Wachten op de baby is een zeer opwindende en vreugdevolle periode van het leven. Maar soms is het ontsierd door verschillende complicaties in de bevalling, vóór of na de bevalling. Verschillende veranderingen in de gezondheidstoestand van de baby worden gewoonlijk perinatale pathologie van pasgeborenen genoemd. Dit concept combineert op zijn beurt de prenatale en postnatale pathologie - dat wil zeggen, de toestanden die werden gevormd in de baarmoeder respectievelijk na de geboorte. Dergelijke ziekten worden aangeboren.
Aangeboren ziekten
Aangeboren ziekten zijn een grote groep pathologieën van pasgeborenen en kinderen van oudere leeftijd, gekenmerkt door pathologieën van ontwikkeling en functioneren van organen en systemen.
Verschillende aangeboren ziektes kunnen zich in verschillende perioden van het leven van een kind kenbaar maken: ze kunnen zich in de eerste minuten na de geboorte of na jaren manifesteren.
De meest voorkomende ziekten die zich kort na de geboorte voordoen, omvatten de meeste gen- en genomische mutaties:
- cat's scream syndrome;
- het Patau-syndroom;
- fenylketonurie ;
- misvormingen van het cardiovasculaire systeem - in het bijzonder de zogenaamde "blauwe gebreken", waarbij er een bloedafvoer is van de grote naar de kleine cirkel van bloedcirculatie met een overbelasting van een kleine cirkel en het verschijnen van cyanose.
Ook zijn de ontwikkelingsafwijkingen van het bewegingsapparaat direct waarneembaar: vervorming van het skelet en de spieren, gewrichten en ligamenten. Vooral onderscheidend is een klompvoet, zowel aangeboren als door dysplasie van de heupgewrichten . Dysplasie in de eerste maanden van het leven is een veel voorkomend verschijnsel, omdat de botten van de baby kraakbeenachtig en zeer mobiel zijn en de gewrichten nog niet klaar zijn om al hun functies uit te voeren.
Uit de pathologie van inwendige organen hebben kinderen vaak een aangeboren darmobstructie, meestal geassocieerd met de onvolgroeidheid van de darmwand van de ingewanden, en intussusceptie van het terminale gedeelte van de dunne darm naar de plaats van hun overgang: een deel van de dunne darm door de zwakke sluitspier wordt in de dikke sluitspier geperst en geblokkeerd door de sluitspierspierring , wat obstructie veroorzaakt.
Alle aangeboren pathologieën bij kinderen worden gediagnosticeerd door neonatologen en worden behandeld in gespecialiseerde kinderinstellingen, afhankelijk van het type pathologie en de timing van de detectie.