Hernia van de wervelkolom is de degeneratie van de wervelschijf, die optreedt als gevolg van eetstoornissen. De instroom van voedingsstoffen "overlapt" als gevolg van spasmen van nabijgelegen spieren. In dit geval wordt de schijf na verloop van tijd gedumpt, houdt op elastisch te zijn en stort in. Het belangrijkste symptoom is pijnsyndroom. Bovendien kan er een gevoel van gevoelloosheid zijn, brandend in de ledematen.
Deze ziekte heeft meestal een banale oorsprong - een onjuiste belasting op de rug. En dit betekent niet alleen dat je tassen met aardappelen op je rug droeg, maar het zou ook een compleet gebrek aan lichaamsbeweging kunnen betekenen, of een elementaire mislukking om de regels van de positie van je rug achter het bureau te volgen.
Gelijktijdig, induceert het uiterlijk van de ziekte, de factoren is een gebrek aan geconsumeerde vloeistof en onevenwichtige voeding. Als uw dieet weinig water, calcium , fosfor, magnesium en kalium bevat, zal de voeding van de tussenwervelschijven worden verstoord, zelfs zonder spierspasmen.
Maar sinds de verkeerde belasting - maar de meest karakteristieke oorzaak van het begin van de ziekte, in de hernia van de wervelkolom, in de eerste plaats, voorgeschreven therapeutische oefening.
Regels voor het doen van oefeningen
Een hernia van de wervelkolom is een ernstige ziekte, die met de zorgeloze houding van de patiënt tot de operatietafel kan leiden. Het is noodzakelijk om fysiotherapieoefeningen echt als een medicijn te behandelen, en niet alleen als fysieke activiteit, en daarom moet de arts de oefentherapie voorschrijven.
De eerste taak die voorafgaat aan oefeningen, is het pijnsyndroom verminderen. Pas na het overwinnen van pijn kunnen we praten over andere activiteiten.
Tijdens de uitvoering van lichamelijke opvoeding met hernia, vermijd oefeningen die acute pijn veroorzaken, evenals draaien, springen, terugslaan. Om te oefenen voor de wervelkolom was effectief, zou het gedurende de dag moeten worden uitgevoerd, waarbij telkens 2 nadert zodat er op een dag 6-8 benaderingen waren.
oefeningen
- Noodzaak om langzaam, voorzichtig een horizontaal vlak, bed of tafel naderen, het gewicht wordt langzaam overgedragen aan de handen, het lichaam moet naar voren worden gekanteld. Als u uw handen over het oppervlak laat glijden, moet u uw borst op de bank / het bed / de tafel leggen, de handen onder het lichaam en dan aan de zijkanten van de ribben. Bekkenbeentjes moeten dicht tegen het oppervlak van het vlak aanliggen, het lichaam is volledig ontspannen. Hierna moet je een diepe diafragmatische ademhaling (buik) nemen, je adem inhakken op account 4 en dan rustig uitademen. Om deze actie te herhalen is het 7-8 keer nodig, vervolgens, het overbrengen van het gewicht op de handen en ze verplaatsen onder de behuizing, is het noodzakelijk om soepel te stijgen. Je kunt 2-3 benaderingen doen. Omdat in deze oefening het lichaam volledig ontspannen is, en onder invloed van het gewicht van de benen en het bekken een soepele verlenging van de lumbosacrale divisie is, terwijl de extensoren van de rug en de vierkante spieren van de taille langzaam rekken en ontspannen - deze spieren en leiden tot het begin van pijnsyndroom, wat op deze manier blijkt te zijn geminimaliseerd.
- Het is noodzakelijk om een positie van de knie-elleboog te nemen, de knieën maximaal in de zijkanten te worden gedilateerd, de handen loodrecht op de schoudergewrichten. De wervelkolom mag niet gebogen zijn - dit leidt tot lordose en mag niet worden afgerond - dit wordt kyphose genoemd. Beide leiden tot een nog intensere spierspanning. De positie van de rug moet gelijkmatig, normaal, ontspannen zijn, de nek ontspannen, het hoofd hangt. Het is noodzakelijk om een langzame inademing in de maag te maken en een langzame uitademing (de navel moet geprobeerd worden om tegen de wervelkolom te "drukken"). Bij uitademen wordt een vertraging van 4 seconden gemaakt, waarna de maag wordt ingeademd. Deze oefening ontspant het lendegebied opnieuw, waardoor het meer uitgerekt wordt. Je moet 7-8 keer herhalen voor 2-3 benaderingen.
Deze oefeningen zijn goed omdat ze thuis, individueel, zonder angst voor beschadiging en verzwarende toestand van de patiënt kunnen worden uitgevoerd. Vanwege een dergelijk mild effect wordt het pijnsyndroom met 75% verwijderd.