Epicondylitis van het ellebooggewricht kan op elke leeftijd voorkomen, ongeacht of u een vrouw of een man bent. Deze ziekte komt meestal voor als gevolg van professionele activiteit bij mensen die repetitieve bewegingen maken met hun handen of met een last.
Oorzaken van de ziekte
Deze ziekte wordt meestal als secundair beschouwd. De ziekte komt voor op de plaats waar het spierweefsel is vastgemaakt aan het bot van de onderarm.
De oorzaken van de ziekte kunnen als volgt zijn:
- chronische overspanning van de spieren van de ledematen;
- leeftijd;
- trauma;
- enkele overspanning van de elleboog.
Overweeg wie het risico loopt om deze ziekte te krijgen. Meestal lijden aan dit probleem zijn professionele atleten, bijvoorbeeld gewichtheffers, gewichtheffers, boksers. Ook is het noodzakelijk om in deze zone masseurs, kunstenaars, schilders, landarbeiders en huishoudsters op te nemen.
Vormen en symptomen van epicondylitis van het ellebooggewricht
Er zijn twee vormen van ontsteking van het ellebooggewricht:
- intern of mediaal;
- extern of lateraal.
Laterale epicondylitis van het ellebooggewricht wordt gekenmerkt door een ontsteking van de pezen vanaf de buitenkant van de elleboog. Het wordt ook wel "de elleboog van een tennisspeler" genoemd en meestal manifesteert dit type ziekte zich in atleten. Overbelasting van de spieren in de plaats van hun gehechtheid aan de epicondyle van het schouderbeen kan ook voorkomen bij mensen die monotone en repetitieve handelingen verrichten.
Mediale epicondylitis van het ellebooggewricht of "elleboog van de golfer" wordt gemanifesteerd door pijnsensaties van binnenuit. Bij het buigen van de elleboog is er vrij veel pijn, die ook kan worden gevoeld met de gebruikelijke persing en sondering.
Symptomen van epicondylitis van het ellebooggewricht zijn als volgt:
- pijn tijdens rotatie en verlenging van de hand;
- pijn bij het indrukken van de buiten- en binnenzijde van de elleboog;
- pijnlijke sensaties, zelfs als gevolg van het verhogen van de beker.
Vergelijkbare symptomen zijn de epicondylitis van het kniegewricht, wanneer de pees van de kelk en het gebied aan de achterkant van de voet ontstoken raken. Pijnlijke sensaties zijn hetzelfde, en ze manifesteren zich tijdens squats, klimmen de trap op, met lang lopen of rennen.
Hoe epicondylitis van het ellebooggewricht behandelen?
Om van het probleem af te komen, moet een complexe behandeling worden uitgevoerd, waaronder:
- eliminatie van pijn in het getroffen gebied;
- verbetering of herstel van de regionale circulatie;
- herstel van het volledige volume van bewegingen in het ellebooggewricht.
Behandeling voor een externe epicondylitis van het ellebooggewricht kan het opleggen zijn van een speciaal fixatief verband, dat 's nachts kan worden achtergelaten, evenals het dragen van een speciaal verband dat de belasting op de spieren herverdeelt.
Tijdens de behandeling van de epicondylitis van het ellebooggewricht kunnen pillen worden voorgeschreven die acute pijn verlichten, bijvoorbeeld Nikoshpan en aspirine .
Het is erg belangrijk bij de behandeling van de interne epicondylitis van het ellebooggewricht maatregelen uit te voeren die spieratrofie (therapeutische oefeningen en massage) voorkomen. In deze gymnastiek wordt aanbevolen om te doen, zelfs door kracht, geen aandacht te besteden aan pijn.
Maatregelen die worden genomen in geval van acute ontsteking en ontwikkeling van de ziekte:
- fixatie van het ellebooggewricht;
- volledige gemoedsrust;
- ijs aanbrengen van 1 tot 7 dagen.
Wanneer medicatie wordt gebruikt geneesmiddelen die diclofenac of ibuprofen bevatten. In het gevorderde stadium van de ontwikkeling van de ziekte kan de arts een chirurgische ingreep voorschrijven, waarbij de bron van ontsteking wordt verwijderd.
In de vorm van preventie, mensen die vatbaar zijn voor een dergelijke ziekte en die het risico lopen, wordt geadviseerd om speciale fixerende verbanden en verwarmende zalven te gebruiken.