Nu zijn veel vetrijke voedingsmiddelen niet populair: men gelooft dat ze de gezondheid schaden en het figuur bederven. Er zijn echter uitzonderingen op elke regel. Een van hen is vette vis. Zulke vis is nuttig voor het voorkomen van hart- en vaatziekten, omdat omega-3 en omega-6-vetzuren die erin zitten cholesterol helpen verlagen, het cardiovasculaire systeem positief beïnvloeden en het risico op atriale fibrillatie bij ouderen verminderen. Bovendien verbetert het gebruik van vette vissoorten het geheugen en de cognitieve vaardigheden, en kan het ook het risico op seniele dementie verminderen.
Soorten vette vis
De dikste vis leeft in koude zeeën en rivieren. Het is niet toevallig dat het niet bevriest in strenge wateren, het heeft een vetlaag nodig die de interne organen beschermt. In dergelijke vissen varieert het vetgehalte van 8 tot 20% van de totale massa. Vetrijke soorten zeevis zijn onder andere:
- heilbot;
- nelma (passerende formulieren);
- Chinook (pasvormen);
- sardines;
- saury;
- makreel;
- zuidpoolkabeljauw;
- Atlantische haring;
- tonijn.
Vette riviervissen zijn meestal woonvormen - d.w.z. die constant in rivieren leven en na een bepaalde leeftijd niet naar de zee zwemmen - steuren en zalmachtigen, maar er zijn ook andere soorten:
- woningvormen van steurvissen;
- Baikal omul - strikt genomen, meervis, komt alleen rivieren binnen tijdens het afzetten;
- nelma (levende soort);
- rivierprik;
- rivieraal.
Deze vertegenwoordigers van de vis-supraclass zijn meer calorieën dan hun minder 'goed gevoede' broeders, maar ontzeg jezelf niet aan het plezier, vind ze niet. Zelfs degenen die een caloriearm dieet volgen , kunnen 2-3 kleine porties vette vis per week betalen. Bovendien beslaat 150-200 gram vette vis de wekelijkse behoefte van het menselijk lichaam aan omega-3 en omega-6 zuren.