Op de 21e week van de zwangerschap moet de aanstaande moeder de dopplerometrie van de navelstreng ondergaan. Deze studie wordt uitgevoerd om het aantal vaten van de navelstreng te identificeren en om wiskundige indicatoren van de doorbloeding van de navelstreng te verkrijgen. Het is noodzakelijk om mogelijke pathologieën van zwangerschap en foetale ontwikkeling te identificeren.
Het gebeurt vaak dat die passage van deze inspectie gepaard gaat met sterke ervaringen van de toekomstige mummie. Helaas geven artsen de patiënt (in ons geval - de patiënt) een conclusie met droge figuren, zonder iets uit te leggen. Het is noodzakelijk voor de vrouw om zelfstandig naar antwoorden op de vragen te zoeken: hoeveel, eigenlijk, zou het snoer een navelstreng moeten hebben en hoe zouden ze moeten werken, deze vaten van de navelstreng. We zullen proberen zoveel mogelijk uit te leggen.
Aantal vaten in de navelstreng
De navelstreng is een soort "touw" dat het lichaam van de moeder en de foetus verbindt, of beter gezegd, hun bloedsomloop. Normaal gesproken heeft de navelstreng 3 bloedvaten: 1 ader en 2 slagaders. Door de ader komt zuurstofrijk bloed met voedingsstoffen uit het moeders lichaam via de placenta in de bloedbaan van het kind, en langs de bloedvaten gaat bloed met de producten van het leven van de toekomstige baby naar de placenta en vervolgens naar het lichaam van de moeder.
Wat zijn de afwijkingen van de norm?
In 0,5% van de singleton en in 5% van de meerlingzwangerschappen diagnosticeren artsen 'EAP' (de enige slagader van de navelstreng). Dit betekent dat in dit geval de navelstreng 2 bloedvaten heeft in plaats van 3.
De afwezigheid van één slagader is origineel of ontwikkeld tijdens de zwangerschap (dwz het was, maar atrofieerde en stopte met het uitvoeren van zijn functie). Diabetes bij zwangere vrouwen vermenigvuldigt de mogelijkheid van EAP.
Is het gevaarlijk?
De meeste artsen zijn van mening dat de EAP een marker kan zijn van chromosomale afwijkingen. In dit geval moet het prenatale onderzoek worden uitgebreid om aangeboren afwijkingen te identificeren. Dit betekent dat als, naast het EAP, het echografisch onderzoek de aanwezigheid van aangeboren afwijkingen of foetale afwijkingen aantoonde, er een waarschijnlijkheid is (ongeveer 30%) dat de foetus een chromosomale afwijking heeft. Bij verdenking van een chromosomale anomalie is het belangrijk om tijdens de zwangerschap herhaaldelijk een Doppler-onderzoek naar de bloedstroom in de slagader van de navelstreng uit te voeren. Meting van de bloedstroomsnelheid in de navelstrengslagader met een nauwkeurigheid van 76-100% maakt het mogelijk de aanwezigheid of afwezigheid van afwijkingen in de ontwikkeling van de foetus te voorspellen.
In de meeste gevallen (60-90% van de zwangerschappen) van EAP-gevallen is een geïsoleerd defect (niet vergezeld door andere afwijkingen), en dit is niet gevaarlijk. Natuurlijk is de belasting op een enkel vat meer dan twee, maar een slagader gaat gewoonlijk goed met zijn functie om. Slechts in 14-15% van de gevallen verhoogt de aanwezigheid van een enkele slagader het risico op de geboorte van een klein kind.
Heeft geen significante invloed op het geboorteproces. Als de leidende arts en de verloskundige op de hoogte zijn van het bestaande gebrek, is er geen reden tot bezorgdheid. U kunt er zeker van zijn dat een gekwalificeerde arts de juiste tactieken voor het uitvoeren van de bevalling zal kiezen, die de veiligheid van de moeder en baby en de veilige uitkomst van de bevalling zullen waarborgen.