Feministen worden niet geboren, ze worden. Vrouwen hebben geleerd dat er zoiets is en bewegen langzaam naar de kant van de aloude beweging. We hebben "lange tijd zijn vruchten geplukt". En in plaats van te stoppen, opnieuw na te denken, creëren we meer en meer problemen om ons heen. Over wat 'feministe' betekent, lees verder.
Meer in detail
Vrouwelijk feminisme is een beweging voor de gelijkstelling van rechten met mannen. Gebeurde in Noord-Amerika tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog.
De eerste vrouw-feministe overwoog terecht American Abigail Smith Adams. Het hoort bij haar bekende zinsnede: "We zullen de wetten niet gehoorzamen, bij de goedkeuring waarvan we niet hebben deelgenomen, en we zullen ons niet onderwerpen aan een regering die niet onze belangen behartigt."
De eerste vertegenwoordiger van de beweging voor vrouwenrechten in de USSR was Valentina Tereshkova. Later, beroemd tot op de dag van vandaag, waren beroemde feministen Clara Zetkin, die de viering van de Internationale Vrouwendag op 8 maart en Maria Arbatova voorstelde. Voorstanders van de beweging bepleitten hun volledige deelname aan verkiezingen, het openbare leven. Historisch ontwikkeld feminisme heeft geholpen om zich te ontdoen van onderdrukking en patriarchaat. Nu dit alles al is bereikt, is het feminisme minder relevant geworden.
Wat gebeurt er nu?
Vertegenwoordigers van de mooie helft van de mensheid hebben het moderne concept van dit fenomeen enigszins verdraaid en vervormd. Ze noemen zichzelf feministen, meisjes ontkennen en kleineren het belang van mannen. Het is niet verwonderlijk dat onder de vurige fans van vandaag van de schandalige beweging, zoveel vertegenwoordigers van de verkeerde oriëntatie. Overmatige "muzhikovatost" in "naar beneden en as" vertrapt vrouwelijkheid.
In plaats van de vrouwelijke natuur, schoonheid en seksualiteit te verheffen, bootsen we onszelf na in de persoon van het andere geslacht en verkleinen we dus niet alleen hen, maar ook onszelf. Mannen verliezen op hun beurt weer kracht en mannelijkheid in onze ogen. Wat vinden we dan verdrietig als we hen deze kans ontnemen?
Allereerst zijn we allemaal mensen die een ziel en het vermogen hebben om te voelen. Je wilde vrijheid - je wil. Maar we moeten onszelf niet de grenzen ingaan en "hardheid" waarvan iemand (wij zullen niet wijzen) gewoon "te zwaar" is. Nu klagen we dat er geen echte mannen zijn. Maar zijn er nog echte vrouwen?
Vraag, zoals ze zeggen, geeft aanleiding tot een voorstel.
Alles is goed met mate
Laten we niet ontkennen dat het moderne feminisme vijandigheid zaait tussen de seksen en het idee van mannelijke minderwaardigheid bevordert. Traceer deze keten: het begon allemaal met een strijd voor gelijkheid en onafhankelijkheid, en waar kwamen ze uiteindelijk toe?
Door het uithollen van de natuurlijke verschillen tussen de vertegenwoordigers van verschillende geslachten, het vernietigen van de traditionele manier van leven en het vernietigen van de gebruikelijke rollen die aan mannen en vrouwen worden voorgeschreven, wordt volledige verwarring in de relatie verkregen. Uiteindelijk zijn ze allemaal "ongelukkig" en ervaren ze moeilijkheden om elkaar te begrijpen.
Als je jezelf de taak hebt gesteld om feminist te worden, denk er dan over voordat je begint aan de implementatie van deze onderneming. Alle rechten en vrijheden voor ons zijn al in stand gehouden. Waar zoek je naar
Psychologen beweren dat het moderne idee van een feministische houding diepe teleurstelling teweegbrengt bij mannen. Uit wanhoop begint de "zwakke" seks wraak te nemen op de "sterke". Alleen hieruit wordt wraak en haat niet eenvoudiger. Ziel en lichaam hebben zorg, liefde en genegenheid nodig. Het is moeilijk om tegen de natuur en instincten in te gaan. Anders plegen we geweld tegen onszelf.
Zoals een dichter zei: "Je bent een vrouw en daardoor heb je gelijk." En dit zou trots moeten zijn.