder is in Europese landen, mits het volledig verboden is, dan wordt methamfetamine in de VS verkocht in een drogisterij. Artsenpsychologen wijzen hem aan met obsessieve gedachten en depressieve toestanden.
Hoe ziet een 'fenomeen' medicijn eruit?
Het grootste belang van drugsdealers en "zwarte" apothekers is de besparing op grondstoffen. In het belang van het zijn ze klaar om de slag te gaan: ze verminderen de concentratie van pure substantie of verkopen zelfs onder haar uiterlijk een ander medicijn in de verwachting dat niet elke verslaafde met vertrouwen kan zeggen hoe amfetamine er uitziet. Het onderscheidt zich van andere geneesmiddelen door eigenschappen als:
- Vormvrijgave - in de vorm van tabletten, capsules, kristallen of fijn poeder.
- De manier van verpakken - de bereiding is verpakt in folie, plastic zakken of kleine balletjes papier.
- Het kleurenschema - het medicijn "fen" kan een witte, lichtbruine, gele of paarse tint hebben.
- Een geur - het is helemaal afwezig, of heeft bittere akkoorden in aroma.
Hoe gebruiken ze een "fen" -drug?
Tabletvorm, die wordt gebruikt voor medische doeleinden, vereist het innemen van een lege maag en drinken met veel water. Voor drugsverslaafden is deze vorm van toediening ongemakkelijk: amfetamine is een geneesmiddel dat langzaam wordt geabsorbeerd wanneer het gelijktijdig met een vloeistof wordt gebruikt. Daarom geven mensen die aan verslaving lijden de voorkeur aan andere manieren om de stof in het bloed te brengen:
- enkele of dubbele intraveneuze toediening;
- inademing door de neus;
- Roken in een buis of een sigaret.
Hoe werkt de "Fen" -drug?
Amphetamine behoort tot de categorie drugs, op het jargon van verslaafden die 'spids' worden genoemd vanwege hun vermogen om de reactie op wat er rondom gebeurt te stimuleren en te versnellen. "Fen" berooft slaperigheid en verhoogt de werkcapaciteit, waardoor de pijngrens van een persoon afneemt. Het effect van amfetamine is ook in de volgende aspecten:
- verhoogd seksueel verlangen ;
- een sterke verwijding van de pupillen;
- loopneus;
- droge ogen;
- euforie;
- gezelligheid en emancipatie;
- hallucinaties.
Wat is het gevaar van een 'venstermedicijn'?
In de natuur is er geen geneesmiddel dat onschadelijk is voor de gezondheid. Zelfs Amerikaanse artsen die het voorschrijven in geval van depressie waarschuwen de patiënt altijd voor een bepaald risico. Schade aan amfetamine kan na een half uur na toediening merkbaar zijn. Onder de vaak voorkomende bijwerkingen:
- chronische hoofdpijn;
- overmatig zweten;
- hartkloppingen;
- verminderde ademhaling;
- jeuk van de huid;
- verlies van coördinatie.
Hoe weg te gaan van amfetamine?
Zelfs een verslaafde met ervaring kan zich vergissen met de dosis of doelbewust een verhoogde concentratie van het medicijn gebruiken, wat ontwenningsverschijnselen zal veroorzaken. Amfetamine ("fen", zoals het ook wel wordt genoemd) met een overdosis veroorzaakt langdurige hallucinaties en voor-infarcten, dus wordt geadviseerd om een behandeling te zoeken bij een expert in narcologie of ambulance voor spoedgevallen. Als er geen mogelijkheid is om de diensten van een professional te gebruiken, kunt u proberen om weg te komen van amfetamine door geïmproviseerde methoden:
- Een grote dosis vitamine C innemen Bij een enkele slag in het bloed van ten minste 10 dagelijkse porties van het medicijn na 40-60 minuten, komt er een verlichting van de narcotische overdosis.
- Neutralisatie met calcium . Een medicijn zoals een "fen" stopt met de assimilatie van calciumverbindingen met vitamine D3.
- Alcohol . Whisky, wodka en andere soorten sterke alcoholische dranken kunnen een overdosis verwijderen, maar ze hebben een toxisch effect op de lever.
Hoe amfetamine uit het lichaam te verwijderen?
Het belangrijkste stadium van genezing van zo'n ernstige afhankelijkheid is de reiniging die noodzakelijk is voor de amfetamine in het bloed om eerst tot de minimumwaarden af te nemen en vervolgens volledig samen met de urine verwijderd. De eerste en moeilijkste voorwaarde voor detox is de volledige weigering om de stof te gebruiken in tegenstelling tot het verslavende effect en de wens om een andere dosis te gebruiken terwille van kortdurend genot. Wanneer een verslaafde 4-5 dagen zonder medicijn kan doorbrengen, ga dan verder met deze methode om de resten van het medicijn te verwijderen:
- Zuivering van het spijsverteringskanaal. Wetende hoeveel amfetamine in het bloed wordt bewaard (ten minste 7 dagen), raden detoxartsen aan te beginnen met het wassen van de maag en darmen. De ontvangst van actieve kool als sorptiemiddel, het instellen van een speekselklysma en wassen met kaliumpermanganaat in huis- of ziekenhuisomstandigheden is voldoende om de symptomen te verlichten.
- Versnelling van het excretiesysteem. Ervan overtuigd dat amfetamine in de urine wordt bewaard, zeggen artsen dat het 2-3 keer sneller kan worden teruggetrokken, mits er voldoende wordt gedronken en diuretica worden gebruikt. Dit zijn diuretica die het werk van de nieren en de eliminatie van toxines op natuurlijke wijze stimuleren.
Amfetamine - de gevolgen
De betreurenswaardige resultaten van het gebruik van een synthetische drug en gedwongen progressieve geneeskunde om het gebruik ervan te staken en het te onttrekken aan legale verkoop. Helaas zijn niet alle processen die hierdoor worden veroorzaakt omkeerbaar: dat een overdosis amfetamine, dat de reguliere toepassing het zenuwstelsel van een persoon verspreidt, en dat stimuleert bijna alle delen van de hersenen intensief. Zelfs na het opgeven van het medicijn gaat de intensieve verbranding van de interne hulpbronnen van het lichaam, zowel mentaal als fysiek, door. Andere effecten van amfetaminegebruik zijn onder andere:
- Een barstend gevoel van overmatige energie . De verslaafde heeft hyperactiviteit, waardoor hij letterlijk niet langer dan 10-15 seconden op één plek kan zitten.
- De reikwijdte van de realiteit vervagen . Het gevoel van onbevreesdheid en buitensporig zelfvertrouwen berooft de mens van het instinct tot zelfbehoud en kan leiden tot een ongeluk.
- Dood van hersencellen . Langdurig misbruik wordt schadelijk voor grijze stofcellen: het proces van vernieuwing vertraagt, wat de reden is dat sommige afdelingen van dit lichaam spontaan kunnen "uitschakelen". Er zijn toevallen en toevallen, spontane blindheid en doofheid.
22 jaar - 23 jaar