Regels van het spel in klassiekers

Zelfs in de tijd van het oude Rome, zoals blijkt uit de vermelding van Pliny, was er een bekende game van deze tijd in de klassiekers, waarvan de regels sindsdien niet zijn veranderd. Preciezer gezegd, ze zijn iets groter geworden dan in het traditionele spel, en in elke werf kunnen de omstandigheden enigszins variëren, afhankelijk van de wensen van de deelnemers, maar de belangrijkste houden zich altijd strikt aan:

• Degene die een speelbal (een kiezelsteen) gooide en op / achter de lijn kwam, maakt plaats voor de volgende speler;
• De stap op de lijn van het vierkant geeft ook toe;
• in een enkel vierkant kun je niet met twee benen staan, en ook richten en struikelen voor een lange tijd voordat je springt, waarbij je het tweede been laat vallen;
• degene die niet door de tegenspraak (alle vierkanten) gaat, begint helemaal opnieuw.

Soorten klassiekers en spelregels met en zonder steen

Er zijn de volgende veelvoorkomende gamesoorten in de klassiekers op asfalt, waarbij de spelregels traditioneel of fictief kunnen zijn. Dit zijn:

1. De slak.
2. Herringbone.
3. De trom.
4. Het sterretje.
5. Horloges.
6. Snake.
7. Antenne.

Sectoren voor deze spellen kunnen vierkant zijn of een willekeurige vorm hebben: een cirkel, een rechthoek, een ovaal, een driehoek. Scoor figuren met krijt op het asfalt en gebruik thuis een zachte mat-puzzel met cijfers.

Meestal in de betreffende game, de zogenaamde cue-bal, in de rol van een steentje, een hockeypuck of een klein voorwerp. In totaal zijn er tien genummerde sectoren, evenals de top van de klassiekers, die een huis of een vuur wordt genoemd. Hierop kan de speler zich omdraaien om in dezelfde volgorde terug te springen.

Het spel begint met een gelijkspel en daarna gooit de deelnemer nummer 1 een speelbal in de eerste sector en springt vervolgens met één voet in het veld. Dan moet hij op zo'n manier buigen dat hij een kiezelsteen opheft, maar om zijn evenwicht te bewaren en niet op het tweede been te gaan staan. Vervolgens wordt de cursus herhaald.

Het recht om te gooien en te springen in de klassiekers wordt overgedragen aan de volgende deelnemer, als de eerste de regel overtreden heeft - hij nam een ​​lijn of gooide de speelbal in / onaardig. Nadat hij en hij missen, gaat de beurt naar nummer 1, als er maar twee spelen, maar hij moet het spel opnieuw beginnen, vanaf het eerste veld. De winnaar zal degene zijn die alle niveaus volledig zal kunnen passeren. Als er meer deelnemers zijn, zal de beurt langer moeten wachten. De regels van het spel voor de klassiekers van de Slak verschillen enigszins, omdat de behendigheid van de spelers hier nog belangrijker is. Daarin worden de sectoren gespiraliseerd en de getallen worden afgewisseld met de gearceerde vierkanten. Als je een voet of een steen in een van hen hebt, moet de speler plaatsmaken voor de volgende.

Als je de regels kent van het spelen van klassiekers, kun je een geweldige tijd beleven met vrienden, voor wie zo'n spel waarschijnlijk een novum is. Moderne kinderen staan ​​immers dichter bij verschillende internetbrodilki dan het ontwikkelen van games in de frisse lucht.