Stadia van stress

Tegenwoordig is een persoon meer dan ooit onderhevig aan stressvolle omstandigheden en zijn we gewend stress te zien als een strikt negatief verschijnsel, dat moet worden vermeden. Maar in feite is het slechts een reactie op de aanpassing van het organisme aan de gebeurtenissen in de omringende werkelijkheid.

Er is ook een fysiologische stress veroorzaakt door factoren zoals veranderingen in het klimaat, brandwonden of verwondingen, diëten, constant geluid. De oorzaak van dezelfde psychologische stress kan zelfs dergelijke momenten van het leven dienen als een verandering van activiteit, succes op het werk, een bruiloft of de geboorte van een kind.

Typen en stadia van stress

Er zijn twee soorten stress: eustress (positief) en distress (negatief). Er zijn geen objectieve bronnen van stress (stressoren), omdat elke persoon anders reageert op verschillende situaties. Evenzo is de neiging tot het eerste of het tweede type van stress alleen het resultaat van je puur houding ten opzichte van het evenement en ander gedrag.

In de psychologie worden drie stadia van ontwikkeling van stress vastgelegd:

  1. Angst. Deze fase kan enkele minuten en meerdere weken duren. Het gaat gepaard met ongemak, angst, angst voor het huidige probleem.
  2. Resistance. In deze fase zoekt de persoon naar een oplossing voor het probleem. Bij eustress gaat de weerstand gepaard met een verhoogde concentratie, activiteit en snelle reactie. Bij nood - reflectie, onoplettendheid, gebrek aan organisatie, onvermogen om een ​​beslissing te nemen. Meestal moet in dit stadium een ​​stressvolle situatie worden weggenomen, maar met de verdere impact van de stressor komt de derde fase.
  3. Uitputting. In dit stadium van stress zijn alle energiebronnen van het lichaam al uitgeput. Een persoon ervaart vermoeidheid, een gevoel van hopeloosheid, apathie . Aanzienlijk verminderde eetlust , een persoon lijdt aan slapeloosheid, verliest gewicht en kan rillingen voelen. Zelfs een zenuwinzinking is mogelijk.

Als de stress in een chronische vorm overgaat, leidt dit tot schendingen in het werk van het cardiovasculaire systeem en het bewegingsapparaat, ziekten van het maagdarmkanaal en neurosen.

Hormonen van stress, net als de rest, zijn ook nodig voor het lichaam, maar hun overvloed werkt destructief. Daarom is het beter om stressvolle situaties te beschouwen als een duw naar ontwikkeling en proberen om het probleem op te lossen voordat het stadium van uitputting optreedt. Pas goed op jezelf en vergeet de vertrouwde uitdrukking niet: "Als je de situatie niet kunt veranderen, verander je houding er dan naar."