Soja-eiwit is goed of slecht?

Soja is een product met een rijke geschiedenis, omdat deze plant met grote tijdsintervallen werd verheven tot de rang van voedsel in verschillende landen en op verschillende continenten.

Al in de 5e eeuw voor Christus. e. de Chinezen wisten dat om spieren op te bouwen ons lichaam veel eiwitten nodig heeft en het kan worden verkregen uit een verscheidenheid aan producten, waaronder soja. Zoals toen, en vandaag produceert het melk, kaas, sauzen, maar het soja-eiwit is schadelijk of nuttig, maar het is noodzakelijk om het te begrijpen.

De voordelen van soja-eiwit

Allereerst bestaat het uit de volledige afwezigheid van cholesterol , wat niet gezegd kan worden over het eiwit van dierlijke oorsprong, en deze aminozuursamenstelling overschrijdt dit eiwit aanzienlijk. Naast nutritionele en nuttige eigenschappen, kan worden opgemerkt en therapeutisch effect van soja. Het bevat geneteïne, fytinezuren en isoflavonoïden, die de ontwikkeling van kanker voorkomen, inclusief afhankelijk van de harmonie. Soja-eiwit is nuttig voor vrouwen tijdens de menopauze, omdat het de ontwikkeling van osteoporose voorkomt en helpt de negatieve manifestaties van de menopauze te verminderen.

Lecithine in het eiwit normaliseert het werk van zenuw- en hersencellen, verbetert de aandacht, het denken , het geheugen en activeert ook de processen van vetverbranding, waardoor het mogelijk is dit product te gebruiken bij de bestrijding van obesitas. Soja-eiwit isolaat is ongelooflijk handig voor atleten en bodybuilders die het gebruiken om spiermassa op te bouwen, en herstel van het lichaam na de training.

Schadelijk voor het product

Het soja-eiwitisolaat is echter niet alleen heilzaam, maar ook schadelijk. Er is informatie dat oestrogeenachtige isoflavonoïden een negatieve invloed hebben op het endocriene systeem, de afschaffing van testosteronafscheiding bij mannen en bij mannelijke kinderen die de puberteit vertragen. Bij meisjes, in tegendeel, dit proces uitdagender dan gepland. Bovendien zijn er meningen dat deze stoffen de activiteit en groei van hersencellen onderdrukken. Bij matige consumptie kunnen deze gevolgen echter tot nul worden herleid.